Δάφνη Λαμπρόγιαννη: Αποχώρησε από την παράσταση «Sexy Laundry» δηλώνοντας πως «δέχθηκε οργή» από τον Σπύρο Παπαδόπουλο

Πριν από λίγες ημέρες, ο Σπύρος Παπαδόπουλος ανακοίνωσε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Instagram τη λήξη της παράστασης «Sexy Laundry» την οποία σκηνοθετούσε και πρωταγωνιστούσε μαζί με τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη. Η σχετική ανακοίνωση ανέφερε: «Οι παραστάσεις του “Sexy Laundry” ολοκληρώθηκαν. Σας ευχαριστούμε πολύ για την στήριξή σας και για τα συνεχόμενα sold out των τελευταίων μηνών . Ανανεώνουμε το ραντεβού μας την επόμενη θεατρική σεζόν». 

Λίγες ημέρες μετά και η ηθοποιός μέσω του δικηγόρου της εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση εξηγώντας τί συνέβη και αποχώρησε από την παράσταση. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ανακοίνωση, «δέχθηκε επίθεση οργής» κάτι που έκανε την έκανε να αποχωρήσει καθώς δεν είχε άλλη ανοχή και αντοχή. Μάλιστα, σύμφωνα με την εκπομπή «Mega Καλημέρα», οι δύο ηθοποιοί είχαν προστριβές και εντάσεις από την αρχή της συνεργασίας τους. 

Τι αναφέρει η ανακοίνωση:  

«Σε απάντηση σχετικής ανάρτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκ μέρους του θεάτρου Κάππα και του σκηνοθέτη κυρίου Παπαδόπουλου, αναφορικά με το τέλος των παραστάσεων του έργου με τίτλο “Sexy Laundry”, όπου συμμετείχα θα ήθελα να διευκρινίσω τα ακόλουθα: Η συμμετοχή μου στην εν λόγω παράσταση ολοκληρώθηκε οριστικά μετά από ένα εντελώς αιφνίδιο και δυσανάλογο ξέσπασμα οργής προς το πρόσωπό μου, το οποίο συνέβη μετά την ολοκλήρωση της παράστασης της Παρασκευής 1 Απριλίου 2022. Προσπάθησα πρώτα να αναλογιστώ τις όποιες δικές μου ευθύνες. Προσπάθησα να το αξιολογήσω ως μία πολύ άσχημη στιγμή ενός ανθρώπου που μέχρι πριν λίγη ώρα έμοιαζε ότι δεν είχαμε τίποτα να χωρίσουμε όσο ασυμβίβαστοι κι αν είναι οι χαρακτήρες μας. Άλλωστε ως ενήλικες με καλή διάθεση, αυτό δεν θα μπορούσε θεωρητικά να είναι εμπόδιο σε μια εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση με απανωτά sold out, που πρωταγωνιστούν μόνο δύο άνθρωποι και που όσοι την είδαν μιλούν για μια εξαιρετική σκηνική “χημεία”. Τη δική μου τη γενιά γυναικών τη μεγάλωσαν μαθαίνοντάς της να αντέχει, να καταλαβαίνει, να δικαιολογεί και τέλος πάντων να πηγαίνει παρακάτω. Δυστυχώς πολλές φορές η ενσυναίσθηση ή η ανοχή εκλαμβάνεται ως αδυναμία…».

Σε συνέντευξή της στην εκπομπή «φλΕΡΤ» τον Ιανουάριο του 2021, η Δάφνη Λαμπρόγιαννη είχε τοποθετηθεί για τις καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου

«Ήμουν από τους τυχερούς με την έννοια όχι ότι δεν έχω παρενοχληθεί με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά επειδή είμαι σε μια γενιά που μας έμαθαν ότι πρέπει να αντέχεις, είτε είσαι γυναίκα είτε είσαι άντρας. Οι γυναίκες σαφώς το ζούμε πολύ περισσότερο, γιατί έτσι ήταν πάντα. Είχα έναν χαρακτήρα που δεν επέτρεπε πολλά πολλά. Εγώ είχα τη δύναμη να αντιστέκομαι και να υπερασπίζομαι κι άλλους ανθρώπους, το οποίο όμως δεν ήταν καθόλου περίπατος. Γιατί φυσικά ή θα πρέπει να φύγεις από μια δουλειά όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα ή θα πρέπει να πηγαίνεις καθημερινά στον “πόλεμο” ή να σκύψεις το κεφάλι και να το ζήσεις. Το σήκω και φύγε είναι μια πάρα πολύ εύκολη απάντηση, δεν είναι έτσι και το ξέρουν όλοι σε όλους τους εργασιακούς χώρους».

«Εγώ που έχω τον δυνατό χαρακτήρα, θέλω να πω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αυτόν τον χαρακτήρα, δεν έχει κανένας δικαίωμα να πατάει πάνω στην αδυναμία του άλλου, είτε είναι από χαρακτήρα, είτε είναι από θέση. Είναι πολύ χρήσιμο ότι βγήκε προς τα έξω αυτό. Λυπάμαι που αναγκαζόμαστε να το κάνουμε με αυτόν τον τρόπο, αλλά είναι η φύση της κατάστασης τέτοια. Αναγκάζεσαι να βγεις στη ρούγα και να φωνάζεις . Αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο γιατί οδηγεί σε αυτοδικία, σε λαϊκό δικαστήριο και αυτά οδηγούν σε μικρούς “εμφύλιους”».

«Ο καθένας που αποφασίζει να μιλήσει θα πρέπει να το κάνει με πολύ σκέψη. Με μεγάλη οικονομία να εκφράσει αυτό που έχει να εκφράσει. Πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι, τα θύματα, όταν ερχόμαστε σε θέσεις εξουσίας, μήπως συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο με αυτόν που κατηγορούμε. Εκτός από τα σαφή περιστατικά που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, είναι καλό να φροντίζουμε πώς εμείς συμπεριφερόμαστε στους άλλους. Όταν έρθει η ώρα ο θύτης να τιμωρηθεί ας μην πέσουμε να τον κλωτσάμε όλοι μαζί».

Σε συνέντευξή του στο «Χαμογέλα και πάλι» στις 3 Απριλίου του 2022 και ο Σπύρος Παπαδόπολος είχε μιλήσει για το #MeToo

«Δεν πολυείχα γνώση όλων αυτών γιατί δεν ασχολούμαι. Όταν φεύγω από το θέατρο, βγαίνω με τους φίλους μου και δε μιλάμε καθόλου για θέατρο. Κάποια πράγματα τα είχαμε ακούσει αλλά πιστεύω ότι πολύ κακώς έχουν γίνει πολλά πράγματα γύρω από αυτή την ιστορία. Πλέον, οι άνθρωποι δικάζονται πρωτοδίκως στα κανάλια και τα κοινωνικά δίκτυα και η δικαιοσύνη έρχεται επικουρικά. Το θεωρώ απαράδεκτο αυτό το πράγμα. Έχουμε γίνει όλοι δικαστές. Δεν είναι λογικό. Αν ήταν ένας περιπτεράς για παράδειγμα, και μαθαίναμε ότι παρενοχλεί τα κοριτσάκια που πάνε να πάρουν εφημερίδες, το πολύ πολύ να λέγαμε καμιά κουβέντα στο καφενείο. Δε θα χάλαγε όλη η Ελλάδα. Όλο αυτό έγινε, γιατί οι άνθρωποι αυτοί ήταν επώνυμοι. Εγώ δε μπορώ να τα ονομάσω εγκλήματα. Αυτό θα το κρίνει η δικαιοσύνη. Αν αύριο αθωωθούν αυτοί οι δυο άνθρωποι; Θα κλειστούν σε καμιά τρύπα αυτοί που βρίζανε τόσο καιρό; Όχι, θα λένε ότι εντάξει, κάναμε λάθος. Διάβασα μια παρέμβαση του Κούγια για την κυρία από την Πάτρα που μου άρεσε πάρα πολύ, έλεγε ότι δε πρέπει να την δικάζουμε στα κανάλια… Έτυχε να είμαι σε ένα τραπέζι ένα βράδυ που ήταν και ένας Εφέτης Δικαστής και έλεγε ότι για τους συγκεκριμένους δυο του θεάτρου, ότι αν δεν υπήρχε το βάρος της κοινής γνώμης, δεν θα είχαν προφυλακιστεί… Ο ίδιος άνθρωπος έλεγε ότι είναι πολύ πιθανό να αθωωθούν και οι δυο. Πόσο αληθινές είναι οι κατηγορίες που έχουν γίνει σε βάρος τους; Όλοι μιλάνε για αντιφάσεις στις οποίες πέφτουν οι μάρτυρες… Πως ξέρεις ο καθένας τι έχει στην ψυχή του και δε σε κατηγορεί για κάτι επειδή είναι θυμωμένος μαζί σου και θέλει να σε εκδικηθεί;».

Ο ηθοποιός είχε πει ότι έχει πέσει και ο ίδιος θύμα κατηγοριών: «Για να μην πει στους φίλους της ότι δεν μου άρεσε σαν ηθοποιός… Αν ήμασταν στο σήμερα δε ξέρεις τι θα έκανε αυτή η κοπέλα… Δε ξέρω αν είναι μεγάλο το ψυχικό κόστος αυτών των κοριτσιών. Κάποιοι μπορεί να λένε, “Μια χαρά είναι αυτή η προβολή για μένα”. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν αδιανόητα πράγματα για να υπάρξουν».