Συγκινεί η Μιμή Ντενίση για τον Τρίτση και το νυφικό που έμεινε στην ντουλάπα (vid)

Την Μιμή Ντενίση, που αυτό το διάστημα είναι μέλος της κριτικής επιτροπής του YFSF (Your Face Sounds Familiar), υποδέχθηκε η Ελεονώρα Μελέτη το βράδυ της Τετάρτης (6/3), στην εκπομπή της «Μετά τα Μεσάνυχτα». Η γνωστή ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε συγκινημένη για την μεγάλη απώλεια των νεανικών της χρόνων, τον θάνατο του τότε συντρόφου της Αντώνη Τρίτση, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή το 1992, λίγες μέρες πριν τον γάμο τους.

«Δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει ούτε το κοινό σε σχέση με μένα γιατί πάντα είμαι χαμογελαστή και δραστήρια, γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Δεν νομίζω να μπορεί κανείς, αν δεν έχει περάσει κάτι αντίστοιχο, να συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλο τραύμα είναι αυτό για μια γυναίκα. Το να υπάρχει μια ασθένεια ή να υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα, σε προετοιμάζει. Το να γίνεται κάτι τόσο ξαφνικό, που έγινε τότε, είναι αδύνατο να μην σημαδέψει τη ζωή σου. Είναι κάτι που μένει για πάντα. Εμένα τότε με αποσυντόνισε, με διέλυσε. Ο Αντώνης ήταν ο πιο συμβατός με μένα. Δεν είναι ότι δεν αγάπησα τον Γιάννη Φέρτη ή μετά τον Σωτήρη Πολύζο, ήταν ένας αντίστοιχος σε άντρα, που έκανε πάρα πολλά πράγματα όπως κι εγώ, που με ωθούσε σε μεγάλα πράγματα, όπως τον ωθούσα κι εγώ.

Ήταν η περίπτωση που λες ότι έχω βρει το άλλο μου μισό. Και όταν χάνεται αυτό, χάνεται το άλλο σου μισό, μένεις μισός. Και για ένα διάστημα, αυτό ήταν πάρα πολύ τρομακτικό για μένα. Μετά έγινε ένα βίωμα που πολλές φορές βγαίνει μέσα από πράγματα που γράφω ή που παίζω. Γιατί είναι μια μόνιμη συγκίνηση που την έχω θάψει βαθιά, αλλά υπάρχει. Ήταν η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου, πολύ δυνατή, αλλά πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι που έχουμε αγαπήσει, είτε είναι ο πατέρας μας, είτε είναι ο αγαπημένος μας, είναι κάπου σε ότι και να πιστεύεις και βλέπουν αυτό που κάνουμε και μας προστατεύουν», είπε μεταξύ άλλων η Μιμή Ντενίση.

Για τον γάμο που έμελλε να γίνει και δεν έγινε ποτέ είχε μιλήσει και παλαιότερα. Καλεσμένη στην εκπομπή του Πέτρου Κωστόπουλου «Βράδυ», η Ντενίση είχε πει: «Μου έχει μείνει ένα μεγάλο παράπονο στη ζωή μου που νομίζω δεν θα ξεπεραστεί ποτέ. Όταν χάνεις κάποιον που τον αγαπούσες πραγματικά, δεν ξεπερνιέται, μένει κάπου μέσα σου. Δεν έχεις τον ίδιο πόνο που έχεις στην αρχή, αλλά μέσα σου κάπου μένει (...) Γιατί, όταν  ήταν να παντρευτώ τον Αντώνη, είχα πάει στη Σήλια Κριθαριώτη που μου έκανε το νυφικό και όταν το κρέμασα στη ντουλάπα και το προβάρισα πρώτη φορά, μετά από μία εβδομάδα ο Αντώνης πέθανε (...) Εκείνος όμως ήταν αυτός που αγαπούσα πραγματικά», είχε πει η ηθοποιός.