Το Τατουάζ - Επόμενα επεισόδια: Ο Ορφέας θα κάνει άλλους πέντε φόνους

Σε μία από τις ιδιαιτέρως ευχάριστες στιγμές της καριέρας του, ο ηθοποιός Νίκος Πολυδερόπουλος, ο Ορφέας του Τατουάζ μιλά στο «TV Έθνος» για τον ρόλο του σίριαλ κίλερ που ερμηνεύει στη σειρά του Alpha και αποκαλύπτει τι του λέει ο κόσμος στον δρόμο.

Πού οφείλεται η επιτυχία του «Τατουάζ»;
Οφείλεται στην αγάπη και στη συναδελφικότητα που έχουμε μεταξύ μας καθώς και στη σκληρή δουλειά που γίνεται απ’ όλους μας. Πραγματικά όλοι μας, εννοώ τους συντελεστές της σειράς, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και νομίζω αυτό το εισπράττει και ο κόσμος που μας παρακολουθεί. Οταν σου πρότειναν τον ρόλο του Ορφέα, πώς αντέδρασες; Το πρώτο που έκανα ήταν να πάω στη Γαύδο, όπου κι έμεινα μόνος μου για 15 μέρες σ’ ένα αντίσκηνο με ξηρά τροφή προκειμένου να μπω στο πετσί του ρόλου. Εγώ είμαι τελειομανής σε αυτό που κάνω και ασχολούμαι πάρα πολύ με ό,τι καταπιάνομαι. Στην αρχή βέβαια ήμουν λίγο μαζεμένος, μια και θα υποδυόμουν έναν serial killer και φοβόμουν, καθώς ο κόσμος ταυτίζεται με τους ηθοποιούς, μήπως χάσω από την αγάπη του. Στη συνέχεια όμως ο ρόλος με γοήτευσε.

Όταν ξεκίνησες να πρωτο-ανακαλύπτεις τον Ορφέα, υπήρξαν κάποια σημεία του που να τα «φοβήθηκες»;
Χρειάστηκε χρόνος για να μπω στην ψυχοσύνθεση του ήρωα που υποδύομαι. Μελέτησα ανθρώπους-σίριαλ κίλερ, μίλησα με δικηγόρους που είχαν αναλάβει τέτοιες υποθέσεις ανθρωποκτονιών και διάβασα και σχετικά βιβλία που αναφέρονταν σε τέτοιου είδους ανθρώπους.

Έχεις μπει στη διαδικασία να δικαιολογήσεις τις πράξεις του ήρωα που υποδύεσαι;
Φυσικά. Ο Ορφέας σε πολύ μικρή ηλικία έζησε τραγικά γεγονότα. Η μητέρα του τον κλείδωνε στην αποθήκη του σπιτιού τους στο υπόγειο για να μπορεί αυτή ανενόχλητη να συνευρίσκεται με τους εραστές της. Ενώ, γυρίζοντας κάποια στιγμή στο σπίτι, είδε τη μητέρα του να σημαδεύει με όπλο και να σκοτώνει τον πατέρα του, που ήθελε να πάρει το παιδί, δηλαδή εμένα, στα χέρια του. Ο Ορφέας, που λάτρευε τον πατέρα του, από κείνη τη στιγμή το είδε σαν ιεραπόστολος και έβαλε σκοπό της ζωής του να ξεβρωμίσει, όπως χαρακτηριστικά τον βλέπετε να λέει, τον τόπο από τέτοιου είδους ανήθικες γυναίκες.

Ποιο στοιχείο του Ορφέα σε έχει γοητεύσει περισσότερο;
Το μυαλό του. Είναι ευφυέστατος. Κάθε κίνηση που κάνει είναι μελετημένη με ακρίβεια.

Από τη στιγμή που μπαίνει στο ψυχιατρείο ο Ορφέας, βλέπουμε να έρχεται κοντά με τον νοσοκόμο του τον Αντώνη, ο οποίος δείχνει να του συμπαραστέκεται…
Ο Αντώνης θα σταθεί στο πλάι του Ορφέα γιατί παίρνει το χαρτζιλίκι του. Τον καταλαβαίνει ο Ορφέας ότι του αρέσουν τα δωράκια, τον φορτίζει και συναισθηματικά, προκειμένου να κάνει τη φυγή του από το ψυχιατρείο πιο εύκολη. Έχει πλάνο ο Ορφέας.

Aπ’ όσο γνωρίζουμε, ο Ορφέας δραπετεύει…
Κάνει άλλους πέντε φόνους στη συνέχεια και πλέον δεν σκοτώνει μόνο γυναίκες. Θα δείτε να σκοτώνει στη συνέχεια και δύο άνδρες, που δεν μπορώ όμως να σας αποκαλύψω ποιοι είναι. Η Ελένη θα βρεθεί στο στόχαστρο του Ορφέα; Νομίζω θα είναι η πρώτη στην οποία θα επιτεθεί.

Την αγαπά ακόμα;
Τα συναισθήματα της αγάπης έχουν παγώσει και του θυμού είναι μεγαλύτερα. Θεωρεί ότι τον πρόδωσε, του λέρωσε το ήθος και την αξιοπρέπεια, οπότε το μόνο που μπορεί να τον καθαρίσει είναι το αίμα της.

Το βιβλίο για τη ζωή του Ορφέα θα προχωρήσει;
Ναι, είναι σε συνεργασία με τη Χριστίνα και προχωράει, καθώς έχουμε να γράψουμε πολλά ακόμη.

Τα χρήματα που βρίσκει ο Σωκράτης στο σπίτι του Ορφέα από πού προέρχονται;
Από κομπίνες του Ορφέα. Από κάτι λαθραία φάρμακα που πουλούσε.

Σε ορισμένες σκηνές βλέπουμε ότι ζείτε πολύ έντονα τον ρόλο σας. Ακολουθείτε σκηνοθετικές οδηγίες ή είναι μια δική σας πρόταση αυτό που βλέπουμε;
Είναι μια δική μου πρόταση. Βέβαια εννοείται ότι οι σκηνοθέτες παίρνουν την τελική απόφαση. Το να βγω και να κρεμαστώ στα κάγκελα του 6ου ορόφου καταλαβαίνετε δεν είναι λογικό. Έγινε ύστερα από πίεση δική μου στους σκηνοθέτες μου να με αφήσουν. Γιατί θεωρώ ότι πρέπει να ζήσεις κάτι έντονα και να το δώσεις στον κόσμο να το καταλάβει μέσα από το συναίσθημα και από τη λάμψη των ματιών σου.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή σας;
Η πιο δύσκολη σκηνή ήταν όταν έπρεπε να αντικρίσω τη μητέρα μου έπειτα από 19 χρόνια. Ο στυγνός δολοφόνος Ορφέας όταν βλέπει τη μάνα του, είναι σαν να βλέπει μπροστά του μια αρκούδα που είναι έτοιμη να κατασπαράξει ένα παιδάκι 7 χρονών. Ε, λοιπόν έβαλα στο μυαλό μου ότι είμαι 7 χρονών. Και πίεσα τον εαυτό μου να κάνει πραγματικότητα τη συγκεκριμένη σκηνή, ότι δηλαδή αυτή η γυναίκα σκότωσε τον πατέρα μου. Ήταν η πιο δύσκολη σκηνή μέχρι σήμερα, γιατί ήταν τέτοιο το συναίσθημα, που δεν μπορούσα να ηρεμήσω για καμιά ώρα περίπου. Θυμάμαι μάλιστα ότι την ίδια στιγμή κλαίγανε ο σκηνοθέτης, ο βοηθός σκηνοθέτης και ο κάμεραμαν από αυτό που βγήκε προς τα έξω. Σημειωτέον, τη γυναίκα που υποδύθηκε τη μητέρα μου, επειδή επηρεάστηκα τόσο πολύ από τον ρόλο, δεν μπορούσα να τη βλέπω καθόλου. Της ζήτησα συγνώμη, της εξήγησα πώς ένιωθα, προκειμένου να με καταλάβει.

Πώς είναι η συνεργασία σας με τους συντελεστές της σειράς;
Περνάμε ωραία στα γυρίσματα και, λόγω του ότι στα περισσότερα γυρίσματα είμαι μόνος μου, θεωρώ ότι είμαι περισσότερο δεμένος με τους σκηνοθέτες μου και τους τεχνικούς της σειράς.

Η αναγνωρισιμότητα που έχετε αποκτήσει μέσα από τη σειρά σάς δημιουργεί προβλήματα στην προσωπική σας ζωή;
Κάθε άλλο. Η αγάπη του κόσμου είναι η δύναμή μας. Χαίρομαι που έρχομαι κοντά με τον κόσμο και μιλάω μαζί τους.

Τι σας λένε συνήθως;
Με ρωτάνε γύρω από τις εξελίξεις του σίριαλ. Μέχρι πριν με ρωτούσαν «πότε θα σε πιάσουν;». Τώρα με ρωτάνε «πότε θα βγεις από το ψυχιατρείο;». Οπότε κι εγώ από την πλευρά μου τους απαντάω «εμ θέλατε να με πιάσουν, εμ θέλετε να βγω κιόλας τώρα».

Οι γυναίκες σάς φλερτάρουν;
Υπάρχει φλερτ και μερικές φορές και κάτι παραπάνω νομίζω, γιατί ίσως τις εξιτάρει ο ρόλος μου.

Με τον Ανδρέα Γεωργίου θα συνεργαστείτε ξανά τη νέα σεζόν;

Συζητάω με τον Ανδρέα τη συμμετοχή μου σε μια εβδομαδιαία δραματική σειρά που ετοιμάζει και νομίζω θα ξεκινήσει από τον επόμενο Δεκέμβριο, αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς για να πω το οτιδήποτε.

Εκτός από το «Τατουάζ» σας συναντούμε και στη θεατρική παράσταση «Τoc Τoc» στο Θέατρο «Ήβη»…
Είναι μια κωμωδία σε σκηνοθεσία του Κώστα Σπυρόπουλου κι εγώ εδώ υποδύομαι έναν τραυλό ψυχαναγκαστικό, ο οποίος έχει θέμα με τη συμμετρία. Η υπόθεση αναφέρεται σε έξι άτομα ψυχαναγκαστικά, που μοιράζονται τις σκέψεις και τις εμμονές τους περιμένοντας στο σαλονάκι ενός ψυχιάτρου.

Γενικότερα στην υποκριτική, αν σας έλεγαν να επιλέξετε μεταξύ δράματος και κωμωδίας, τι θα επιλέγατε;
Η κωμωδία μού ταιριάζει πιο πολύ. Θεωρώ ότι μου είναι πιο εύκολη γιατί είμαι και στη ζωή μου έτσι. Πιο πολύ του χαβαλέ. Οπότε θεωρώ ότι τον κωμικό ρόλο τον έχω, μου βγαίνει πιο εύκολα, ενώ ο δραματικός μου βγαίνει πιο δύσκολα.

Η οικογένεια είναι στα σχέδιά σας;
Είναι σε βάθος χρόνου. Αυτήν τη στιγμή έχει προτεραιότητα για μένα η δουλειά μου.