Αύγουστος Κορτώ μετά τον γάμο του: «Είναι νωρίς να σκεφτούμε για απόκτηση παιδιού»

Τα σκαλιά του δημαρχείου Αθηνών ανέβηκε ο Αύγουστος Κορτώ με τον επί χρόνια σύντροφό του, Αναστάσιο Σαμουϊλίδη. Η ευχάριστη είδηση έγινε γνωστή από τον ίδιο τον συγγραφέα, μέσα από τα προσωπικά του προφίλ στα social media. 

«Η βέρα κι η καρδιά μου γράφουν τ’ όνομά σου» έγραψε και δημοσίευσε μία σειρά από στιγμιότυπα της ημέρας εκείνης. Παράλληλα, ο Αύγουστος Κορτώ μίλησε στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» κι αρχικά, ανέφερε πως ο γάμος αυτός ήταν τ' όνειρό τους, εδώ και 20 χρόνια κοινής πορείας.

«Είναι ένα όνειρο που εκπληρώθηκε και η επισφράγιση 20 χρόνων κοινής ζωής και 20 χρόνων αγάπης, με τον πιο όμορφο τρόπο. Το κυνηγούσαμε, πολεμούσε κι η κοινότητα εδώ και χρόνια για αυτό. Δεν είχα πάψει να ελπίζω πως θα γινόταν πραγματικότητα, αλλά πάντα η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία και το λέω και ως συγγραφέας. Ό,τι ιστορία κι αν γράψεις, η πραγματικότητα θα την ξεπεράσει. Και σήμερα, η πραγματικότητα μας ξεπέρασε σε επίπεδα συγκίνησης, σε επίπεδο χαράς» είπε χαρακτηριστικά.

«Ολοι γιόρτασαν μαζί μας»

Αργότερα, αναφέρθηκε στις αντιδράσεις των πατεράδων τους. «Οι μπαμπάδες μας είναι άνθρωποι με τους οποίους μέσα από τη δουλειά ή την παρέα γίναμε, εγώ τουλάχιστον που είμαι μοναχοπαίδι, σαν αδέρφια και ήταν πολύ μεγάλη χαρά που ήρθαν όλοι να γιορτάσουν μαζί μας» υπογράμμισε. 

Κλείνοντας, ο Αύγουστος Κορτώ μίλησε για τη μητέρα του που δεν είναι πια εν ζωή. «Κανείς άλλος στον κόσμο δεν περιέχει τίποτα από την Κατερίνα, εκτός από εμένα. Εγώ την περιέχω ολόκληρη. Επειδή πάντοτε χαιρόταν με την χαρά μου, το κομμάτι της αυτό που ζει μέσα μου, πιστεύω ότι και σήμερα το γιόρτασε. Είναι νωρίς να σκεφτούμε για απόκτηση παιδιού». 

«Μην πάψετε να αγωνίζεστε για την αγάπη»

Ο συγγραφέας, μέσα από το προσωικό του προφίλ στο Facebook, έκανε μία ανάρτηση λίγες ώρες μετά την τελετή, γράφοντας ένα συγκινητικό κείμενο. «Οι ευχές σας είναι απερίγραπτα πολύτιμες, και τα γλυκά σας λόγια έκαναν τον γάμο μας ακόμα πιο όμορφο κι αξέχαστο. Ωστόσο, ο δρόμος ως την τελετή, παρά την ευτυχία της κοινής μας ζωής, δεν ήταν εύκολος. Όταν αρχίσαμε να ανεβάζουμε φωτογραφίες που μας απεικόνιζαν μαζί, το κάναμε με την αθώα χαρά όλων των ζευγαριών, που μοιράζονται στιγμές απ' την τρυφερή τους καθημερινότητα. Κι ενώ είχαμε εξαρχής ανεκτίμητους συντρόφους κι υποστηρικτές, φάγαμε τόνους λάσπη και χολή. Απ' τον ραδιοφωνικό οχετό που υπέστην όταν είπα τις τρεις αδιανόητες λέξεις - ο άντρας μου - το 2014, μέχρι ύβρεις και κατάρες για την "πρόκληση" και τη "διαφήμιση της ανωμαλίας μας".

Φωτογραφίες μας κατέβαιναν - μέχρι και πρόσφατα - γιατί το θέαμα δυο αντρών που φιλιούνται προφανώς αξίζει σωρεία report, μέχρι προχτεσινά σχόλια για νυφικά κι εγκυμοσύνες. Μη νομίζετε πως τα αναφέρω όλα αυτά επειδή μ' έχουν σημαδέψει. Τα γράφω για όλα τα παιδιά που βρίσκονται στο μεταίχμιο του έρωτα, της λαμπερής τους ζωής, κι αγωνιούν για τις επιπτώσεις, για την αντίδραση μιας κοινωνίας που εκπαιδεύεται αργά, και μόνο με έναν τρόπο: με το ζόρι, απ' το μαλλί.

Μωρά μου, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεστε, μη φοβάστε: η ευτυχία σας αξίζει και σας περιμένει. Δείξτε σθένος κι υπομονή, μην πάψετε να αγωνίζεστε για την αγάπη και την αποδοχή που δικαιούστε. Στην ηλικία σας, ήμουν μόνος και φοβισμένος - αλλά ο φόβος νικιέται, η ασχήμια ξεθωριάζει, το μίσος πνίγεται απ' το ίδιο του το φαρμάκι. Σήμερα στέκεστε δίπλα μας - και θα μας έχετε πάντα στο πλευρό σας».