Φωκάς Ευαγγελινός: «Στην αρχή το περιβάλλον μου δεν αποδέχτηκε το ότι θέλω να γίνω χορευτής»

Ο Φωκάς Ευαγγελινός βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και ανάμεσα στα θέματα για τα οποία μίλησε ήταν τα πρώτα βήματα στην καριέρα του αλλά και οι δυσκολίες που αντιμετώπισε για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

«Όταν αγαπάς κάτι, δεν υπάρχει κούραση»

Ο γνωστός χορογράφος  εξομολογήθηκε ότι: «Τότε δεν ήταν εύκολα. Αλλά εγώ δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω. Ήμουν εμποροπλοίαρχος και ξαφνικά δίνω εξετάσεις και περνάω στην Κρατική Σχολή Χορού επειδή η δασκάλα μου κάτι είδε σε εμένα. Ο χορός μου άρεσε από παιδί αλλά δεν ήξερα τι είναι. Όταν αποφάσισα πως θα ασχοληθώ με τον χορό κατάλαβα πως δεν με κουράζει. Εγώ ενθαρρύνω τα παιδιά να κάνουν αυτό που θέλουν. Δεν είναι εύκολο όμως, και εγώ πέρασα δύσκολα. Πέρασα πολύ δύσκολα για να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα.».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Φωκάς Ευαγγελινός εξήγησε ότι αρχικά οι δικοί του άνθρωποι δεν ήταν θετικοί με την απόφασή του να ασχοληθεί με τον χορό: «Το περιβάλλον μου στην αρχή δεν αποδέχτηκε το ότι ήθελα να γίνω χορευτής. Αλλά όταν αγαπάς κάτι, δεν υπάρχει κούραση. Όταν ξεκίνησα, ο πατέρας μου μου είπε “αν θες να το κάνεις, κάντο μόνος σου”. Και δούλευα ώστε να μπορέσω να πάω στη σχολή. Και χαίρομαι που το έκανε γιατί αυτό με έκανε πιο δυνατό».

Για τους ανθρώπους που τον βοήθησαν στην πορεία της επαγγελματικής του διαδρομής, ανέφερε: «Η Ρούλα Κορομηλά φυσικά που με έβγαλε στην τηλεόραση. Μετά η Δήμητρα Παπαδοπούλου στους ''Απαράδεκτους''. Και έτσι σιγά σιγά άλλαξε όλη η πορεία μου. Γνώρισα ανθρώπους που με έχουν αγαπήσει και τους έχω αγαπήσει. Τη Ρούλα την αγαπάω, τη λατρεύω, αλλά κάποιοι κύκλοι κλείνουν».

Κλείνοντας, ο Φωκάς Ευαγγελινός αναφέρθηκε στην Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Δεν το έχω πει ποτέ αυτό, θα το πω τώρα. Είμαστε με τον Δημήτρη Παπάζογλου, τον χορογράφο, και κάνουμε την “Εύθυμη χήρα” και είναι να βγάλουμε όλοι μαζί μία φωτογραφία. Και εγώ λέω “ωχ, ποιος με ξέρει εμένα, ας πάω στη γωνία”. Και λέει η Αλίκη “Δημήτρη, είμαστε όλοι εδώ;”. Πήγα σιγά σιγά στη φωτογραφία και λέει “εντάξει, τώρα είμαστε όλοι εδώ”».