Σοφία Κοκοσαλάκη: Η λατρεία για την Κρήτη και η άνιση μάχη με την ασθένεια

Στα 47 της χρόνια άφησε την τελευταία της πνοή η αξιόλογη σχεδιάστρια μόδας Σοφία Κοκοσαλάκη, που ζούσε και εργαζόταν στο Λονδίνο τα τελευταία χρόνια. Η γνωστή Ελληνίδα σχεδιάστρια έφυγε από τη ζωή παλεύοντας με τον καρκίνο, ο οποίος την «χτύπησε» το τελευταίο τρίμηνο, βυθίζοντας στο πένθος τα αγαπημένα της πρόσωπα, προκαλώντας σοκ στον χώρο της μόδας. 

Ένα πηγαίο ταλέντο - Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Aegean και τον Οίκο Vionnet

Η Σοφία Κοκοσαλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αργότερα έγινε δεκτή στο Κεντρικό Κολέγιο Τεχνών και Διακόσμησης Αγίου Μαρτίνου (Central Saint Martins College of Art and Design) του Λονδίνου από όπου αποφοίτησε το 1998. Ενδιάμεσα είχε συνεργαστεί με το ελληνικό περιοδικό Γυναίκα σε θέματα μόδας και οι δημιουργίες της πωλούνταν σε καταστήματα μόδας της Ελλάδας. Το 1999 παρουσίασε στην Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου, την πρώτη της γυναικεία συλλογή μόδας.

Το 2002 έλαβε το βραβείο του περιοδικού ELLE, και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς της ανατέθηκε ο σχεδιασμός των κοστουμιών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με αποκορύφωμα το επιβλητικό ένδυμα της Ισλανδής τραγουδίστριας Μπγιορκ, το οποίο καθώς τραγουδούσε ξετυλιγόταν σε έκταση 900 τ.μ. καλύπτοντας όλους τους αθλητές. 

Το 2004 κέρδισε το βραβείο New Generation Designer. Συνεργάστηκε με το διεθνές brand Topshop σε μια capsule συλλογή και από το 2006 έως το 2008 υπήρξε καλλιτεχνική διευθύντρια στο γαλλικό οίκο μόδας Vionnet. Το 2015 ανέλαβε το σχεδιασμό των στολών της αεροπορικής εταιρείας Aegean. Μέσα στο 2016 είχε κυκλοφορήσει και την πρώτη της συλλογή κοσμημάτων, τα οποία για μια ακόμη φορά, έκλεψαν τις εντυπώσεις.

Το 2018 βραβεύτηκε σε ειδική τελετή στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, για την προσφορά της στην ανάδειξη της ελληνικής κληρονομιάς κατά τη διάρκεια της έκθεσης με τίτλο «Contemporary Minoans» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης.

Tα ρούχα της Κοκοσαλάκη χαρακτηρίζονται από το διεθνή κυρίως τύπο ως βαθιά επηρεασμένα από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό σε συνδυασμό με σύγχρονη στοιχεία αλλά ταυτόχρονα διατηρούν ένα διαχρονικό στιλ αντίθετα με τις εφήμερες προσταγές της μόδας. Τα υλικά που χρησιμοποιούσε ήταν υψηλής ποιότητας υφάσματα και δέρματα, τα οποία συνήθως ράβονται στο χέρι. Στα κοσμήματά της υπήρχαν δημιουργίες από χρυσό, καθρέφτες, πέρλες, μάρμαρο Νάξου και πολύτιμους λίθους με αρχαιοελληνικά μοτίβα και urban λεπτομέρειες. Η ίδια μάλιστα, αποδεικνύοντας τη βαθιά αγάπη της για την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, είχε αναθέσει την κατασκευή τους αποκλειστικά σε τεχνίτες στην Αθήνα.

«Έχω μια φαντασίωση, ότι μετά τα 89 μου θα πάω να μείνω στην Κρήτη»

Πέρσι, η ταλαντούχα σχεδιάστρια είχε δώσει μια ξεχωριστή συνέντευξη στο «Κ» της Καθημερινής, όπου είχε παρουσιάσει τη δουλειά της και είχε αποκαλύψει μεταξύ άλλων πως κάποια στιγμή ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ζήσει μόνιμα στην Κρήτη. «Έχω μια φαντασίωση, ότι μετά τα 89 μου θα πάω να μείνω στην Κρήτη. Όχι πριν όμως, γιατί θέλω να βρίσκομαι στο γίγνεσθαι», είχε αποκαλύψει η Σοφία Κοκοσαλάκη.

Η Κρήτη ήταν άλλωστε το «δικό» της μέρος. Και οι δύο γονείς της κατάγονται από την Κρήτη, ενώ η ίδια έχει αναπτύξει κατά καιρούς και φιλανθρωπική δράση, όπως μια συλλογή βραχιολιών που κυκλοφόρησαν αποκλειστικά από τα ΕΛΤΑ για τους σκοπούς του ιδρύματος IFG και διατέθηκαν για την αγορά εξοπλισμού για παιδιατρικές μονάδες του νοσοκομείου Ρεθύμνου.

Αγαπούσε την Ελλάδα και όπου στεκόταν την αναδείκνυε 

Πριν κάποιο διάστημα η Σοφία Κοκοσαλάκη λάνσαρε την πρώτη της προσωπική συλλογή κοσμημάτων με αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα, κατασκευασμένες αποκλειστικά από Έλληνες τεχνίτες. Δίνοντας νέα πνοή στα σύμβολα της Μινωικής Κρήτης, κατάφερε να αποτυπώσει με σύγχρονο τρόπο την μινωική κληρονομιά της, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές από τον ξένο Τύπο και επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά πως η ελληνική δημιουργία μπορεί να σταθεί επάξια στην παγκόσμια σκηνή της μόδας. «Η κληρονομιά μου είναι μια ατελείωτη πηγή έμπνευσης, αλλά προσπαθώ πάντα να την αναδεικνύω μέσω μιας σύγχρονης προσέγγισης» έλεγε η ίδια. «Συνήθως εμπνέομαι από τις άρπες και τα κριάρια καθώς σχετίζονται με την κρητική μου καταγωγή, αλλά μπορώ να χρησιμοποιήσω πολύ αφηρημένες μορφές για να πω την δική μου ιστορία, με γνώμονα πάντα την πολύτιμη ιστορία του τόπου μου».