Μαρία Κίτσου: Έρχεται χιονοστιβάδα εξελίξεων στις «Άγριες Μέλισσες»

Η Μαρία Κίτσου, σε μια συνέντευξη με αφετηρία τα παιδικά της χρόνια, φτάνει στη μεγάλη φετινή επιτυχία του ΑΝΤ1 αναλύοντας πώς τη διαχειρίζεται μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Δηλώνει περήφανη για τη σειρά και αποκαλύπτει τα επόμενα σχέδιά της. Με ειλικρίνεια μιλά για τη μάχη με την κατάθλιψη, τον ρόλο του έρωτα στη ζωή της και εξηγεί γιατί δεν κάνει όνειρα.

Τα παιδικά σου χρόνια πώς ήταν; Ποια ήταν τα πρώτα καλλιτεχνικά ερεθίσματα;

Από την πλευρά του πατέρα μου είμαστε πρόσφυγες από τη Σμύρνη. Ο προπάππους μου ήταν αρχιδικαστής. Καλλιεργημένη οικογένεια. Ο παππούς μου έφυγε από τη Μικρά Ασία σε πολύ μικρή ηλικία και πήγε στη Γαλλία όπου και έγινε ηθοποιός. Πέθανε πολύ μικρός. Ο πατέρας μου μου το αποκάλυψε αφού τελείωσα το Εθνικό. Και εγώ για κάποιον ανεξήγητο λόγο από παιδί είχα αγάπη και για τη Γαλλία και για το θέατρο, παρότι δεν πηγαίναμε συχνά. Είχαμε μεγάλη βιβλιοθήκη στο σπίτι. Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να παίρνω βιβλία και να τα διαβάζω. Βιβλία για μεγάλους. Το πρώτα που θυμάμαι είναι «Το κόκκινο και το μαύρο» του Σταντάλ και «Πόλεμος και Ειρήνη» του Τολστόι.

Από τη θεολογία στην υποκριτική. Κάπου εκεί ανακάλυψες πως αγαπάς το θέατρο;

Ακριβώς και τελείως τυχαία! Είχα κάνει νωρίτερα μια παράσταση στο γυμνάσιο και μου άρεσε πολύ. Περνάω λοιπόν στη Θεολογία και εκεί εντάχθηκα σε μια θεατρική ομάδα. Κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο. Οταν έδωσα τις εξετάσεις στο Εθνικό, κατάλαβα πως αυτός είναι και ο προορισμός μου. Νωρίτερα, βέβαια, ήθελα να γίνω Γιατρός χωρίς Σύνορα. Ενα όνειρο που έχω να σου πω πως ακόμη δεν το έχω εγκαταλείψει. Ακόμα και τώρα ψάχνω πώς μπορώ να φύγω εθελοντικά σε αποστολές. Εάν δεν το κάνω, νομίζω ότι θα μου μείνει απωθημένο.

«Τα πάντα είναι Θεός και ο Θεός είναι αγάπη». Είπες σε πρόσφατη συνέντευξή σου πως πιστεύεις πολύ. Πηγαίνεις στην εκκλησία;

Πιστεύω πολύ στην ανεκτικότητά του, στη συγχώρεσή του, στη μεγάλη του αγκαλιά, δεν πιστεύω καθόλου στη μισαλλοδοξία, σε όλα αυτά που προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι ο Θεός. Τα διδάγματά του είναι αποδοχή, αγάπη, συγχώρεση και κατανόηση. Δεν θα πάω στην εκκλησία την Κυριακή με την τυπική έννοια. Θα πάω να ανάψω ένα κεράκι όταν το νιώσω. Πιστεύω στο πνεύμα και όχι στο γράμμα του νόμου.

Ο ρόλος στις «Μέλισσες» ήρθε έπειτα από αρκετές οντισιόν. Οταν σου ανακοίνωσαν πως θα υποδυθείς την Ελένη πώς ένιωσες;

Ενα μούδιασμα. Πέρασα από τέσσερις οντισιόν. Προσπαθούσα να διαισθανθώ τι θα γίνει. Δεν μπορούσα. Οταν μου ανακοίνωσαν ότι πήρα τον ρόλο, χάρηκα πολύ. Ο ρόλος με πώρωσε από την πρώτη στιγμή. Ηταν μαγική η επαφή με τον Λευτέρη Χαρίτο, τον σκηνοθέτη της σειράς. Τα κείμενα της σεναριογράφου, της Μελίνας Τσαμπάνη, ήταν φανταστικά. Σαν ένα καλογραμμένο θεατρικό. Ηθελα λοιπόν πολύ να είμαι στις «Μέλισσες», παρά το γεγονός ότι αρχικά δεν σκόπευα να κάνω κάτι στο α’ μισό της σεζόν λόγω των θεατρικών υποχρεώσεων στο β’ μισό. Το ονειρεύτηκα όλο αυτό και πίστεψα πως θα βγει κάτι πολύ καλό για τα τηλεοπτικά δεδομένα.

Πίστεψες από την αρχή στην επιτυχία της σειράς;

Είχα ένστικτο πως θα πάει καλά. Πως θα την αγαπήσει ο κόσμος. Ωστόσο δεν περίμενα το μέγεθος αυτό. Ομως όταν κάτι έχει επιτυχία, έχει επιτυχία. Δεν υπάρχει ημίμετρο. Αν μου αρέσει κάτι πολύ, με συνεπάρει και με προκαλέσει, είμαι σίγουρη πως θα αρέσει και στον κόσμο. Και στο θέατρο το εισπράττεις από το κοινό, το καταλαβαίνεις από το χειροκρότημα. Αυτό το αίσθημα που δημιούργησαν οι «Μέλισσες». Και βέβαια υπήρχαν όλα τα εχέγγυα για δουλειά και μεράκι από όλους μας. Ηταν προδιαγεγραμμένο όλο αυτό. Και μέχρι στιγμής ο πήχης έχει μείνει ψηλά. Δεν πέσαμε στην παγίδα του καθημερινού με την κακή έννοια. Κάθε επεισόδιο στις «Μέλισσες» είναι σαν μια μικρού μήκους ταινία.

Συνέβαλε και το γεγονός ότι είδαμε και πολλά νέα πρόσωπα στο πρωταγωνιστικό καστ με θεατρικό backround αλλά και πρόσωπα που είχαν πολλά χρόνια να εμφανιστούν στην τηλεόραση;

Εγιναν πολλές οντισιόν και επιλέχθηκαν ηθοποιοί με θεατρικό backround, έχοντας έτσι μια πλούσια κληρονομιά. Και σε αυτό επένδυσαν οι σκηνοθέτες. Δόθηκε χώρος σε άτομα από το θέατρο και αυτό ανταμείφθηκε. Η θεατρική παιδεία είναι σαν να έχεις τελειώσει ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο.

Προσπαθείς να φέρεις την Ελένη πιο κοντά στη Μαρία ή το αντίθετο; Εννοώ, αν έχεις επηρεαστεί από τον χαρακτήρα που υποδύεσαι ή προσπαθείς να τον επηρεάσεις...

Είναι ένα αλισβερίσι που γίνεται και από τις δύο πλευρές. Μου αρέσει να μεταμορφώνομαι σε κάθε ρόλο. Αλλιώς βαριέμαι πολύ και γρήγορα. Η Ελένη έχει στοιχεία από μένα, όπως και εγώ έχω στοιχεία της Ελένης. Μου αρέσει όμως το να προσπαθώ να γίνω εκείνη. Ακόμη και σε πράγματα που εγώ δεν θα έκανα, μου αρέσει να το υποστηρίζω και να βρίσκω λόγους για να αιτιολογήσω τις πράξεις της. Επίσης μου αρέσει που προσπαθώ να αλλάξω το περπάτημά μου, να μοιάζω με μια γυναίκα που μεγάλωσε στη μετεμφυλιακή ελληνική επαρχία. Προσπαθώ να γίνομαι ο ρόλος. Βέβαια μετά το γύρισμα, μετά τις πολλές ώρες, δεν παύω να είμαι ο ρόλος. Γιατί δεν είναι μόνο το γύρισμα, είναι και το διάβασμα των σκηνών. Κοιμάμαι και ξυπνάω με τον ρόλο της Ελένης. Η Ελένη με έκανε πιο διεκδικητική, με έκανε να λέω τα πράγματα πιο σταράτα. Επίσης πολεμάω το άδικο περισσότερο. Είμαι πιο αυθόρμητη. Η δύναμη της Ελένης μού έδωσε μεγάλη δύναμη. Οι «Αγριες Μέλισσες» είναι για μένα ψυχοθεραπεία. Υπάρχουν στιγμές που λέω: «Είναι οι Αγιες Μέλισσες».

Είχες πολλά χρόνια να εμφανιστείς στην τηλεόραση. Από τον «Καρυωτάκη». Ηταν συνειδητή αυτή η αποχή σου;

Ναι, απόλυτα. Εκανα κάποιες επιλεκτικές δουλειές με τον Πάνο Κοκκινόπουλο. Λατρεύω το θέατρο και δεν μου είχε έρθει κάποια πρόταση που να θέλω να την κάνω. Μου αρέσουν οι σειρές εποχής και σειρά εποχής είχε να γίνει από το «Νησί»...

Αφού μου το αναφέρεις, όντως τότε είχες πρόταση για τη συγκεκριμένη σειρά;

Ναι, είχα πρόταση από το «Νησί». Είχα κάνει επαφή με τη Μιρέλλα, αλλά τότε είχα κλείσει με τον Θεοδωρόπουλο για να κάνω τα «Ορφανά» και δεν γινόταν να πάρω μέρος.

Πολλοί συνάδελφοί σου από τις «Μέλισσες» δηλώνουν πως αγαπούν το θέατρο περισσότερο από την τηλεόραση. Ισχύει το ίδιο και για σένα;

Ισχύει, όμως η τωρινή εμπειρία μου με τις «Μέλισσες» το ανατρέπει. Είτε στο θέατρο, είτε στην τηλεόραση, είτε στην τράπεζα είναι ευλογία να δουλεύεις με αξιόλογους ανθρώπους.

Επιστρέφεις στη μυθοπλασία σε μια εποχή που ξεκίνησε η ανάκαμψή της. Οι αμοιβές είναι ικανοποιητικές;

Δεν νομίζω πως οι αμοιβές προσεγγίσουν αυτές που υπήρχαν κάποτε. Είναι όμως η αρχή της ανάκαμψης και θέλω να γίνουν και άλλες καλές σειρές και να δοθούν κονδύλια για την επιχορήγησή τους στους παραγωγούς. Ηταν ένα τεράστιο ρίσκο αυτό που πήρε ο κύριος Καραγιάννης, να επενδύσει σε μια τέτοια παραγωγή. Ο κόσμος διψάει για το καλό και την ποιότητα. Αν κάποια πράγματα που δεν είναι ποιοτικά κάνουν νούμερα είναι γιατί αυτά τους σερβίρουν. Ολοι μας είμαστε σαν τα μικρά παιδιά. Οπως τα μάθεις. Το κοινό εκπαιδεύεται. Εάν το μάθεις να τρώει σαβούρα, θα τρώει σαβούρα. Εάν τρώει από έναν καλό σεφ, θα μάθει να τρώει καλό φαγητό. Η εκπαίδευση, η μόρφωση και η παιδεία με την ευρύτερη έννοια είναι καθήκον των καλλιτεχνών. Το είδαμε: Αν δείξεις στο κοινό κάτι διαφορετικό, τρέχει προς αυτό.

Το ότι βλέπουμε αρκετούς ηθοποιούς σε ρόλους παρουσιαστών πώς σου φαίνεται; Θα το δοκίμαζες;

Ενας ηθοποιός είναι καθολικός καλλιτέχνης. Μαθαίνουμε να παίζουμε, να χορεύουμε, να τραγουδάμε, να γινόμαστε άλλοι άνθρωποι, να δουλεύουμε σε διάφορα πόστα. Προσωπικά λοιπόν δεν με ενοχλεί καθόλου. Ενας ηθοποιός μπορεί πολύ πιο εύκολα να υποδυθεί τον ρόλο του παρουσιαστή και να είναι άμεσος με το κοινό. Δεν βάζω ταμπέλες. Αν κάνεις κάτι με μεράκι, επαγγελματισμό και ταλέντο, κάν’ το. Εγώ δεν ξέρω αν θα το έκανα. Εχω επικοινωνιακή άνεση, κάνω αστεία, αλλά έχω και τα αγοραφοβικά μου και τα κλειστοφοβικά μου και τα περίεργα. Δεν ξέρω... Το καθετί είναι σε τι φάση θα σε πετύχει.

Διάβασα ότι με τη δημοσιότητα σε πιάνει κρύος ιδρώτας. Όλο αυτό το «μπαμ» με τις «Αγριες Μέλισσες» πώς το διαχειρίζεσαι;

Λόγω του τεράστιου όγκου δουλειάς δεν βγαίνω από το σπίτι. Είμαι γύρισμα – σπίτι. Δεν κυκλοφορώ ιδιαίτερα. Τις ελάχιστες φορές που βγήκα -πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη- ήταν τρομερό αυτό μου συνέβη. Χάρηκα πολύ που εισέπραξα όλη αυτή την αγάπη, αλλά ένιωσα και μια πίεση από όλο αυτό. Δεν είμαι άνθρωπος που επιζητώ τη δημοσιότητα. Δεν θα βγω για να με δουν.

Οταν βλέπεις σε πρωτοσέλιδα να «κρέμεται» η προσωπική σου ζωή, ενδεχομένως και με φανταστικά ρεπορτάζ, γελάς ή εκνευρίζεσαι;

Εκνευρίζομαι. Γράφτηκαν πράγματα που δεν ισχύουν και στη συνέχεια έγινε και ανακύκλωση. Αναδημοσιεύονταν πράγματα χωρίς να έχουν ίχνος αλήθειας. Η μάστιγα των fake news. Καμία δεοντολογία; Τι να πω... Σοκαρίστηκα.

Είχες μιλήσει πρόσφατα για τη μάχη με την κατάθλιψη. Πώς το αντιλήφθηκες και πώς το διαχειρίστηκες στην πορεία;

Από την πρώτη στιγμή που μίλησα γι’ αυτό με προσέγγισαν άτομα που δίνουν τον αγώνα τους και χάρηκα πολύ γι’ αυτό. Δεν πρέπει να θεωρείται ταμπού η κατάθλιψη ή η οποιαδήποτε ψυχική νόσος. Διάβασα ότι το χειρότερο πράγμα είναι να ζητάς από έναν άνθρωπο που έχει μια ψυχική ασθένεια να συμπεριφέρεται σαν να μην την έχει. Είναι πραγματικά αδιανόητο. Η κατάθλιψη είναι ο καρκίνος της ψυχής. Σε τρώει και το καταλαβαίνεις. Οταν σταματάς να είσαι λειτουργικός, όταν τα πάντα γύρω σου σε πιέζουν, όταν το φλερτ με την τρέλα είναι το καθημερινό πάρε δώσε σου. Οταν δεν μπορεί να βγει η μέρα, όταν δεν μπορείς να δεις τίποτα καλό. Υπάρχει ένας ανείπωτος πόνος μέσα σου. Το αντιλήφθηκα σύντομα, έχω περάσει καταθλιπτικά επεισόδια και συνεχίζω να δίνω τη μάχη μου. Δεν ξέρω αν σταματάει ποτέ. Οπως και ο αγώνας με τον εαυτό μας. Αν είσαι ευαίσθητος με το τι συμβαίνει γύρω σου, με την αδικία, τα εγκλήματα, τον πόνο που βιώνουν συμπολίτες μας δεν μπορείς να μην επηρεαστείς. Βλέπεις ότι δεν μπορείς να κάνεις το παραμικρό σε κάποιες περιπτώσεις. Πώς μπορείς λοιπόν να είσαι στον κόσμο σου; Δεν μπορώ καθόλου το «όλα είναι μια χαρά». Αυτό μας κάνει μαλθακούς. Δεν πάνε καλά τα πράγματα, κάτι πρέπει να γίνει. Φτάνει πια με την επίπλαστη ευτυχία και τα ψεύτικα χαμόγελα. Δεν το αντέχω άλλο.

Ολο αυτό το lifestyle που υπήρχε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό πριν από την κρίση σε απωθούσε;

Πάντα. Γιατί θεωρώ πως έχει δύναμη και επηρεάζει τους νέους ανθρώπους. Κάνει τρομερό κακό. Ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ολοι περνάμε δύσκολα και μπορούμε να το αλλάξουμε. Πρέπει να παλεύουμε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Να μιλήσουμε για τα φλέγοντα ζητήματα. Μπορούν όσοι έχουν δημοσιότητα να παλέψουν ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό και την ξενοφοβία. Μακάρι η δύναμη της τηλεόρασης να αξιοποιηθεί σε αυτά τα θέματα.

Θεωρείς πως έχει πολλά χαμηλού επιπέδου προγράμματα η τηλεόραση;

Φυσικά και θα έχει όσο πιστεύουν πως ο κόσμος αυτά θέλει. Υπάρχει πολύ σκουπίδι.

«Δεν ζω χωρίς έρωτα». Το είπες και αυτό πρόσφατα. Λειτουργούσες από πιο μικρή ηλικία καλύτερα μέσα σε σχέσεις;

Ή όταν είμαι ερωτευμένη με τον έρωτα (γέλια).

Είσαι ρομαντικός χαρακτήρας...

Ναι είμαι ρομαντική αλλά και κυνική σε μεγάλο ποσοστό.

Ονειροπόλα είσαι;

Οχι. Δεν κάνω μακρινά όνειρα. Φοβάμαι. Ξέρεις, όταν κάτι δεν γίνεται, είναι ανώμαλη η προσγείωση από το συννεφάκι. Πάντα κρατάω μικρό καλάθι.

Η φιλία τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Πολύ μεγάλη. Είναι η δεύτερη οικογένεια. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τους φίλους μου, τους έχω τρομερή ανάγκη. Θέλω να τους εμπιστεύομαι, να τους συμβουλεύομαι, να περνάμε καλά παίζοντας παντομίμα και καραόκε.

Επιστρέφω στις «Μέλισσες». Ισχύει πως ήδη συζητήσατε για δεύτερη σεζόν;

Οχι δεν ισχύει. Δεν έχει γίνει ακόμη καμία συζήτηση. Δεν ξέρω αν έχουν παρθεί οριστικές αποφάσεις.

Η σκηνή που σε δυσκόλεψε μέχρι σήμερα περισσότερο ποια ήταν;

Οι πιο φαντεζί σκηνές -φόνοι, καβγάδες κ.λπ.- έχουν τη δυσκολία τους, αλλά έχουν και την αβάντα τους. Για μένα οι συναισθηματικές, οι πιο εσωτερικές στιγμές είναι πιο δύσκολες.

Αρα με τον Λάμπρο...

Η σκηνή με τα χαστούκια με τον Λάμπρο ήταν μεγάλη πρόκληση. Και πολύ συγκινητική στιγμή. Ξέσπασε η Ελένη για πρώτη φορά. Ηταν η σκηνή που με δυσκόλεψε μέχρι τώρα περισσότερο.

Η Ελένη θα μάθει τον λόγο που δεν μπορεί να είναι με τον Λάμπρο; Και πώς θα αντιδράσει;

Θα το μάθει και θα το μάθει αρκετά γρήγορα, αμέσως μόλις το μάθει ο Λάμπρος. Η σειρά είναι γρήγορη. Θα είναι τεράστιο χτύπημα και για τους δύο. Θα είναι τραγικό.

Με τον Κυπραίο πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα;

Ο κόσμος έχει μπερδευτεί με τον ρόλο του Θωμά. Και είναι καλό. Ο Θωμάς είναι περίεργος και αμφιλεγόμενος χαρακτήρας. Ο Θωμάς έχει ειλικρινή αισθήματα για την Ελένη. Πήγε στο Διαφάνι αρχικά με άλλες προθέσεις, αλλά η ζωή του τα έφερε αλλιώς. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να ερωτευτεί την Ελένη. Εχει μάθει να επιβιώνει αλλιώς. Και όλη αυτή η κατάσταση θα τον οδηγήσει σε εσωτερικές συγκρούσεις μέσα του. Είναι από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες της σειράς.

Τι άλλο μπορούμε να πούμε για τα προσεχώς;

Στις «Αγριες Μέλισσες» δεν θα μας προλαβαίνουν τα γεγονότα. Υπάρχουν σκηνές που λέω «πο-πο, θα γίνει αυτό το πράγμα, θα τρελαθώ». Ερχεται χιονοστιβάδα εξελίξεων. Ακούω που χαρακτηρίζουν τη σειρά σαπουνόπερα. Η ζωή είναι η μεγαλύτερη σαπουνόπερα. Στα χωριά συμβαίνουν πολύ χειρότερα πράγματα. Το θέμα, λοιπόν, είναι πώς διαχειρίζεσαι καλλιτεχνικά τις ιστορίες για να μη γίνουν σαπουνόπερα. Οι «Αγριες Μέλισσες» δεν είναι σαπουνόπερα.

Σε ενοχλεί όλο αυτό που γίνεται με ηθοποιούς ή και ρεπορτάζ που βγαίνουν τύπου η «τάδε ηθοποιός ήταν να υποδυθεί την Ελένη», «ο τάδε τον Νικηφόρο» κ.λπ; Το βρίσκεις άκομψο;

Καθόλου. Το βρίσκω φυσιολογικό, γιατί ο καθένας προσπαθεί να βγάλει είδηση. Χαίρομαι που πέρασαν και άλλες ηθοποιοί για τον ρόλο και τον πήρα εγώ. Η απόφαση δεν πάρθηκε επιπόλαια. Κέρδισα τον ρόλο της Ελένης με το σπαθί μου.

Επιστροφή και στον κινηματογράφο. Για πες μου για το «Cosmic Candy»...

Είναι μια περιπέτεια που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια. Ηταν μια πολύ ωραία και διδακτική εμπειρία. Μου αρέσει πολύ ο κινηματογράφος. Πήγε πολύ καλά στη Θεσσαλονίκη, στο φεστιβάλ, και έρχεται στην Αθήνα από την καινούργια χρονιά.

Πώς αντέδρασες πρώτη φορά όταν άκουσες το «εθνική μας χήρα»;

Πέθανα στα γέλια. Ο κόσμος έχει χιούμορ και αυτό το λατρεύω. Εχουν ειπωθεί τρομερές ατάκες. Μου αρέσει πολύ να αυτοσαρκάζομαι. Δεν μου αρέσει η σοβαροφάνεια.

Οικογένεια θέλεις να κάνεις;

Θα ήθελα κάποια στιγμή να φτιάξω μια όμορφη οικογένεια. 

Info

Από τον Φεβρουάριο η Μαρία Κίτσου επιστρέφει στο θέατρο, στην κεντρική σκηνή του Εθνικού, με την παράσταση «Μάκβεθ», την οποία θα σκηνοθετήσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρης Λιγνάδης. «Ολα τα καλά συμβαίνουν μαζί» αναφέρει η ηθοποιός. Το κλασικό έργο του Σαίξπηρ θα ανέβει στη συνέχεια για κάποιες παραστάσεις και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.