«Κατίνα, σαλαμάκι»: 5 ατάκες του Κώστα Βουτσά που θα μείνουν στην ιστορία

Μέσα από μια λαμπρή πορεία 65 χρόνων, ο Κώστας Βουτσάς αποτελεί ζωντανό και φωτεινό σύμβολο της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Ο αγαπημένος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή βυθίζοντας σε πένθος όλη την Ελλάδα, αφήνει όμως πίσω του πλούσια παρακαταθήκη. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη στερημένα και γαλουχήθηκε μέσα από πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες.

Διαβάστε ακόμα: Κώστας Βουτσάς - «Βγήκα στη σκηνή και έγινε χαμός - Τότε πήρα το πρώτο μου Οσκαρ»

«Κατέβηκε» στην Αθήνα σε ηλικία 21 ετών, όπου άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο Ακροπόλ, και παράλληλα να παίρνει μικρούς ρόλους σε ταινίες. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1953 στην ταινία «Ο Μπαμπάς Εκπαιδεύεται».

Το 1961 εμφανίζεται σε δύο ταινίες της Φίνος Φιλμ, «Η Αλίκη στο Ναυτικό» του Αλέκου Σακελλάριου και «Ο Σκληρός Άνδρας», του Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος του εμπιστεύεται την επόμενη χρονιά σημαντικό και απαιτητικό ρόλο, για τη νεορεαλιστική δραματική ταινία «Ο Κατήφορος», πάλι για λογαριασμό της Φίνος Φιλμ. Η ερμηνεία του Βουτσά, σε ρόλο ξιπασμένου νέου, δικαιώνει τον σκηνοθέτη για την επιλογή του και αποτελεί το έναυσμα για την απογείωση της καριέρας του.

Η δεκαετία του ΄60 ήταν για τον Βουτσά η περίοδος της καθιέρωσης και της αναγνώρισης

Το πληθωρικό, μπριόζικο, και φυσικό παίξιμο του, μαζί με το αμίμητο υφολογικό του στυλ, κάνουν θραύση τη δεκαετία του '60 - «Έχω και κότερο πάμε μια βόλτα;», «Κααατίνα σαλααμάκι». Οι καρπαζιές του στον Τζανετάκο και στον Τζεβελέκο δημιουργούν... «σχολή καρπαζιάς», και η σκηνή που τραγουδάει το περίφημο «Φσστ μποινγκ» στο μιούζικαλ «Κάτι να Καίει» προκαλεί πανζουρλισμό στις αίθουσες. Παίζει διάφορους τύπους ρόλων με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα και γίνεται ο σταρ του Δαλιανίδη και της Φίνος Φιλμ. Κάποιοι από τους ρόλους του, που μένουν αξέχαστοι είναι ο μικροαστός στο «Ανθρωπάκι», ο Κωνσταντινοπολίτης μαμάκιας στη «Νύχτα Γάμου», ο τεμπέλης γιος στη «Χαρτοπαίχτρα» ο λαϊκός ποδοσφαιριστής στο «Μια Κυρία στα Μπουζούκια», ο μικροαπατεώνας στον «Γόη», ο Άραβας γιαλαντζί στο «Ξυπόλητος Πρίγκηψ», ο Ράμογλου με το κότερο, στο «Κορίτσια για Φίλημα», αλλά και τόσοι άλλοι.

Παράλληλα, διακρίνεται σε όλα τα είδη του θεάτρου – πρόζα, επιθεώρηση, μιούζικαλ – και καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού ως κορυφαίος νέος Έλληνας κωμικός. Τα έργα «Αγάπη μου Παλιόγρια» του Τσιφόρου (γυρίστηκε και επιτυχημένη ταινία με τον ίδιο και την Ξ. Καλογεροπούλου), «Οι Απάνω και οι Κάτω» των Τσιφόρου-Βασιλειάδη, «Ο Αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου, ήταν κάποιες από τις πιο σημαντικές θεατρικές του επιτυχίες. Το 1986 ανέβασε στο θέατρο Γκλόρια την παγκόσμια θεατρική επιτυχία «Πούπσι», διασκευασμένη και μεταφρασμένη στα ελληνικά, σπάζοντας τα ταμεία, παθαίνοντας, ωστόσο, οικονομική ζημιά από τα υπέρογκα έξοδα. Την επόμενη χρονιά επανέκαμψε οικονομικά, ανεβάζοντας το έργο «Η γλυκιά Ούτσι» της Μαρίας και Ελένης Παξινού, γνωρίζοντας εκ νέου εισπρακτική επιτυχία.

Συνολικά, έχει γυρίσει περίπου 70 ταινίες. Η Φίνος Φιλμ αποτελεί γι αυτόν το πολυτιμότερο κεφάλαιο της καριέρας του, αφού γύρισε μαζί της 30 ταινίες - τις περισσότερες που γύρισε ηθοποιός σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

Πηγή finosfilm.com

Κορίτσια για φίλημα (1965) - «Αψού γείτσες στω»

Ο Γόης (1969) - «Κατίνα σαλαμάκι»

Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά (1970) - «Πάρτα - Φέρτα»

Κάτι να καίει (1963) - «Φστ μπόινγκ»

Κορίτσια για Φίλημα (1965)  – «Εχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;»