Χρήστος Νικολόπουλος για Στέλιο Καζαντζίδη: «Τον αγάπησα σαν πατέρα μου και αν ζούσε ακόμα θα ήθελα να του το πω»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Στέλιος Διονυσίου, Πίτσα Παπαδοπούλου και Χρήστος Νικολόπουλος στα «Νούμερα»

Ο Χρήστος Νικολόπουλος με την παρέα του, την Πίτσα Παπαδοπούλου και τον Στέλιο Διονυσίου, βρέθηκαν ως γκεστ στη σουρεαλιστική μουσική κωμωδία «Τα Νούμερα», το βράδυ της Παρασκευής (14/10). Στην αρχή του επεισοδίου, ο Τζόναθαν (Μιχάλης Σαράντης) και η Δανάη (Άλκηστις Ζιρώ), λένε στο Φοίβο (Φοίβος Δεληβοριάς) ότι δεν έχει την αυθεντική λαϊκότητα που χρειάζεται για να τους υποδεχτεί. Εκείνος κάνει τα πάντα για να τους αποδείξει το αντίθετο.

Στη συνέχεια, η Αντιγόνη (Λένα Ουζουνίδου) που είναι φανατική του Στέλιου Καζαντζίδη, θέλει να χαλάσει το λάιβ, θεωρώντας πως ο Νικολόπουλος δεν του φέρθηκε σωστά. Αυτό αποτέλεσε μια ευκαιρία για τον τελευταίο, ώστε ν' ανοίξει την καρδιά του και να θυμηθεί τον μουσικό του «πατέρα», με μια αφιέρωση στη μνήμη του.

«Τον Καζαντζίδη τον αγάπησα περισσότερο απ' όλους. Τον αγάπησα σαν πατέρα μου και εκείνος σαν γιο του. Καμιά φορά οι πατεράδες και οι γιοι κάνουν λάθη. Αν ζούσε ακόμα θα ήθελα να του το πω» εξομολογήθηκε ο εμβληματικός λαϊκός συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.

«Τον είχα σαν πατέρα μου»

O Χρήστος Νικολόπουλος, σε σύντοµο χρονικό διάστηµα, άρχισε να γίνεται γνωστός και αρκετοί µιλούσαν για ένα «µεγάλο µουσικό ταλέντο», εκθειάζοντας ταυτόχρονα τη σεµνότητά του. Το 1965 ο µουσικός Πάνος Ιατρού τον σύστησε στον Στέλιο Καζαντζίδη, µε τον οποίο δούλεψαν µαζί για κάποια χρόνια. «Τον είχα σαν πατέρα µου και αυτός σαν παιδί του» είχε αποκαλύψει ο συνθέτης στο ethnos.gr και στον δημοσιογράφο Άγγελο Γεραιουδάκη. Πήγαν µαζί σε περιοδείες στην Αµερική και τη Γερµανία αλλά και σε όλη την Ελλάδα. «Θυµάµαι ότι ήθελε να µε πάρει µαζί του στο εξωτερικό και πήγε στο χωριό για να πάρει την υπογραφή του πατέρα µου, καθώς ήµουν ακόµη ανήλικος και δεν µπορούσα να ταξιδέψω χωρίς την άδεια των γονιών µου». Δίπλα του έζησε αξέχαστες και συγκινητικές ερµηνευτικές στιγµές. Οι πρώτες του συνθέσεις µαζί του ήταν το «Νυχτερίδες κι αράχνες» και το «Απόψε σ’ έχω στην αγκαλιά µου».

Στη συνέχεια, και παρά τις άριστες σχέσεις που είχαν, υπήρξε µια έριδα µεταξύ τους για την πατρότητα κάποιων τραγουδιών και οδηγήθηκαν στις δικαστικές αίθουσες. «Εβλεπε παντού εχθρούς και είχε µια καχυποψία για όλους. Μπορεί να αποτέλεσε έναν τεράστιο σταθµό στην πορεία µου, αλλά για µένα η οικογένεια είναι κάτι ιερό και κανείς δεν µπορεί να την προσβάλει. Πλέον τον έχω συγχωρέσει για τις πράξεις του. Πίστευα ότι αν πήγαινα στο δικαστήριο θα λυνόταν το θέµα. Αν ήξερα ότι θα αντιδρούσε µε αυτόν τον άσχηµο τρόπο δεν θα έµπλεκα σε αυτήν τη σύγκρουση. Δεν τον ξαναείδα από τότε. Αν και ζήτησε να µε δει πριν πεθάνει, εγώ δεν το δέχτηκα. Το γυαλί είχε ραγίσει. Βέβαια, τώρα το µετανιώνω» είχε αναφέρει µε ειλικρίνεια.

Επειτα από αυτό το συµβάν ο Χρήστος Νικολόπουλος συνέχισε την πορεία του αυτόνοµα. Ο κατάλογος µε τους ανθρώπους που γνώρισε και συνεργάστηκε µαζί τους είναι ατέλειωτος. Από τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Μάρκο Βαµβακάρη, τον Μανώλη Χιώτη και τον Γιώργο Ζαµπέτα µέχρι τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Λοΐζο, τον Γιάννη Σπανό και τον Μίµη Πλέσσα.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη