Πρώτη επαφή με το Royal Enfield HNTR 350 στην Ελλάδα

Τη σημερινή εποχή ο γενικός διαχωρισμός μεταξύ «καλών» και «κακών» μοτοσυκλετών δεν έχει ουσιαστική εφαρμογή. Αυτό που υπάρχει πλέον είναι η διάκριση ανάμεσα σε μοτοσυκλέτες που κάνουν αυτά που υπόσχονται και αυτές που δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους.

Η Royal Enfield με το ολοκαίνουργιο HNTR 350 υπόσχεται να ικανοποιήσει τις ανάγκες του νεανικού ευρωπαϊκού κοινού, κάτι που για τα υπόλοιπα μοντέλα της μέχρι σήμερα δεν αποτελούσε μία από τις προτεραιότητές τους.
Μετά από την πρώτη επαφή με το HNTR 350 στους ελληνικούς δρόμους, φαίνεται πως η νέα μοτοσυκλέτα της Enfield εκπληρώνει με απόλυτη επιτυχία τις υποσχέσεις της.

Τα μηχανικά μέρη του HNTR 350 είναι βασισμένα σε μεγάλο βαθμό στα αντίστοιχα του cruiser μοντέλου Meteor 350 και του vintage Classic 350. Έχει δηλαδή τον νέο και καταπληκτικό σε ποιότητα λειτουργίας μονοκύλινδρο αερόψυκτο των 349 κυβικών, της σειράς J. Μόνο που εδώ η Enfield δεν έβαψε απλώς τα χρώμια του Classic 350 με μία μαύρη ματ βαφή, προκειμένου να το χαρακτηρίσει μετά «νεανικό» και «μοντέρνο».

Ο κινητήρας έχει αλλαγές στην τροφοδοσία και την εξάτμιση, δίνοντας περισσότερη ζωντάνια στην απόκριση του γκαζιού και έναν διαφορετικό, πιο «παιχνιδιάρικο» ήχο. Το πλαίσιο έχει αλλαγμένη γεωμετρία, η οποία είναι πιο γρήγορη προκειμένου το HNTR 350 να έχει άμεσες αντιδράσεις στις εντολές του αναβάτη και μεγαλύτερη ευελιξία.

Σε αυτά τα χαρακτηριστικά συνεπικουρούν οι τροχοί, ο οποίο είναι μικρότεροι σε διάμετρο και έχουν χαμηλότερο βάρος, κάνοντας ακόμη πιο εύκολους τους ελιγμούς και την αμεσότητα των αντιδράσεων.

Οι αλλαγές συνεχίζονται και στην εργονομία της θέσης οδήγησης και τις αναρτήσεις, προκειμένου να τονιστεί ακόμα περισσότερο η προσωπικότητα του HNTR 350, η οποία είναι πιο… σπορ σε σχέση με τα υπόλοιπα αδέλφια του.

Συνεπώς, φαίνεται ότι η Royal Enfield έχει κάνει σοβαρή δουλειά σε όλους τους βασικούς τομείς του HNTR 350 και δεν περιορίστηκε σε μία απλή χρωματική αλλαγή, όπως πολλές φορές συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου το κόστος είναι βασικός παράγοντας.

Όσον αφορά τη συνολική αίσθηση αυτής της μοτοσυκλέτας, το πρώτο και βασικό είναι η ποιότητα λειτουργίας των μηχανικών μερών και η αίσθηση που αποκομίζει ο αναβάτης ότι βρίσκεται πάνω σε μία μοτοσυκλέτα πολλαπλάσιας τιμής. Για κάποιον που έχει ήδη οδηγήσει το Meteor 350 ή το Classic 350 αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Για αυτόν όμως που δεν έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα κανένα μοντέλο αυτής της οικογένειας, θα εντυπωσιαστεί από την συνολική αίσθηση ποιότητας σε ό,τι αγγίζει και βλέπει.

Αυτός πάλι που έχει οδηγήσει κάποιο από τα δύο αδέρφια του HNTR 350 θα αντιληφθεί αμέσως τις αλλαγές στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου, στους τροχούς, όπως και τις διαφορετικές ρυθμίσεις των αναρτήσεων. Το HNTR 350 είναι σαφώς πιο ελαφρύ σε αίσθηση – ειδικότερα στις χαμηλές ταχύτητες. Οι αποσβέσεις των αναρτήσεων είναι πιο σφιχτές και «σπορ». Αν και οι επιδόσεις του δεν έχουν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά, εντούτοις ο κινητήρας ακούγεται και είναι πιο πρόθυμος στο άνοιγμα του γκαζιού.

Ένα είναι βέβαιο, ότι η Enfield δεν κατάφερε απλώς να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για τη δημιουργία μίας «νεανικής» και φτηνότερης μοτοσυκλέτας, αλλά το έκανε χωρίς καμία έκπτωση στην ποιότητα. Της αξίζουν συγχαρητήρια!

Στο τεύχος του ΜΟΤΟ που κυκλοφορεί υπάρχει η πλήρης ανάλυσή του από την διεθνή παρουσίασή του που έγινε στην Ινδία, ενώ σε επόμενο τεύχος θα υπάρξει και η ολοκληρωμένη δοκιμή σε ελληνικό έδαφος.