Πέθανε ο σπουδαίος συνθέτης Νίκος Αντύπας - Το αντίο της Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Θρήνος στον καλλιτεχνικό κόσμο για τον θάνατο του σπουδαίου συνθέτη Νίκου Αντύπα.

Ο Νίκος Αντύπας ήταν Έλληνας συνθέτης, ενορχηστρωτής και ντράμερ. Είναι μια από τις εμβληματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Υπήρξε μέλος των Socrates (Drank the Conium) στα τύμπανα, ενορχήστρωσε δίσκους των Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα και της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, ενώ στη δεκαετία του '90 κυκλοφόρησε μια σειρά επιτυχημένων δίσκων με τη Χαρούλα Αλεξίου και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, μεταξύ άλλων. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου.

Το συγκινητικό αντίο της Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Μου είπες «Αλκηστούλα μου Θέλω να αφήσω το αποτύπωμα μου» αυτή η φράση έμελλε να είναι και ο αποχωρισμός μας .
Που να το φανταζόμουν 15 μερες πριν ότι αντί να γράψω τον πρόλογο στα καινούργια σου τραγούδια θα έγραφα τον επίλογο.
Τρυφερέ μου φίλε , Καλλιτεχνάρα μου ! Σα το νερό ήρθες και φεύγεις σαν αέρας …
και τώρα ποιος θα φέρνει κουλουράκια και κέικ με κανέλλα ? Ποιος θα λέει «Αλκηστούλα μου» και θα γελάει με τη καρδιά του στο Studio?
Νίκο μου τι αποτύπωμα άφησες !!!!!!… 400 και….παραστάσεις με το Ηφαίστειο, 3 δίσκους και 35 χρόνια φιλίας και αγάπης …
Νίκο μου βρε άτιμο πλάσμα ήσουν τόσο ήρεμος και όμορφος στην εντατική που για μια στιγμή νόμισα ότι θα άνοιγες τα μάτια και θα μου έλεγες
-Χα !! Στην έφερα ! Το πίστεψες εεε!
Νίκο μου αδιανόητο
Έλα σήκω πάμε να τραγουδήσουμε να κάνουμε όνειρα , να ξεχαστούμε
‘Έλα πάμε στο στέκι μας να φάμε ομελέτες και να πιούμε ζεστή σοκολάτα
Έλα να πάμε στη Πράγα και στο Παρισάκι με το διθέσιο και τη Λίνα μας και να τραγουδάμε δυνατά με ανοιχτά παράθυρα « εγώ το φως μετάλαβα και κει σε πάει η καρδιά συνήθως …»
Ένα ένα τα κομμάτια μας αποκολλούνται και γίνονται δορυφόροι στο σύμπαν ….
Νίκο μου μεγαλώσαμε ξαφνικά ..
Ο, τι αφήσαμε στη μέση θα το ολοκληρώσω στο υπόσχομαι….
Μαρία μου και Εμανουέλλα μου έφυγε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ

« Ελεύθερος ξανά , παντού και πουθενά ο, τι αγαπώ θα σωθεί κι εγώ στο κόσμο θα βγω απ την αρχή …»
Νίκο μου θα σε ευγνωμονώ για πάντα για ο, τι «νοιώσαμε»

Το μουσικό έργο του Νίκου Αντύπα

Ο Νίκος Αντύπας μπαίνει στην ελληνική δισκογραφία αρχικά σαν drummer, με τους Ιωνάθαν, αργότερα με το σχήμα των Sunset και ύστερα των διάσημων Socrates (Drank the Conium). Αντικαθιστά τον Γιώργο Τρανταλίδη στα ντραμς και μαζί με τους Socrates κυκλοφορούν το άλμπουμ "Waiting for something" τo 1980. Ακολουθεί το "Breaking through" (1981) και το άλμπουμ "Plaza" (1983), σε παραγωγή του Vic Coopersmith, γνωστού από τις παραγωγές του στους Yes, το οποίο τους φέρνει στην Μεγάλη Βρετανία για συναυλίες σε μεγάλους rock χώρους.

Το 1985, κυκλοφορούν τα "Ζεστά ποτά" των αδερφών Κατσιμίχα, σε ενορχήστρωση του Νίκου Αντύπα, με την συμβολή του μέχρι τότε κιθαρίστα των Socrates, Γιάννη Σπάθα. Ο δίσκος εισάγει έναν πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της εποχής ήχο, βασισμένο τόσο στα κρουστά, όσο και στα ατμοσφαιρικά synthesizer, για να πουλήσει τελικά πάνω από 100.000 εκείνη την περίοδο[2].

Ο Νίκος Αντύπας διανύει έπειτα μια περίοδο στην οποία εμφανίζεται σαν session μουσικός σε ηχογραφήσεις, συχνά με το φίλο του Γιάννη Σπάθα. Οι δίσκοι αυτοί περιλαμβάνουν τα "Τρελοί και Άγγελοι", "Ζωντανά στο Περοκέ" και "Ζωντανές ηχογραφήσεις" του Γιώργου Νταλάρα, αλλά και το "Όλα από χέρι καμένα" (1988) του Θάνου Μικρούτσικου με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Το 1991 ο Νίκος Αντύπας αναλαμβάνει την ενορχήστρωση του δίσκου "Μένω εκτός" της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Στο ένθετο του δίσκου η ερμηνεύτρια δηλώνει: "Ο Νίκος δεν ενορχήστρωσε απλώς. Ανα-σύνθεσε. Αυτός είναι ο σωστός όρος για την παρουσία του σ' αυτον τον δίσκο".

Το 1992 γράφει και ενορχηστρώνει το "Δι' ευχών[3]" της Χάρης Αλεξίου, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι δυτικό και ηλεκτρονικό και γνωρίζει τεράστια επιτυχία αφού γίνεται ο πρώτος ελληνικός δίσκος που μετά από πολλά χρόνια κυκλοφορεί στην Ιαπωνία, το Βέλγιο, το Ισραήλ και τη Γαλλία. Ακολουθεί το "Έϊ!" (1994) με την Χαρούλα Αλεξίου, σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, του Άρη Δαβαράκη και της ίδιας της Αλεξίου.

Το 1997 είναι ο συνθέτης του δίσκου "Σαν ηφαίστειο που ξυπνά", σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Ηχογραφημένο στο Παρίσι, το άλμπουμ γνωρίζει επιτυχία με το "Διθέσιο" και το "Λάβα", ενώ το 1998 παρουσιάζεται και με τη μορφή μουσικής παράστασης[4] σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου.

Το πρώτο του solo άλμπουμ, "Θεατής" κυκλοφορεί το 1998 με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Έλλης Πασπαλά σε δύο από τα τρία τραγούδια του δίσκου.

Ακολουθεί η συνδρομή στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Γιάννη Σπάθα, "Τα μυστικά του δρόμου" το 1999. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος στον οποίο συνεργάζεται με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, οι "Υδρόγειες Σφαίρες", ένα είδος concept αφηγηματικού δίσκου που δεν γνώρισε την ίδια επιτυχία με το "Σαν ηφαίστειο που ξυπνά".

Το 2001 ο Νίκος Αντύπας διασκευάζει το "Mad about you" του Sting για τον δίσκο "Η άσφαλτος που τρέχει" του Γιώργου Νταλάρα, με τον οποίο επρόκειτο να συνεργαστεί ξανά το 2012 στο δίσκο "Τι θα πει έτσι είναι".

Στα τέλη του 2002 κυκλοφορεί και το "Οπωσδήποτε παράθυρο", μια από κοινού δουλειά με το Γιάννη Σπάθα, βασισμένη στην παράστασή τους "Neapolis" και σε στίχους Λ.Νικολακοπούλου. Στον δίσκο συμμετέχουν η Ελένη Βιτάλη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και η Σπείρα Σπείρα, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μανώλης Λιδάκης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ενώ ραδιοφωνική επιτυχία γίνεται το "Ναι θα πω" με τη Μελίνα Ασλανίδου.

Το 2006 συνεισέφερε συνθετικά στον προσωπικό δίσκο της Νάνας Μούσχουρη με τίτλο "Μόνη περπατώ".

Το 2008 έγραψε τον δίσκο της Καίτης Γαρμπή "Καινούργια εγώ".