Λουκιανός Κηλαηδόνης: Από τα «θερινά σινεμά» στο «πάρτυ» (vids)

«Θερινά σινεμά», «Πάρτυ», «τα καλύτερά μας χρόνια», «είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι», «ένα φιλάκι είναι λίγο», «ο μικρός ήρωας» είναι μερικά από τα πολλά τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη που σημάδεψαν την ελληνική μουσική. Ο Λουκιανός μία μέρα σαν και αυτή το 2017 ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι χωρίς επιστροφή καθώς πέρασε στην αιωνιότητα. Παρ΄ όλα αυτά φρόντισε να αφήσει πίσω του ένα σημαντικό μουσικό έργο. Γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 15 Ιουλίου του 1943 και φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο των Πατησίων. Κατόπιν σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και στο Μετσόβειο. Ποτέ όμως δεν εξάσκησε το επάγγελμα του αρχιτέκτονα καθώς τον κέρδισε η μουσική. 

Οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες ήταν έντονες και έτσι στις αρχές της δεκαετίας του '70 έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια, στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε, ερμήνευσαν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. Η συνέχεια ήταν το ίδιο παραγωγική καθώς ακολούθησε η εγγραφή προσωπικών δίσκων, ενώ έγραψε μουσική και στίχους για θεατρικές παραστάσεις και ελληνικές ταινίες καθώς και τηλεοπτικές εκπομπές. 

Η Άννα Βαγενά ο έρωτας της ζωής του

Ο έρωτας της ζωής του ήταν η ηθοποιός Άννα Βαγενά. Έμειναν μαζί για 45 χρόνια. Γνωρίστηκαν το 1972 και ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά. «Άνοιξε μια πόρτα διαμερίσματος στο Παγκράτι, έτσι γνώρισα την Άννα. Και μόλις την είδα είπα: ΄΄ωχ!''  Ήταν πολύ όμορφη η Άννα. Είχε κάτι μοναδικό και το αντιλήφθηκα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Η απόδειξη ότι υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας είμαστε εμείς!», είχε πει ο τραγουδοποιός σε τηλεφωνική του συνέντευξη στον Γιώργο Λιάγκα και την Φαίη Σκορδά, το 2012.

Η Άννα Βαγενά είχε αποκαλύψει ότι τον είχε ερωτευτεί πριν τον γνωρίσει από κοντά. Τον είχε δει στη φωτογραφία του δίσκου του «Η Πόλη μας» και της γεννήθηκε η επιθυμία να τον γνωρίσει. «Μόλις τον είδα στη φωτογραφία είπα: ''Αυτό το αγόρι θέλω να το γνωρίσω''», είχε πει στο «Πρωινό Μου» η Άννα Βαγενά. Τότε ζήτησε το τηλέφωνό του από τον Γιώργο Λιάνη και του ζήτησε να πιουν έναν καφέ. «Ήρθε ο άνθρωπος στο διαμέρισμα όπου έμενα στο Παγκράτι και έτσι έσκασε ο κεραυνοβόλος έρωτας!», είχε πει η Άννα Βαγενά.

Το πάρτυ στη Βουλιαγμένη που έμεινε στην ιστορία

Το πάρτυ στην πλαζ της Βουλιαγμένης το καλοκαίρι του 1983 αποτέλεσε την πρώτη του μεγάλη συναυλία. Έγινε στις 25 Ιουλίου και συγκέντρωσε πάνω από 70.000 ανθρώπους. Στο πάρτυ αυτό εμφανίστηκαν διαδοχικά ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Γιώργος Νταλάρας, η Αφροδίτη Μάνου και η Μαντώ, αποβιβαζόμενοι με ταχύπλοα στην πλωτή εξέδρα. Μάλιστα ο Τύπος της εποχής είχε χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη συναυλία ως «το Γούντστοκ της Ελλάδας». 

Οι διοργανωτές δεν είχαν σκεφτεί ότι το πάρτυ θα είχε τόση μεγάλη επιτυχία μιας και ο κόσμος έφτανε συνεχώς. Την επόμενη μέρα ο Λουκιανός θέλοντας να απολογηθεί για την ταλαιπωρία του κόσμου είπε με δόση χιούμορ πως «δεν ξέρω αν το επιχειρήσω άλλη φορά στη Βουλιαγμένη, αλλά μία παρόμοια εκδήλωση θα ήθελα να ξαναγίνει. Δε φταίω εγώ παιδιά αν υπήρξε τέτοια μαζική κινητοποίηση προς τη Βουλιαγμένη. Αυτό που σίγουρα λυπάμαι είναι που ταλαιπωρήθηκαν πολλοί φίλοι. Τώρα που διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχουν χώροι για τόσες χιλιάδες κόσμου, την επόμενη φορά θα μαζευτούμε στον κάμπο της Θεσσαλίας!»

Η έμπνευση για τη συναυλία στην πλαζ της Βουλιαγμένης ήταν... ο Λυκαβηττός

«Το 1982 κάνω τον πρώτο μου Λυκαβηττό, για τον οποίο έγραψα μετά και το τραγουδάκι "κι αν περνούσε η ώρα κι ανέβαιναν πολλοί" κλπ. Αφού γέμισε ο Λυκαβηττός και είχε μείνει άλλος ένας Λυκαβηττός απ’ έξω, ήρθαν οι μπάτσοι και μου λένε «Φωνάζουν απ’ έξω να μπούνε μέσα, να μπούνε;». Λέω «Να μπούνε, αφού δεν έχει άλλα εισιτήρια, να μπούνε» είχε πει.

«Ο Λυκαβηττός χωράει γύρω στις 3500 χιλιάδες με εισιτήρια, πρέπει να μπήκαν 5.000, 5.500, 6.000, γύρω γύρω, παντού. Εκείνο το βράδυ λοιπόν ήταν η πρώτη μαζική αντιμετώπιση που είχα από τον κόσμο. Για να ευχαριστήσω λοιπόν αυτό τον κόσμο, σκεφτόμουν για το επόμενο καλοκαίρι, να κάνω ένα πάρτυ και να περάσουμε καλά. Σκέφτηκα λοιπόν να το κάνω σ’ ένα δασάκι στο Ψυχικό. Και σκέφτομαι «Τι μαλακίες λες, εκεί δε χωράνε ούτε τριακόσιοι…» ανέφερε ο ίδιος και συνέχισε λέγοντας πως «κάποιο βράδυ, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, συνέλαβα την ιδέα, ότι όπως είναι το Ρωμαϊκό θέατρο κι εμείς παίζουμε στον κύκλο, θα κάνω στη Βουλιαγμένη που την αγαπούσα, στην Πλαζ κι εκεί που είναι ο κύκλος θα βάλω μια πλατφόρμα και θα μπω να τραγουδήσω μέσα εκεί… Αγαπούσα τη Βουλιαγμένη, είχα γράψει ήδη τη «Βουλιαγμένη».

Η μετονομασία της Πλαζ Βουλιαγμένης σε «Λουκιανός Κηλαηδόνης»

Το καλοκαίρι του 2018 η πλαζ της Βουλιαγμένης μετονομάστηκε σε «Λουκιανός Κηλαηδόνης» ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του σπουδαίου ερμηνευτή. Η τελετή συνοδεύτηκε από μουσική εκδήλωση την οποία παρακολούθησαν άνθρωποι όλων των ηλικιών, με τον Δώρο Δημοσθένους, τον Φοίβο Δεληβοριά και την κόρη του Λουκιανού, Μαρία Κηλαηδόνη, να ερμηνεύουν αγαπημένα τραγούδια του αξέχαστου δημιουργού, χαρίζοντας στιγμές χαράς και συγκίνησης. Τη συναυλία συνόδεψαν βιντεοπροβολές με αποσπάσματα από το θρυλικό πάρτυ του 1983.

Αντί επιλόγου παραθέτω τους στίχους από τα «θερινά σινεμά». Πιστεύω ότι εκφράζουν πολλούς...

Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια
ώρα με την ώρα βιαστικά
νιάτα που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
κι εκείνο που βλέπω
να μένει τελικά

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά

Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια
κάποιος μας τα κλέβει μυστικά
χρόνια που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
κι εκείνο που βλέπω να μένει τελικά 

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά