Amy Lee από Evanescence στο ethnos.gr: «Όταν έρχομαι στην Ελλάδα, νοιώθω συνδεδεμένη με την ιστορία και είναι σαν να ταξιδεύω στον χρόνο»

Είναι αισιόδοξη, γεμάτη ενέργεια και με ανήσυχο πνεύμα. Δεν αντέχει τη ρουτίνα, τους περιορισμούς και τη σοβαροφάνεια, ενώ πετυχαίνει πάντα τους στόχους της, λόγω του πολυμήχανου και κοφτερού μυαλού της. Αγαπάει τις γάτες και τα ταξίδια, της αρέσει η ζωγραφική και η μαγειρική, ενώ το αγαπημένος της χρώμα δεν είναι το μαύρο -όπως πολλοί πιστεύουν- αλλά το γαλάζιο. Η Amy Lee και το συγκρότημά της, Evanescence, αποτελούν ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα της ροκ μουσικής σκηνής.

Έπειτα από δέκα ολόκληρα χρόνια, οι Evanescence κυκλοφορούν τον νέο τους δίσκο, με τίτλο «The Bitter Truth» και επιστρέφουν στην Ελλάδα για μια μοναδική συναυλία, στις 5 Ιουνίου στο θέατρο Πέτρας, στο πλαίσιο του Eject Festival. Μέσα σε αυτό το διάστημα, για τη τραγουδίστρια, με την κρυστάλλινη φωνή, μεσολάβησαν πολλές εμπειρίες ζωής, έντονη δημιουργικότητα και νέες ανακαλύψεις. «Συμμετείχα στη σκηνοθεσία μερικών ταινιών, έκανα τον γιο μου τον Τζακ, ο οποίος τώρα είναι 7 ετών και δημιούργησα ένα παιδικό άλμπουμ με την οικογένειά μου. Στη συνέχεια, αφού επιστρέψαμε στις ζωντανές εμφανίσεις με τους Evanescence, φτιάξαμε το ορχηστρικό / ηλεκτρονικό μας άλμπουμ "Synthesis", το οποίο μας οδήγησε σε μια πολύ ιδιαίτερη ζωντανή περιοδεία με πλήρη ορχήστρα. Ενδιάμεσα ξεκινήσαμε να γράφουμε και τον δίσκο μας "The Bitter Truth"» λέει, χαρακτηριστικά, η ίδια στο ethnos.gr. 

Ένα από τα νέα τραγούδια του νέου τους άλμπουμ, που ξεχωρίζει, είναι το «Use My Voice», το οποίο κρύβει πίσω του μία αληθινή ιστορία. «Εμπνεύστηκα το τραγούδι, πριν από μερικά χρόνια, από μια απίστευτη δήλωση που δόθηκε σε μια δικαστική υπόθεση από μια νεαρή γυναίκα, ονόματι Chanel Miller. Είχε δεχτεί σεξουαλική επίθεση και στη συνέχεια της είχαν φερθεί τόσο ντροπιαστικά. Σύρθηκε μέσα στη λάσπη, η αλήθεια ήταν τόσο μπερδεμένη και σκόπιμα περίπλοκη. Έχω περάσει χρόνο σε νομικούς αγώνες και μπορώ να σχετιστώ με αυτό το κομμάτι. Στο τέλος της δίκης, απλώς στάθηκε και είπε την οδυνηρά ειλικρινή της αλήθεια. Και για μένα, αυτό ήταν ισχυρότερο από οποιοδήποτε νομικό επιχείρημα, οποιοδήποτε όπλο που υπάρχει. Είχε απλώς το θάρρος να χρησιμοποιήσει τη φωνή της και να πει την αλήθεια, και ήταν αναντίρρητο. Την ημέρα που διάβασα τη δήλωσή της έγραψα τους δύο πρώτους στίχους του τραγουδιού. Στη συνέχεια, στις αρχές του 2020 υπήρχαν πολλά περισσότερα για να γραφτούν για το ζήτημα των ψεμάτων και της κατάχρησης εξουσίας. Η φίλη μου, Deena Jakoub, από το συγκρότημα Veridia με βοήθησε να γράψω τα φωνητικά του ρεφρέν και αυτό με ώθησε να κάνω πραγματικά το τραγούδι για τη γυναικεία αλληλεγγύη και την ενότητα, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον ενωμένοι και τελικά να καλέσω όλους τους καταπληκτικούς φίλους μου να τραγουδήσουν μαζί μου το τραγούδι».  

Στη συναυλία τους, στην Αθήνα, οι Evanescence θα μας παρουσιάσουν ζωντανά τον νέο τους δίσκο, αλλά και ένα best of από το σύνολο της καριέρας τους. «Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δεν ξέραμε πότε θα μπορούσαμε ν' ανέβουμε  ξανά στην σκηνή. Το να επιστρέψουμε, λοιπόν, τώρα είναι απερίγραπτο. Το εκτιμούμε περισσότερο από ποτέ» αναφέρει. Ωστόσο, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που τη γοητεύει περισσότερο στη χώρα μας. «Το να περπατάω σε έναν δρόμο χιλιάδων ετών, να γνωρίζω ότι οποιοδήποτε πράγμα ή οποιοδήποτε μέρος θα μπορούσε να διατηρηθεί ζωντανό για τόσο πολύ καιρό, να νιώθω συνδεδεμένη με την ιστορία και την ανθρωπότητα με αυτόν τον τρόπο - μου ταράζει το μυαλό. Είναι σαν να ταξιδεύω στον χρόνο. Οι Έλληνες ήταν πάντα καταπληκτικοί μαζί μας, πρόθυμοι να μοιραστούν την εκπληκτική κουλτούρα φυσικά, και είναι και το μέρος με μερικά από τα καλύτερα φαγητά που έχω δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου». 

«Ο πρόεδρος Ζελένσκι υπερασπίζεται την Ουκρανία με όλη την καρδιά του»

Πανδημία, πόλεμος, οικονομικές δυσκολίες. Πού στρέφεται ένας καλλιτέχνης, όπως η Amy Lee, για ν' αντλήσει έμπνευση σε τόσο αντίξοες συνθήκες; «Εμπνέομαι από ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, πόνο, εμπόδια και βρίσκουν τρόπο να τα χρησιμοποιήσουν για το καλό. Ν' ανάψουν ένα φως στο σκοτάδι. Άτομα με σωματικούς περιορισμούς που βρίσκουν τον δικό τους τρόπο να μιλάνε, να περπατάνε, να τρέχουν, γίνονται καταπληκτικοί ντράμερ. Η μουσική ξεχύνεται από τα παράθυρα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο στην αρχή της πανδημίας. Ο πρόεδρος Ζελένσκι υπερασπίζεται την Ουκρανία με όλη την καρδιά του και δεν κάνει πίσω βλέποντας το πρόσωπο του κακού. Αυτοί που φρόντισαν τους γείτονές τους σε μια στιγμή ανάγκης. Όσο περισσότερο σκοτάδι υπάρχει στον κόσμο στο οποίο μπορούμε να εστιάσουμε, τόσο πολύ φως υπάρχει επίσης. Η ελπίδα ζει μέσα σε τόσο πόνο. Αυτό με εμπνέει και ζει μέσα μου επίσης» απαντά.

Σύμφωνα με τη frontwoman των Evanescence, η μουσική έχει μια καταπληκτική δύναμη και μπορεί να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά ακόμη και όταν συμβαίνουν τόσο άσχημα πράγματα στον κόσμο. «Είναι βαθύτερη από μία γλώσσα, ζει για πάντα, έχει την ικανότητα ν' ανοίξει μια καρδιά. Το έχω δει ξανά και ξανά μέσα από την εμπειρία μου και είμαι τόσο ευγνώμων που μπορώ να τα καταφέρω. Η μουσική με θεραπεύει, με τροφοδοτεί, με συνδέει μαζί σας». Όταν ήταν σε μικρότερη ηλικία, φανταζόταν τη ζωή της, όπως την έχει ζήσει ως σήμερα; «Δεν υπάρχει περίπτωση να είχα φανταστεί κάτι από όλα αυτά λεπτομερώς. Ονειρευόμουν τη μουσική, πίστευα  ότι μας αξίζει να τη μοιραστούμε. Πάλεψα για αυτή με τα πάντα μέσα μου πολλές φορές και κέρδισα. Κοιτάζοντας πίσω δεν ήταν τέλεια ή εύκολα, αλλά πρέπει να ξεπεράσεις τα λάθη και τις απώλειες και τον πόνο για να μεγαλώσεις και ν' αλλάξεις για τα καλά. Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά» υπογραμμίζει. 

Out of the Shadows

Το 2005, η τραγουδίστρια έγινε πρόεδρος του Epilespy Foundation (Ίδρυμα Επιληψίας) και προώθησε την καμπάνια «Out of the Shadows». Ο στόχος της ήταν να βοηθήσει στην εξάπλωση της γνώσης γύρω από την ασθένεια και να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μην εμφανίζουν κανενός είδους διάκριση απέναντι στους επιληπτικούς. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία είχε ιδιαίτερη σημασία για εκείνη, όπως και για την οικογένειά της, καθώς ο μικρότερος αδερφός της, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, έπασχε από επιληψία και έχει δει από πρώτο χέρι την επίδραση της ασθένειας. «Είμαστε όλοι μοναδικοί και ο καθένας έχει να δώσει τη δική του μάχη. Όσο περισσότερο μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό, να σεβόμαστε τις διαφορές, τόσο περισσότερο μπορούμε να δούμε τις ομοιότητες ο ένας στον άλλον και απλώς να δούμε ο ένας τον άλλον γι' αυτό που είμαστε. Η επιληψία και άλλες κινητικές διαταραχές είναι εξαιρετικά συχνές. Με μερικούς ανθρώπους είναι εύκολο να κρυφτείς. Αλλά κανείς δεν πρέπει να κρύβει το ποιος είναι για να αισθάνεται σεβασμό ή αποδοχή σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό ισχύει για τόσα πολλά πράγματα. Μπορούμε να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά έχοντας ανοιχτά αυτιά και καρδιές, να είμαστε πρόθυμοι να μάθουμε για τους άλλους ανθρώπους και να συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο ισότιμα ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, σωματικές ικανότητες ή οτιδήποτε επιφανειακό. Αυτό που είμαστε είναι αυτό που υπάρχει μέσα μας».

Κλείνοντας, η Amy Lee, παρά τις δυσκολίες των καιρών, δεν χάνει την αισιοδοξία της και δηλώνει πως είναι αρκετά ενθουσιασμένη για το μέλλον μας. «Εμπνεόμαστε και ακολουθούμε τις καρδιές μας. Επόμενη στάση η Ελλάδα» καταλήγει.