Jack Savoretti: Ο σταρ της διπλανής πόρτας, μας μιλά λίγο πριν την εμφάνισή του στο Sani Festival

Συνέντευξη στον Γιάννη Μουστάκα

Ο Jack Savoretti είναι αναμφισβήτητα ένας από τους μουσικούς που θα μας απασχολήσουν ευχάριστα και έντονα τα επόμενα χρόνια. Ήδη η μουσική του έχει κατακλύσει τα ραδιόφωνα παγκοσμίως, τα τραγούδια του είναι στο Νο.1 των Βρετανικών charts και η αγάπη του κοινού για αυτόν είναι μεγάλη. Είναι πολύ εντυπωσιακό, λοιπόν, όταν συνομιλείς με αυτό το αστέρι της Αγγλοσαξονικής μουσική σκηνής και βλέπεις έναν άνθρωπο ταπεινό, συγκρατημένο. Επίσης, είναι πάντα ευγενικός και χαμογελαστός, δύο στοιχεία του χαρακτήρα του που φαίνονται βαθιά χαραγμένα μέσα του και που τον ορίζουν συνολικά ως άνθρωπο.

Βέβαια, το πιο έντονο στοιχείο του Jack για μένα είναι ένα άλλο. Είναι η ποίηση στα λόγια του, όπως άλλωστε και στα τραγούδια του. Δεν είναι τυχαίο ότι ως παιδί διάβαζε πολύ ποίηση και όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος «η μουσική ήταν ο τρόπος για να κάνω τον κόσμο να ακούσει την ποίησή μου. Κανείς δεν έδινε σημασία στο παιδί με τα ποιήματα αλλά όλοι ήθελαν να ακούσουν το αγόρι με την κιθάρα». Πως, όμως, χαρακτηρίζει ο ίδιος τον εαυτό του;

Υπάρχει μια εμφανής "ποιητικότητα" στους στίχους σας. Θεωρείτε τον εαυτό σας περισσότερο τραγουδοποιό, τραγουδιστή, μουσικό ή ακόμα και ποιητή;

«Θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδοποιό καθώς αυτό είναι που κάνω. Περιβάλλομαι από καταπληκτικούς μουσικούς, κάτι που μου υπενθυμίζει τακτικά ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που μπορούν εκείνοι. Το ίδιο ισχύει και για τους ποιητές».

Θα γράφατε τραγούδια για άλλους; Θα σκεφτόσασταν να τραγουδήσετε τους στίχους κάποιου άλλου;

Έχω κάνει και τα δύο. Μου αρέσει να γράφω για άλλους ανθρώπους, καθώς μου επιτρέπει να γράφω πράγματα που δεν θα έγραφα απαραίτητα για τον εαυτό μου. Αυτό είναι ένα διαφορετικό είδος καλλιτεχνικής ελευθερίας. Βέβαια, δεν τραγουδάω στίχους άλλων ανθρώπων καθώς δεν το αισθάνομαι φυσικό. Ωστόσο, πρόσφατα κυκλοφόρησα μια δίγλωσση έκδοση του "You Don't Have To Say You Love Me", το οποίο αρχικά τραγουδήθηκε στα ιταλικά από τον Pino Donaggio και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα αγγλικά και τραγουδήθηκε από τον Dusty Springfield. Συνδύασα τα δύο και ένιωσα σαν να έδωσα τη δική μου πινελιά.

Ο Savoretti μετακινούνταν πολύ συχνά ως παιδί, αλλάζοντας πολύ συχνά βάση, πόλη άρα και ζωή. «Όλα τα μέρη που βρέθηκα είχαν κάποια επίδραση πάνω μου. Και είναι πολύ ωραίο που ταξιδεύω πολύ και με τη δουλειά μου και όλες οι νέες εμπειρίες συνεχίζουν να έχουν επίδραση πάνω μου. Σίγουρα σου προσφέρει πιο ευρείς ορίζοντες και μια κατανόηση του πόσο διαφορετική ή παρόμοια είναι η οπτική γωνία του καθενός βάση γεωγραφίας. Η λίστα με τα μέρη που θέλω να πάω είναι πολύ μεγάλη για να την καταγράψω εδώ, αλλά ανυπομονώ για το φθινόπωρο. Θα περιοδεύσουμε στην Ευρώπη και θα πάω σε πολλά μέρη που δεν έχω πάει ποτέ. Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό!».

Στην πορεία σας προς τη μεγάλη καταξίωση, γράψατε soundtracks για σειρές, τραγουδήσατε διασκευές και ένα crossover με την Kylie Minogue. Ήταν τυχαίες επιλογές ή μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου; Ποια συμβουλή θα δίνατε στον Τζακ αν ξεκινούσε τώρα;

«Δεν ήταν τόσο τυχαίες όσο απροσδόκητες. Πάντα ελπίζεις ότι θα προκύψουν ευκαιρίες για τη μουσική σου και δουλεύεις πολύ σκληρά για να τις αποκτήσεις. Αλλά όταν συμβαίνουν, πάντα συμβαίνουν με τρόπους που δεν περιμένεις ποτέ. Είναι συναρπαστικό καθώς τα πράγματα μπορούν να συμβούν αρκετά γρήγορα μερικές φορές και ξαφνικά βρίσκεσαι σε σενάρια που δεν θα περίμενες ποτέ».

Αυτό το απροσδόκητο, λοιπόν, μας προσέφερε με το τελευταίο του άλμουμ, το «Europiana». Ένα άλμπουμ που «Γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν ήμασταν όλοι εγκλωβισμένοι στο σπίτι», όπως μας λέει και ο ίδιος.

Ένα άλμπουμ με μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα τραγούδια του, πολυσυλλεκτικό θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κάποιος και ποικιλόμορφο. Και βέβαια άκρως καλοκαιρινό με γεύση Μεσογείου.

«Έβλεπα τα παιδιά μου να στερούνται καλοκαίρια από τη ζωή τους και έτσι ήθελα να δημιουργήσω ένα άλμπουμ που θα τους έδινε αυτές τις εμπειρίες που είχα εγώ ως παιδί. Ήθελα να μοιραστώ τα μέρη, τους ήχους και την αίσθηση της Μεσογείου με τα οποία είχα την τύχη να μεγαλώσω. Ενώ το έκανα αυτό, ανακάλυψα επίσης τόσα απίστευτα ευρωπαϊκά τραγούδια, συνειδητοποιώντας πόσο υποτιμημένα είναι. Στη συνέχεια το άλμπουμ εξελίχθηκε σε αυτόν τον εορτασμό της ευρωπαϊκής μουσικής».

Η ζωή και η οικογένειά σας είναι η έμπνευσή σας. Το "Europiana" περιλαμβάνει το "Love of your life". Το γράψατε αυτό πριν γνωρίσετε τη σύζυγό σας ή συνεχίζει να σας εμπνέει με τον ίδιο τρόπο; Υπάρχουν άλλα τέτοια τραγούδια που περιμένουν ακόμη στο συρτάρι τη σειρά τους;

«Υπάρχουν πολλά τραγούδια ακόμα στο συρτάρι… Για την ακρίβεια, υπάρχουν μερικά που ηχογραφήσαμε για αυτό το Europiana και δεν τα συμπεριλάβαμε γιατί δεν ταίριαζαν με τα άλλα, αλλά χωρίς αμφιβολία θα δουν κι αυτά το φως της ημέρας κάποια στιγμή».

«Το “Love Of Your Life” προέκυψε όταν άκουγα ξανά το άλμπουμ με έναν φίλο και συνεργάτη μου, τον Jon Green, έναν απίστευτο τραγουδοποιό. Μιλούσαμε, λοιπόν, για τον πρώτο αυτό χορό με τον άνθρωπό σου, καταλαβαίνεις και για το πώς πάντα ήθελα να έχω ένα τραγούδι γι' αυτό. Γράφτηκε αρκετά μετά τον γάμο μου και την οικογένειά μου, αλλά η γυναίκα μου και τα παιδιά μου με εμπνέουν κάθε μέρα».

Προσωπικά σας "γνώρισα" μέσα από τη σειρά Sons of Anarchy με το τραγούδι σας "Soldier's Eyes". Πέρα από την πολύ όμορφη μελωδία, οι στίχοι είναι πολύ συναισθηματικοί και θα μπορούσε κανείς σχεδόν να τους χαρακτηρίσει βιωματικούς. Ποια είναι η προέλευση και η έμπνευση για αυτό το τραγούδι;

«Ο παππούς μου ήταν ένας διάσημος παρτιζάνος που απελευθέρωσε την περιοχή της Λιγουρίας στην Ιταλία, από όπου κατάγεται και η οικογένειά μου. Αυτό αποτελούσε πάντα έμπνευση για μένα και πιθανώς μου δημιούργησε ένα ενδιαφέρον για τους στρατιώτες και τις εμπειρίες τους. Αυτό το τραγούδι ήταν μια προσπάθεια να δω μέσα από τα μάτια τους, χωρίς να το γνωρίζω. Τώρα βρισκόμαστε ξανά αντιμέτωποι με τον πόλεμο στο κατώφλι μας και οι άνθρωποι που ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά, για να διασφαλίσουν τις ελευθερίες μας, είναι απλοί άνθρωποι και όχι μόνο στρατιώτες. Αυτό είναι κάτι που πάντα προσπαθώ να κατανοήσω».

Το "Breaking the rules" μοιάζει με ένα τόσο προσωπικό τραγούδι. Η ζωντανή σας εκτέλεση στο YouTube έχει ξεπεράσει τα 11 εκατομμύρια προβολές. Έχετε σπάσει όλους τους κανόνες; Αν όχι, ποιος είναι ο επόμενος κανόνας που θα σπάσετε;

«Αυτό το τραγούδι μου έχει φερθεί πολύ καλά και έχει εξελιχθεί πολύ καθώς περιοδεύαμε όλα αυτά τα χρόνια. Νομίζω ότι σε όλο το ταξίδι που έκανα από τότε που το ηχογράφησα και το έβγαλα προς τα έξω, ίσως δεν υπήρξαν πολλοί σπασμένοι κανόνες. Κυρίως δημιουργήσαμε τους δικούς μας. Μόλις αρχίσαμε να κάνουμε τα πράγματα με τον δικό μας τρόπο, τότε αυτά άρχισαν να συμβαίνουν πραγματικά. Ίσως, λοιπόν, θα μπορούσες να πεις ότι ναι, με αυτόν τον τρόπο σπάσαμε κάποιους κανόνες».

Σε μια εποχή όπου η χορευτική μουσική είναι η πιο κυρίαρχη στο ραδιόφωνο, εσείς ανοίξατε το δρόμο σας με την ακουστική σας κιθάρα σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική μουσική. Πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής;

«Νομίζω ότι είναι μια πολύ συναρπαστική εποχή για τη μουσική. Δημιουργείται πολύ περισσότερη μουσική και σε πολύ περισσότερα μέρη του κόσμου από ό,τι στο παρελθόν. Έχω ανακαλύψει τόσους πολλούς ταλαντούχους καλλιτέχνες σε όλη την Ευρώπη που δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν πριν από επτά χρόνια. Ελπίζω ότι θα συνεχίσει να πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση».

Σε κάθε πρόταση, σε κάθε λέξη που επιλέγει να πει, εύκολα συνειδητοποιείς ότι ο Jack είναι ένας άνθρωπος προσγειωμένος και συγκροτημένος. Απολαμβάνεις την κουβέντα μαζί του κάθε στιγμή και πάντα σου κρατά το ενδιαφέρον.

Είστε ένας από τους πιο προσγειωμένους καλλιτέχνες. Πώς διατηρείτε την ισορροπία μεταξύ της προσωπικής σας ζωής και της φήμης;

«Δεν είμαι πολύ σίγουρος, αλλά δεν δίνω σημασία στη φήμη, καθώς είναι πραγματικά απλώς μια παρενέργεια αυτού που κάνω. Πάντα ελπίζω ότι η αγάπη που εισπράττω είναι λόγω της μουσικής μου. Είναι πολύ όμορφο πάντως να ακούς από άλλους πώς κάτι που κάνεις τους αγγίζει και τους προσφέρει κάτι θετικό».

Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει στη ζωή σας μέχρι στιγμής;

Προσπαθώ να μην μετανιώνω και μάλλον να απολαμβάνω την εμπειρία της στιγμής. Αν κρατάς τις τύψεις, χάνεις άλλα πράγματα στη ζωή που είναι πολύ σημαντικά.

Στην Ελλάδα είστε πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια. Νιώθετε μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα; Υπάρχει κάποια άλλη χώρα στην οποία νιώθετε ότι είστε ιδιαίτερα αγαπητός;

«Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα όπως και το κοινό της. Μόλις τελείωσαν τα λοκντάουν, είχαμε την τύχη να δώσουμε την πρώτη μας συναυλία στο Ηρώδειο στην Αθήνα. Ήταν μια από τις πιο απίστευτες βραδιές που πέρασα ποτέ. Πριν ξεκινήσει η πανδημία, είχαμε έρθει εδώ για μια μικρή εμφάνιση σε μια μικρή εκκλησία στο κέντρο της Αθήνας και μετά βρεθήκαμε εκεί, σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς χώρους του κόσμου, περιτριγυρισμένοι από ιστορία και το πιο απίστευτο κοινό. Όλο αυτό σε συνδυασμό με το συναίσθημα της επιστροφής στη σκηνή, δημιούργησε μια βραδιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Η σύνδεση είναι πια ισχυρή και ελπίζω να συνεχίσουμε να ερχόμαστε εδώ για πολύ καιρό».

Κάτι για το Sani Festival που γιορτάζει τα 30 χρόνια του;

«Είναι πολύ τιμητικό για εμένα να είμαι καλεσμένος εδώ και να είμαι μέρος αυτής της σπουδαίας γιορτής. Πραγματικά ανυπομονώ να ανέβω στη σκηνή. Σας περιμένω όλους να γιορτάσουμε παρέα με ωραίες μουσικές».

Ραντεβού, λοιπόν, το Σάββατο 23 Ιουλίου, στο Λόφο της Σάνης με τον μοναδικό Jack Savoretti. Τον αγαπημένο μας Jack που υπόσχεται να μας χαρίσει μοναδικές στιγμές καταμεσής στη θάλασσα, κάτω από τον ουρανό και τα αστέρια, μπροστά στον μαγικό Βυζαντινό Πύργο.

Παρέα με τον σταρ της διπλανής πόρτας, τον Jack Savoretti.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Φωτιά στον Έβρο: Ενεργοποιήθηκε η υπηρεσία Copernicus για τη Δαδιά
• Φυσικό αέριο: Το σχέδιο της ΡΑΕ για διασφάλιση της επάρκειας - Η αποθήκευση στην Ιταλία
• Ρωσία και Ουκρανία υπέγραψαν συμφωνία για τα σιτηρά - Τι περιλαμβάνει
• Τραγωδία στη Θεσσαλονίκη: Νοσηλευτής πέθανε εν ώρα βάρδιας - Σοβαρές καταγγελίες