GoGo Penguin στο ethnos.gr: Έφεραν την τζαζ πιο κοντά στους νέους (vids)

Οι GoGo Penguin, η μπάντα που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις στη σύγχρονη μουσική, έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας την Παρασκευή 12 Απριλίου για να κατακλύσει με την τζαζ του σήμερα την κεντρική σκηνή του Gazarte.

«Η τζαζ χορεύει με τον μινιμαλισμό στον επιταχυντή αδρονίων των GoGo Penguin», περιγράφει η εφημερίδα The Guardian, ενώ η New York Times κάνοντας αναφορά σε αυτούς γράφει: «Τα μέλη της μπάντας παραμένουν αφοσιωμένα στο groove τους. Πρόκειται για τρεις νέους που γράφουν μουσική με τζαζ όργανα, rock δυναμικές και χρησιμοποιούν περιορισμένες στρατηγικές της dance μουσικής». Το άλμπουμ τους v2.0 (Gondwana records) έχει κερδίσει το Mercury Prize ( 2014), έχουν υπογράψει με την εμβληματική Blue Note Records και το 2018 κυκλοφόρησαν τον πιο πρόσφατο δίσκο τους «A Humdrum Star», παρουσιάζοντάς τον στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.

Το τρίο από το Manchester αποτελείται από τον Chris Illingworth (Πιάνο), τον Rob Turner (Ντραμς) και τον Nick Blacka (Μπάσο), τρεις δεξιοτέχνες μουσικούς που έχουν καταφέρει με βασικό όπλο τη μουσική τους να εντυπωσιάσουν κοινό και κριτικούς. Αναμειγνύοντας τη hard hitting τζαζ με δυνατές μπασογραμμές, αλλά και με ηλεκτρονικά στοιχεία, καταφέρνουν να δημιουργήσουν αξιοθαύμαστες συνθέσεις με ευρεία απήχηση και ιδιαίτερη αισθητική.

Ο Nick Blacka μίλησε στο ethnos.gr για τη δημιουργία του συγκροτήματος GoGo Penguin, τη τζαζ μουσική, αλλά και τα επόμενα επαγγελματικά τους σχέδια.

Πώς προέκυψε το όνομα GoGo Penguin και πώς έγινε η γνωριμία μεταξύ σας;

Όταν πρωτοξεκινήσαμε να κάνουμε πρόβα μαζί απλά δοκιμάζαμε ιδέες και φτιάχναμε μουσική για χάρη της μουσικής. Σε εκείνο το σημείο δεν υπήρχε ένα άμεσο σχέδιο να βγούμε έξω και να κάνουμε συναυλίες. Όμως, ένας φίλος μας, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τις βραδιές με ζωντανή μουσική σε ένα τοπικό μπαρ στο Μάντσεστερ, είχε ένα συγκρότημα που τον εγκατέλειψε την τελευταία στιγμή και χρειάστηκε μια άμεση αντικατάσταση, κι έτσι  ρώτησε εμάς. Μέχρι αυτό το σημείο δεν είχαμε ένα όνομα για την μπάντα επειδή είχαμε μόλις μαζευτεί, οπότε χρειαζόμασταν κάτι πολύ γρήγορα. Στο δωμάτιο όπου κάναμε πρόβα υπήρχε ένας λούτρινος πιγκουίνος. Κάποιος πρότεινε να ονομάσουμε το συγκρότημα Penguin και έπειτα το GoGo προστέθηκε αργότερα για κάποιο λόγο. Τώρα, πολλά χρόνια μετά, φτάσαμε εδώ.

Πώς λειτουργεί η δημιουργική διαδικασία σας; 

Κάποιος φέρνει μια ιδέα, ένα σκίτσο, μία μπασογραμμή ή έναν ρυθμό (μπορείς να το πεις και μπιτάκι) και δουλεύουμε από εκεί. Μερικές φορές είναι ένα σχεδόν πλήρες κομμάτι και άλλες φορές αναπτύσσεται από μια πολύ μικρή ιδέα σε κάτι τεράστιο. Όλοι έχουν τη γνώμη τους στην ανάπτυξη της μουσικής και σταδιακά διαμορφώνεται σε μία ολοκληρωμένη μελωδία.

Ποιες είναι οι κύριες επιρροές της μπάντας σας;

Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε μια συγκεκριμένη επιρροή πλέον. Στις πρώτες μέρες ήταν λίγο πιο ξεκάθαρο γιατί είχαμε ως αναφορά τα συγκροτήματα και τα πράγματα που σας αρέσουν, όπως EST, Aphex Twin κλπ. Αλλά, καθώς έχουμε μεγαλώσει ως συγκρότημα και έχουμε αποκτήσει περισσότερη εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνουμε, τότε θα έλεγα ότι οι επιρροές δεν είναι τόσο σαφώς καθορισμένες. Κοιτάζουμε πολύ στην ηλεκτρονική μουσική για έμπνευση και ακούμε όλων των ειδών τους καλλιτέχνες αυτού του είδους για να βρούμε έμπνευση αφού αυτό μας αρέσει να ακούμε ούτως ή άλλως. Nathan Fake, Four Tet, Amon Tobin και πιο πρόσφατα αρκετά hip hop ξανά.

Ποια είναι η μυστική συνταγή για τη μίξη τζαζ με ηλεκτρονική μουσική;

Δεν είμαι βέβαιος ότι χαρακτηριζόμαστε ως συγκρότημα τζαζ, αλλά δεν είναι και τόσο σημαντικό για εμάς έτσι κι αλλιώς. Είναι απλώς ένας τρόπος να κατηγοριοποιήσεις τη μουσική, την οποία υποθέτω ότι χρειάζονται οι άνθρωποι, αλλά δεν επηρεάζει εμάς ή αυτό που κάνουμε. Εάν ο κόσμος πει ότι είναι τζαζ, τότε εντάξει, αν δεν το πει τότε είναι και πάλι εντάξει. Αυτό που είναι πιο σημαντικό για εμάς είναι το αν η μουσική σε απασχολεί ή σε κάνει να αισθανθείς κάτι. Αντί να παγιδευτείς σε κάποιον που είναι σπουδαίος παίκτης ή οτιδήποτε άλλο. Μας αρέσει ο αυτοσχεδιασμός στη μουσική μας, αλλά όχι εις βάρος της ίδιας της μουσικής. Το πιο σημαντικό για εμάς είναι ο συνολικός ήχος που δημιουργούμε. Δεν έχουμε μυστική συνταγή για αυτό που κάνουμε. Είναι απλά συνδυασμός μερικών από των πραγμάτων που μας αρέσει να ακούμε και απ’ όπου επηρεαζόμαστε.

Η τζαζ σαν είδος μουσικής μπορεί να θεωρηθεί απαιτητική για να ασχοληθεί κάποιος μαζί της. Τι θα συνιστούσατε σαν καλό σημείο έναρξης σ' έναν αρχάριο;

Ασχολήθηκα με την τζαζ γιατί πολλή από την μουσική που άκουγα όταν ήμουν νεώτερος ήταν σάμπλινγκ από δίσκους τζαζ. Hiphop, downbeat, trip hop, και ντραμς και μπάσο ήταν όλα σάμπλινγκ παλιών δίσκων τζαζ. Επιπλέον, πραγματικά μου άρεσε η funk, όπως ο James Brown, οι Parliament, οι Chic, όλα αυτά τα συγκροτήματα τελικά με οδήγησαν στην τζαζ. Υποθέτω ότι ένα κλασικό άλμπουμ τζαζ και ένα αρκετά καλό μέρος να ξεκινήσει κανείς είναι φυσικά το «Kind of Blue» του Miles Davis ή ίσως κάτι σαν το «Journey in Satchidananda» του Alice Coltrane, το οποίο είναι πολύ εύπεπτο για τους καινούριους με μερικές ινδικές επιρροές που έχει ρίξει εκεί. Πραγματικά εξαρτάται από το τι είδους πράγματα ψάχνεις.

Σας αρέσει περισσότερο, να παίζετε σε συναυλίες ή να είστε στο στούντιο συνθέτοντας καινούρια μουσική;

Είναι εντελώς διαφορετικές διαδικασίες και πρέπει λίγο να αλλάξεις τη νοοτροπία σου για κάθε μία. Το βρίσκω συναρπαστικό όταν γράφουμε νέα μουσική, αλλά μερικές φορές η διαδικασία μπορεί να είναι δύσκολη και επίπονη. Νομίζω ότι το να παίζεις ζωντανά είναι συχνά πιο άμεσα ικανοποιητικό γιατί συνδέεσαι με το κοινό εκείνη τη στιγμή. Μου αρέσουν πραγματικά και οι δύο πτυχές, αλλά το να παίζεις ζωντανά μπορεί να είναι πολύ διασκεδαστικό.

Τι ακούτε συνήθως στη διάρκεια της ημέρας; 

Αυτά που ακούμε, αλλάζουν συνεχώς. Πάντα ψάχνουμε για νέα πράγματα και προτείνουμε μουσική ο ένας στον άλλον όταν τα βρίσκουμε. Υπήρχαν κάποιες μεγάλες επιρροές στις πρώτες μέρες. Υποθέτω ότι οι EST και ο Aphex Twin είναι οι πιο αξιόλογοι, αλλά έχουμε προχωρήσει πολύ από τότε και σίγουρα δεν τους χρησιμοποιούμε πλέον ως σημεία αναφοράς. Πρόσφατα, ακούω περισσότερη ηλεκτρονική μουσική. Καλλιτέχνες, όπως ο Nathan Fake, ο Four Tet, ο Jamie XX, ο Plaid, ο DJ Shadow και κάποιοι hiphop. Επανεξέτασα, επίσης, ένα παλιό Bill Evans χθες.

Πώς παραμένετε σώας τας φρένας όταν είστε στο δρόμο; Ποιες είναι οι συγκεκριμένες σας τελετουργίες;

Μερικές φορές είναι δύσκολο. Πρέπει να περάσουμε υπερβολικά πολύ χρόνο μαζί και μπορεί να γίνει πολύ κουραστικό στον δρόμο. Το πιο δύσκολο μέρος του να περιοδεύεις πολύ, είναι οι πτήσεις και όλα όσα έρχονται με τις πτήσεις, όπως η απώλεια αποσκευών, κατεστραμμένος εξοπλισμός, το να χάνεις συνδέσεις πτήσεων, κλπ. Όλοι έχουμε βρει τρόπους για να δημιουργήσουμε το δικό μας χώρο και καθαρό μυαλό όταν περιοδεύουμε. Μπήκα στο υπερβατικό διαλογισμό πριν από μερικά χρόνια και το βρίσκω βοηθητικό όταν ταξιδεύω. Επίσης, όταν μπορούμε να πάρουμε ρεπό μια τυχαία ημέρα για να δούμε κάποια πράγματα τότε αυτό πάντα βοηθά στο να μας αναζωογονήσει. Επίσης πάντα ψάχνουμε μια καλή καυτερή σάλτσα σε όλο τον κόσμο.

Μέχρι σε ποιο βαθμό αυτοσχεδιάζετε, όταν παίζετε ζωντανά; 

Αυτοσχεδιάζουμε αρκετά στις συναυλίες, αλλά εξαρτάται από το κομμάτι που παίζουμε. Πάντα λέμε πως αυτό που εξυπηρετεί τη μουσική καθορίζει τι κάνουμε με αυτό σε σχέση με τον αυτοσχεδιασμό. Για παράδειγμα, όταν γράψαμε το τραγούδι μας «Hopoponooff v2.0», καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο αυτοσχεδιασμός δεν φέρνει τίποτε επιπλέον στο συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι. Συνεπώς, επιλέξαμε συνειδητά να μην το κάνουμε. Έχουμε άλλα, όμως, που είναι πολύ πιο αυτοσχεδιασμένα, γιατί αυτό ταιριάζει στο κομμάτι. Εξαρτάται, επίσης, από το πώς σκέφτεσαι τον αυτοσχεδιασμό. Δεν το σκεφτόμαστε πάντοτε με την πιο παραδοσιακή έννοια της τζαζ όπως ο ένας να σολάρει και οι υπόλοιποι  να τον συνοδεύουν. Είναι περισσότερο μια συλλογική παραλλαγή στη μουσική. Αλλά γενικά υπάρχει πολύς αυτοσχεδιασμός κατά τη διάρκεια των συναυλιών μας.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Πρέπει να αρχίσουμε να δουλεύουμε νέα μουσική για το επόμενο άλμπουμ, οπότε αυτή είναι η επόμενη προτεραιότητα για εμάς. Όλα να πάνε καλά, θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή του χρόνου. Επίσης θα κάνουμε μερικές ακόμα εμφανίσεις στο ενδιάμεσο. Απλά θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάνουμε και ελπίζουμε να βελτιωθούμε ως συγκρότημα στην πορεία.

Info

Ημερομηνία και Ώρα: 12 Απριλίου 2019 στις 22.00. Οι πόρτες ανοίγουν: 21.00 

Εισιτήρια: Προπώληση: Α' Ζώνη 45€ // Β' Ζώνη 35€ //Γ' Ζώνη 25€ // Βar 17€
Ταμείο: Α' Ζώνη 47€ // Β' Ζώνη 37€ // Γ' Ζώνη 27€ // Βar 19€ ( Τα εισιτήρια είναι θεάματος και δεν περιλαμβάνουν ποτό)

Τοποθεσία: Gazarte, Βουτάδων 34, Γκάζι

Περισσότερες Πληροφορίες: gazarte.gr