Παυλίνα Βουλγαράκη στο Έθνος: Το μεγάλο μου πρόβλημα στο ξεκίνημα ήταν το όνομά μου

Είναι ένα κορίτσι που εμφανίστηκε ξαφνικά στα μουσικά πράγματα και μάς εξέπληξε ευχάριστα. Το μόνο που γνωρίζαμε αρχικά για εκείνη ήταν το επίθετό της και το γεγονός ότι είναι κόρη του πρώην υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη. Αυτό, από μόνο του, αρκούσε για να κάνει το καλλιτεχνικό ξεκίνημά της πιο δύσκολο μιας και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έμεναν στο όνομά της «ξεχνώντας» να αξιολογήσουν το ταλέντο και τη δουλειά της.

Η Παυλίνα Βουλγαράκη όμως κατάφερε, με πολύ κόπο και προσωπική προσπάθεια, να παραμερίσει όλα τα εμπόδια, να συγκεντρωθεί σε αυτά που έχει μέσα της και θέλει να μοιραστεί με τον κόσμο και να διεκδικήσει, επάξια, μια θέση στα εγχώρια μουσικά δρώμενα. Αυτή την περίοδο εμφανίζεται, κάθε Παρασκευή βράδυ, στην «Πειραιώς 131», έναν χώρο θεατρικό, που μοιάζει να αποτελεί ιδανικό «καταφύγιο» για τα μουσικά όνειρά της ενώ παράλληλα ετοιμάζει τη νέα της δισκογραφική δουλειά, με την συνδρομή της Δήμητρας Γαλάνη και του Οδυσσέα Ιωάννου.  

Πώς είναι τα συναισθήματα λίγο πριν την έναρξη ενός νέου κύκλου εμφανίσεων;

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω βρει ακόμη τα πατήματά μου. Τώρα τα διαμορφώνω. Ισορροπώ ανάμεσα σε μια μεγαλομανία και σε μία ηττοπάθεια. Τη μισή μέρα πιστεύω ότι μπορώ να επικοινωνήσω κάθε μου σκέψη και μήνυμα στο κοινό και την άλλη μισή αναρωτιέμαι μήπως τα κάνω όλα λάθος και πρέπει ν’ αλλάξω δουλειά…

Πώς είναι διαμορφωμένο το πρόγραμμα που παρουσιάζεις στο νέο αυτό κύκλο εμφανίσεών σου;

Πήραμε έναν χώρο θεατρικό και τον διαμορφώσαμε όπως ακριβώς εμείς θέλαμε. Αυτή τη φορά έχουμε δώσει πολύ έμφαση στο φως. Μέχρι τώρα η μπάντα μας στηριζόταν στον ήχο, ο οποίος είναι λίγο dark electro με πολλά ποπ στοιχεία, και γι’ αυτό έκανε αρκετή εντύπωση στο κοινό. Τώρα αποφασίσαμε να δώσουμε την αντίστοιχη έμφαση και στο φως. Δεν έχουμε σκηνικά, υπάρχουν όμως στη σκηνή κάποια αντικείμενα που συνιστούν μια εικαστική προσέγγιση. Όλο αυτό το χτίζουμε σιγά – σιγά με την ομάδα μου τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι κάτι διαφορετικό για το κοινό αλλά θέλαμε να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας έτσι ακριβώς όπως την είχαμε φανταστεί. Γιατί στο δικό μου το μυαλό η τέχνη είναι μία και εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους. Θεωρώ δηλαδή ότι είναι πολύ δύσκολο ένας άνθρωπος που ασχολείται με την μουσική να μην μπορεί να εκτιμήσει έναν υπέροχο πίνακα ζωγραφικής ή μια καλή ταινία.

Τί είναι αυτό μπορεί να ωθήσει ένα νέο κορίτσι να ακολουθήσει το δρόμο της μουσικής;

Εγώ αυτήν την απόφαση την πήρα πολύ αργά. Δεν ήμουν από εκείνα τα παιδιά που είχαν σχέση με τη μουσική από μικρή ηλικία. Μού έλεγαν βέβαια πάντα ότι τραγουδάω καλά, αλλά δεν είχα δώσει και ιδιαίτερη σημασία. Περισσότερο μού άρεσε το γράψιμο, Την πρώτη μου μουσική δουλειά, στη house band του «Σταυρού του Νότου», την έκανα για να μπορώ να καλύψω τα έξοδά μου. Ήμουν φοιτήτρια και δεν ένιωθα καλά να ζητάω χρήματα από την οικογένειά μου. Η αλήθεια είναι πως την απόφασή μου να αφοσιωθώ στη μουσική την οφείλω, σε μεγάλο βαθμό στον Θάνο Μικρούτσικο. Όταν ήμουν 17 ετών μού ζήτησαν από το Δήμο Λαυρίου να πω δυο τραγούδια του σε μια συναυλία – αφιέρωμα που διοργάνωναν. Εκείνη τη βραδιά λοιπόν, που ήταν και ο ίδιος εκεί, τραγούδησα την «Ελένη» και την «Πιρόγα». Όταν τελείωσε η συναυλία επέμενε να συναντηθούμε και να μιλήσουμε. Με κάλεσε στο σπίτι του και μού είπε: «Είναι χρέος σου να ασχοληθείς με τη μουσική». Επέμενε να με δει για να μού πει απλά αυτό και η επιμονή του αυτή λειτούργησε πολύ έντονα σε μένα. Θα του το χρωστάω πάντα αυτό το ταρακούνημα κι ας μην είχα την ευκαιρία μέχρι σήμερα να του το πω από κοντά.

Διαβάστε επίσης: Η Παυλίνα Βουλγαράκη στο ethnos.gr: «Φοβάμαι τον ίδιο μου τον φόβο»

Την εποχή που ξεκινούσες ένιωθες ότι υπήρχε μια ανάγκη για κάτι νέο στον χώρο της μουσικής;

Το αντίθετο. Δεν ένιωθα καν ότι υπάρχει χώρος για μένα. Και αυτό γιατί δεν ήξερα εγώ η ίδια τί ακριβώς είμαι. Αρχικά πέρασα από το έντεχνο λαϊκό αλλά συνειδητοποίησα στη συνέχεια πως αυτό που με γοητεύει πιο πολύ είναι ένας ήχος πολύ πιο ροκ. Κι αυτό έχει αρχίσει πλέον να φαίνεται και στη μουσική που γράφω.

Αντιμετώπισες πολλά εμπόδια στο ξεκίνημά σου και πώς τα ξεπέρασες; Το γεγονός ότι ήσουν κόρη ενός γνωστού πολιτικού πόσο και με ποιον τρόπο επηρέασε στην διαδρομή σου;

Αυτό που μου δημιουργούσε το μεγαλύτερο πρόβλημα όταν ξεκινούσα ήταν το όνομά μου. Και επειδή, εκείνη την εποχή, εγώ ένιωθα ότι το όνομά μου είναι ισχυρότερο από την ύπαρξή μου, τού άφηνα πολύ χώρο. Ένιωθα πως έπρεπε να απολογούμαι για το επίθετό μου, για την οικογένειά μου, για τους ανθρώπους που αγαπώ. Υπήρξε μια εποχή που όλα ήταν πολύ δύσκολα και για μένα και την οικογένειά μου. Τελικά όμως όλη αυτή η δύσκολη συγκυρία εμένα μού έκανε καλό γιατί με ανάγκασε να πιστέψω στον εαυτό μου, να ξεκαθαρίσω τη σχέση μου με την οικογένειά μου και να δεθούμε όλοι περισσότερο και πιο ουσιαστικά. Κοίταξα κατάματα τον εαυτό μου, μέτρησα τις δυνάμεις μου, πήρα τις αποφάσεις μου και σταμάτησα να νιώθω αρνητικά για όλο αυτό. Επίσης μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα και πως δεν είναι εγώ το κέντρο του κόσμου.

Η δική σου σχέση με την πολιτική ποια είναι; Έχεις σκεφτεί ποτέ να ασχοληθείς;

Η πολιτική με απωθεί ως ιδέα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καν καταλήξει πού βρίσκομαι εγώ η ίδια πολιτικά. Βλέπω, ακούω ενημερώνομαι και προσπαθώ να φιλτράρω τις πληροφορίες όπως ο κάθε ενεργός πολίτης. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να αναλάβω μια τόσο μεγάλη ευθύνη. Μπορώ να αναλάβω μόνον την ευθύνη να γράφω και να τραγουδάω τις δικές μου μικρές ιστορίες και όποιος θέλει να τις ακούει.

Με την απόφαση του πατέρα σου να κατέβει ως υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων συμφωνείς ή διαφωνείς;

Αυτό δεν το έχω πει ούτε στον ίδιο. Άλλωστε την απόφασή του αυτή, ακόμη κι εγώ, την πληροφορήθηκα από τον τύπο. Δεν το συζητήσαμε. Κάθε άνθρωπος όμως που παλεύει γι’ αυτό που πιστεύει και έχει κάποια οράματα, εμένα πάντα θα με έχει δίπλα του.

Εσύ τί οραματίζεσαι, τί ελπίζεις για το μέλλον σου;

Μού είναι δύσκολο να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Όσον αφορά στη μουσική με χαροποιεί πολύ το γεγονός ότι ο κόσμος, αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, έχει στραφεί προς πιο ουσιαστικές προτάσεις, έχει ανάγκη από κάτι περισσότερο αληθινό και ποιοτικό. Η κρίση ευνόησε τελικά την τέχνη. Κατά τα άλλα φυσικά και είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος για όλους μας. Οι περισσότεροι φίλοι μου έχουν φύγει στο εξωτερικό και εγώ δεν είμαι σε θέση ακόμη να βιοποριστώ από την μουσική. Έχω δρόμο ακόμη. Όσο ήμουν σε σχήματα άλλων καλλιτεχνών τα πράγματα, σε οικονομικό επίπεδο, ήταν καλύτερα. Τώρα που παίζω μόνη μου, είναι πιο δύσκολα. Θέλω όμως να το παλέψω. Έχω την τύχη να έχω δίπλα μου μια ομάδα ανθρώπων με τους οποίους είμαι πολύ δεμένη, οπότε δεν νιώθω καθόλου μόνη. Αυτή την περίοδο ετοιμάζω, σε συνεργασία με την Δήμητρα Γαλάνη και τον Οδυσσέα Ιωάννου, τον επόμενό μου δίσκο. Ήδη έχει κυκλοφορήσει ένα τραγούδι και μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα βγει και το δεύτερο. Ο δίσκος υπολογίζω να είναι έτοιμος μετά το καλοκαίρι. Όσο για τα μελλοντικά όνειρά μου; Αυτό που θέλω κυρίως είναι να συνεχίσω να έχω έμπνευση.

Είναι ένα κορίτσι που εμφανίστηκε ξαφνικά στα μουσικά πράγματα και μάς εξέπληξε ευχάριστα. Το μόνο που γνωρίζαμε αρχικά για εκείνη ήταν το επίθετό της και το γεγονός ότι είναι κόρη του πρώην υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη. Αυτό, από μόνο του, αρκούσε για να κάνει το καλλιτεχνικό ξεκίνημά της πιο δύσκολο μιας και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έμεναν στο όνομά της «ξεχνώντας» να αξιολογήσουν το ταλέντο και τη δουλειά της. Η Παυλίνα Βουλγαράκη όμως κατάφερε, με πολύ κόπο και προσωπική προσπάθεια, να παραμερίσει όλα τα εμπόδια, να συγκεντρωθεί σε αυτά που έχει μέσα της και θέλει να μοιραστεί με τον κόσμο και να διεκδικήσει, επάξια, μια θέση στα εγχώρια μουσικά δρώμενα. Αυτή την περίοδο εμφανίζεται, κάθε Παρασκευή βράδυ, στην «Πειραιώς 131», έναν χώρο θεατρικό, που μοιάζει να αποτελεί ιδανικό «καταφύγιο» για τα μουσικά όνειρά της ενώ παράλληλα ετοιμάζει τη νέα της δισκογραφική δουλειά, με την συνδρομή της Δήμητρας Γαλάνη και του Οδυσσέα Ιωάννου.