Θοδωρής Μαυρογιώργης και Δήμητρα Σελεμίδου στο ethnos.gr: «Ζούμε για τις στιγμές που κάνουν τον κόσμο όμορφο, παρά την ασχήμια του»

Στην πολύβουη Αθήνα, όπου οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας παρασύρουν σε μια διαρκή δίνη, δύο ξεχωριστές φωνές, ο Θοδωρής Μαυρογιώργης και η Δήμητρα Σελεμίδου, μας προσκαλούν να κάνουμε μια μουσική ανάπαυλα. Με φόντο τον πάντα φιλόξενο χώρο του Σταυρού του Νότου, οι δύο καλλιτέχνες ενώνουν τις δυνάμεις τους για πρώτη φορά σε μια κοινή μουσική πρόταση, γεμάτη αυθορμητισμό και ειλικρίνεια.

Με τραγούδια που αφηγούνται την ίδια τη ζωή – τα ξέφρενα και τα τρυφερά της κομμάτια – προσκαλούν το κοινό να «βουτήξει με το κεφάλι» στην ομορφιά αλλά και την ασχήμια της, μέσα από μια ιδιαίτερη μουσική εμπειρία. Λίγο πριν ανέβουν στην σκηνή για τις 17 Δεκεμβρίου, μιλήσαμε μαζί τους για τη συνεργασία τους, την τέχνη, και τα μηνύματα που θέλουν να μεταφέρουν μέσα από τη μουσική τους.

Πώς προέκυψε η ιδέα της πρώτης σας κοινής μουσικής πρότασης; Τι σας ώθησε να ενώσετε τις φωνές σας;

Θοδωρής Μαυρογιώργης: Πρωτοσυναντηθήκαμε με τη Δήμητρα το 2018 σε μια παράσταση που κάναμε με τον Χρήστο Παπαμιχάλη, το «Radiotrip» στο Σταυρό του Νότου, όπου είχε έρθει ως καλεσμένη. Τότε είχε κυκλοφορήσει ο πρώτος της δίσκος σε μουσική του Σπύρου Παρασκευάκου και στίχους του Γιάννη Βασιλόπουλου, που ήταν πραγματικά εξαιρετικός και είχα ενθουσιαστεί με τη Δήμητρα ως ερμηνεύτρια. Όταν τη γνώρισα και από κοντά και αντιλήφθηκα τι άνθρωπος είναι, η ιδέα για συνεργασία ήρθε σχεδόν αυτόματα.

Δήμητρα Σελεμίδου: Ο Θοδωρής, με τον ενθουσιασμό του, κατάφερε να με «ταρακουνήσει» σε μια αρκετά εσωστρεφή καλλιτεχνική φάση στην οποία βρέθηκα τα τελευταία χρόνια ετοιμάζοντας τη νέα δισκογραφική μου εργασία με τον Κώστα Τσίρκα και τον Γιάννη Βασιλόπουλο. Όπως θαρρώ συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής, έτσι και μέσα στη μουσική, αφού τα βρεις λίγο καλύτερα με το ποιος είσαι, τότε είσαι έτοιμος να ανθίσεις στο «μαζί» και είμαι ευγνώμων που ο Θοδωρής με την επιμονή του έκανε αυτή τη συνεργασία πραγματικότητα. Θεώρησα πως ήταν μεγάλη πρόκληση αυτή η καλλιτεχνική συνάντηση, με έναν ερμηνευτή που πέρα από την ξεχωριστή, άρτια και δυναμική φωνή του, κουβαλάει έναν ολόκληρο δικό του μουσικό κόσμο.

Πώς ήταν η εμπειρία της προετοιμασίας για αυτές τις δύο βραδιές; Τι μάθατε ο ένας από τον άλλο μέσα από αυτή τη συνεργασία;

Δ.Σ.: Κάθε συζήτησή μας, μάς έφερνε και ένα βήμα πιο μακριά από τη «ζώνη ασφαλείας» που καθένας μας είχε οριοθετήσει στο παρελθόν για τον εαυτό του στα προσωπικά του live. Μερικές φορές διαφωνήσαμε, πολύ περισσότερες ενθουσιαστήκαμε ο ένας με τις σκέψεις του άλλου και έτσι διαμορφώσαμε ένα πρόγραμμα που θα ήταν αδύνατο να φτιαχτεί αν δεν είχαμε συναντηθεί και αν δεν είχαμε πάρει από κοινού το ρίσκο να «βουτήξουμε με το κεφάλι» σε αχαρτογράφητα για εμάς νερά. Προσωπικά θαύμασα στον Θοδωρή τη σχέση του με τους μουσικούς της μπάντας, την ελευθερία που δίνει στους συνεργάτες του να γίνουν δημιουργικοί και να βάλουν το λιθαράκι τους σε κάτι που φτιάξαμε από κοινού. Ο ίδιος δεν είναι μόνο ερμηνευτής, αλλά και μουσικός με τρομερές ιδέες πάνω στις ενορχηστρώσεις και στις διασκευές.

Θ.Μ.: Απλά επιβεβαίωσα πως η Δήμητρα είναι ένας άνθρωπος ανοιχτός σε καινούριες ιδέες, ακόμα και σε αυτές που σε βγάζουν από το safe zone σου και πως δίνει τη δική της ταυτότητα και σε τραγούδια που δεν περιμένεις να την ακούσεις να ερμηνεύει.

Στο δελτίο τύπου αναφέρεται ότι «τραγουδάτε τη ζωή όπως διαμορφώνεται με τους ξέφρενους ρυθμούς της». Πώς μεταφέρετε αυτή την αίσθηση στη μουσική σας;

Θ.Μ.: Με τις εναλλαγές, τις επιλογές στα τραγούδια και στους ρυθμούς που δεν είναι απαραίτητα αυτές που ακριβώς περιμένεις. Ακριβώς δηλαδή όπως και στη ζωή. Και με τα κείμενα και τις ιδέες του Πάνου Σουρούνη που έχει κάνει τη σκηνοθεσία. Αλλά δε θέλουμε να σας τα προδώσουμε όλα, πριν δείτε και ακούσετε την παράσταση από κοντά.

Ποια είναι η «ασχήμια» και ποια η «ομορφιά» της ζωής που επιλέξατε ν' αποτυπώσετε στις εμφανίσεις σας;

Θ.Μ.: Η ασχήμια, δυστυχώς, έχει απλώσει τα δίχτυα της σε όλα τα μήκη και πλάτη. Από τα Τέμπη, το Βόλο, το Πέραμα, το κέντρο της Αθήνας μέχρι την Παλαιστίνη. Και μπορούμε ν' αναφέρουμε άπειρα ακόμα. Αυτό που προσπαθώ να σκεφτώ εγώ είναι το πώς συμπεριφερόμαστε εμείς απέναντι σε αυτό. Τι δράση λαμβάνουμε. Η ομορφιά, επίσης, είναι πάντα εκεί να θυμίζει για ποιο λόγο χρειάζεται να λάβεις τη δράση που ανέφερα πριν. Η ομορφιά είναι η ιδέα του Άγιου Βασίλη, δυο φίλοι, ένας άνθρωπος που νοιάζεσαι και νοιάζεται για σένα, η χαρά της δημιουργίας, το παιχνίδι, τα Κύθηρα φυσικά και τόσα ακόμα.

Δ.Σ.: Νομίζω πως η ασχήμια δε χρήζει ιδιαίτερων διευκρινίσεων. Καραδοκεί παντού γύρω μας, μας βρίσκει μέσα στα σπίτια μας, σε όσα μένουν αθεράπευτα μέσα μας και μας έχουν κληροδοτηθεί από την κοινωνική παθογένεια χρόνων. Οι ανισότητες, η βία, το ψέμα, η μη απονομή δικαιοσύνης συνθέτουν έναν φαύλο κύκλο όπου απλώς επιβιώνουμε - αν σταθούμε τυχεροί έρχονται και κάποιες στιγμές που πραγματικά ζούμε. Γι' αυτές τις στιγμές αξίζει να πεισμώνουμε, για τους ανθρώπους με τους οποίους τις μοιραζόμαστε και κάνουν αυτό τον κόσμο όχι απλά υποφερτό, μα και όμορφο, όσο αφιλόξενος και αν αποδεικνύεται συνεχώς. Αυτή είναι η ομορφιά: οι άνθρωποί μας και οι στιγμές μαζί τους.

Πιστεύετε ότι η αυξημένη πρόσβαση στη μουσική μέσω πλατφορμών όπως το YouTube και το Spotify έχει θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στη μουσική βιομηχανία;

Δ.Μ.: Ζυγίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά μάλλον κερδίζουν τα θετικά. Μέσα από τις πλατφόρμες ένας άνθρωπος διατεθειμένος ν' ακούσει και να εξερευνήσει, αποκτά πρόσβαση σ' έναν αστείρευτο πλούτο αβασάνιστα. Σίγουρα, όμως, ό,τι ενέχει κόπο, όπως το να βγεις από το σπίτι σου, να επενδύσεις το χρόνο σου και να πας σ' ένα live ενός καλλιτέχνη, να γνωρίσεις τα τραγούδια και τις επιλογές του, ν' αγοράσεις ένα άλμπουμ, να στηρίξεις και έμπρακτα τη δημιουργία, καταλήγει να σε συνδέει πολύ περισσότερο με την τέχνη και να σου επιστρέφει πολλά περισσότερα – θρέφει διαφορετικά την αγάπη σου γι' αυτήν.

Θ.Μ.: Όλα θεωρώ πως είναι θέμα οριοθέτησης μέτρου και τι διάθεση και πρόθεση έχει αυτός που έχει πρόσβαση σε αυτά τα μέσα. Εαν σ' ενδιαφέρει ν' ανακαλύψεις νέα μουσική είναι ένα μέσο που πλέον σου δίνει αυτή τη δυνατότητα με πιο άμεσο τρόπο απ' ότι παλιότερα. Απο την άλλη, βέβαια, τα οικονομικά οφέλη δυστυχώς συγκεντρώνονται ολοένα και περισσότερο στις πρώτες θέσεις των charts και δε φαίνεται να μοιράζονται σε όλους τους δημιουργούς αναλόγως.

Υπάρχουν στιγμές που νιώθετε ότι τα social media σας «πιέζουν» να προβάλετε τη ζωή ή την καριέρα σας με συγκεκριμένο τρόπο;

Δ.Σ.: Είναι δική μας επιλογή το τί θα προβάλλουμε και το πώς το προβάλλουμε στα προσωπικά μας δίκτυα. Νιώθω πως μπορούν ν' αποτελέσουν πολύ όμορφο και δημιουργικό περιβάλλον για να επικοινωνούμε και με άλλους τρόπους με τους φίλους και τους ακροατές μας. Ωστόσο, αν πρέπει σε στιγμές να διαλέξω αν θα εργαστώ λίγο παραπάνω στο να εξασκηθώ, να μελετήσω, να οραματιστώ τι άλλο θα κάνω καλλιτεχνικά ή να φτιάξω ένα βιντεάκι για το TikTok σίγουρα δε θα προτιμούσα το δεύτερο. Δυστυχώς, όμως, αν δεν υπάρχεις και σε αυτές τις πλατφόρμες πλέον είναι σαν ν' αναιρείς την όποια προσπάθειά σου κατά τ' άλλα. Οπότε, ναι, υπ’ αυτή την έννοια είμαστε μ' έναν τρόπο δέσμιοι. Εχει διευρυνθεί πολύ το πεδίο δράσης ενός καλλιτέχνη πέρα από το αμιγές έργο που επιθυμεί να παράγει.

Θ.Μ.: Είναι θέμα επιλογής. Μπορείς αν θέλεις ν' ακολουθήσεις την τάση, μπορείς και να μην. Προς το παρόν προτιμώ να κοινοποιώ μόνο ό,τι μπορεί να μου κινήσει το ενδιαφέρον, νέες δουλειές και συνεργασίες. Καταλαβαίνω αυτό που λες και για την «πίεση» και για τον συγκεκριμένο τρόπο, αλλά ως boomer, δεν το ασπάζομαι.

Έχετε τραγουδήσει ή σκεφτεί να δημιουργήσετε ένα δικό σας χριστουγεννιάτικο τραγούδι;

Θ.Μ.: Κάποια στιγμή μου είχε περάσει ως ιδέα από το μυαλό, αλλά επειδή ποτέ δεν κάθησα να γράψω το στίχο που είχα στο μυαλό μου, το εγκατέλειψα. Τώρα, όμως, που το αναφέρεις μπορεί να ξαναψάξω τα συρτάρια μου να δω τι σημειώσεις είχα κρατήσει.

Δ.Σ.: Δε θα το επέλεγα εύκολα, αλλά αν το έκανα, μάλλον θα ήθελα να απευθυνθώ στα παιδιά. Τα Χριστούγεννα ήταν, είναι και θα είναι για εμένα τόπος συνάντησης με το παιδί μέσα μας.

Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή που έχετε ζήσει κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων;

Θ.Μ.: Ευτυχώς παρότι είναι η πιο συγκινητική στιγμή, είμαι τυχερός που τη ζω κάθε χρόνο. Είναι κάθε φορά που σηκώνω τους γιους μου ψηλά για να βάλουν το αστεράκι στην κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου και όλη η διαδικασία όταν στολίζουμε το σπίτι μας.

Δ.Σ.: Πέρσι την Παραμονή των Χριστουγέννων την πέρασα για πρώτη φορά στο νοσοκομείο, εργαζόμενη ως αγροτική ιατρός. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, χωρίς να το καταλάβω και ενώ είχε αλλάξει η μέρα, συνειδητοποίησα ότι είχα το προνόμιο να σταθώ πλάι στους ανθρώπους με τον τρόπο που ονειρευόμουν όλα τα προηγούμενα Χριστούγεννα που πέρασαν. Το επόμενο πρωί γύρισα στο σπίτι μου και αγκάλιασα την οικογένειά μου, τους γονείς και τα αδέρφια μου υγιείς. Αυτά τα Χριστούγεννα νομίζω πως θα τα θυμάμαι σαν τα πιο συγκινητικά της ζωής μου. 

Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον και πώς βλέπετε την εξέλιξή σας;

Θ.Μ.: Ετοιμάζω το δεύτερο δίσκο μου που θα αποτελείται από δεκαπέντε τραγούδια και θέλω να πιστεύω, αν όλα πάνε καλά, πως θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2025.

Δ.Σ.: Το 2025 παρέα με τον συνθέτη Κώστα Τσίρκα και τον στιχουργό Γιάννη Βασιλόπουλο, παρουσιάζουμε τον νέο μας δίσκο με τίτλο «Λάθος η αγάπη είχε γραφτεί». Προσωπικός μου στόχος είναι στο εξής να γράφω σωστά την αγάπη μέσα από τη συμπόρευσή μου με τους ανθρώπους της ζωής και της τέχνης μου.