Eric Burdon στο ΈΘνος: Κλαίω όταν βλέπω κακές ειδήσεις

Μεσημέρι Τρίτης, στη Λεωφόρο Μεσογείων. Ένα ταξί σταματά κι από μέσα βγαίνει μια χαρακτηριστική γνώριμη φιγούρα. Κι όταν λέμε γνώριμη, εννοούμε πασίγνωστη σε ολόκληρο τον κόσμο… Γιατί ο Eric Burdon, ο οποίος ετοιμάζεται πυρετωδώς για την μεγάλη συναυλία που θα δώσει το βράδυ της Παρασκευής, στο Ηρώδειο, είναι κάτι παραπάνω από διάσημος. Είναι ένας ροκ θρύλος, ένας αειθαλής σταρ της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

Απλός, ιδιαίτερα προσιτός, με εξαιρετικό χιούμορ αλλά και βαθιά ευαισθητοποιημένος πάνω σε σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά θέματα ο πάλαι ποτέ ηγέτης των θρυλικών «Animals» παραμένει ακμαίος και γεμάτος διάθεση. Η φωνή του, σε μαγεύει – είχα την τύχη να τον ακούσω να τραγουδά χωρίς μικρόφωνο από απόσταση αναπνοής – και το χαμόγελό του γίνεται ακόμη πιο πλατύ, όταν κοιτά την επί 20 χρόνια, Ελληνίδα σύζυγό του, την υπέροχη 43χρονη Μαριάννα, που γνώρισε σε μια συναυλία του στη Γερμανία και από τότε μέχρι σήμερα είναι ο φύλακας άγγελός του.

Εδώ είστε λοιπόν, για μία ακόμη φορά στην Αθήνα απ’ όπου ξεκινά η αποχαιρετιστήρια περιοδεία της καριέρας σας. Είναι οριστική η απόφασή σας να αποσυρθείτε από την ενεργό δράση;

Δεν θέλω να αποσυρθώ από την μουσική ούτε από τη σκηνή. Από τα διαρκή υπερατλαντικά ταξίδια θέλω να απαλλαγώ. Ζω στην Καλιφόρνια και δεν μού είναι εύκολο πλέον να κάνω συνέχεια τόσο μακρινά ταξίδια. Εσείς εδώ στην Ελλάδα είστε τυχεροί. Έχετε όλη την Ευρώπη κοντά σας.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πάντως έχετε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και το ελληνικό κοινό. Έτσι δεν είναι;

Την πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα την οφείλω στη Μελίνα Μερκούρη. Εκείνη με είχε προσκαλέσει να έρθω, την δεκαετία του ’80, όταν ήταν υπουργός Πολιτισμού. Και στην συναυλία που έδωσα τότε, στο «Παλλάς», καθόταν στις πρώτες σειρές και μπορούσα να δω από τη σκηνή εκείνα τα υπέροχα, τεράστια μάτια της…

Υπάρχει όμως κι ένας ακόμη, πολύ σημαντικό λόγος που σάς φέρνει συχνά στην Ελλάδα…

Βέβαια. Έχω παντρευτεί Ελληνίδα και είναι υπέροχη. Ασχολείται με τα πάντα. Με τις μουσικές παραγωγές, τη φωτογραφία…Είναι ο φύλακας – άγγελός μου. Με πήρε από τις ερήμους της Καλιφόρνια, με φύσηξε και έβγαλε από πάνω μου την άμμο και τη σκόνη…

Μετά από μια τόσο έντονη ζωή λοιπόν βρήκατε στο πρόσωπό της το καταφύγιό σας, αυτό που πραγματικά θέλατε;

Στην ζωή μου υπήρχε πολύ σεξ. Όταν όμως βρήκα μια όμορφη και έξυπνη γυναίκα σαν κι αυτή δεν μπορούσα παρά να θεωρήσω τον εαυτό μου τυχερό και να την κρατήσω κοντά μου. Οι γυναίκες που είναι φτιαγμένες απ’ αυτά τα υλικά μπορούν να κινητοποιήσουν και να δυναμώσουν έναν άνδρα περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο.

Πού σκοπεύετε να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο όταν θα περιορίσετε τις συναυλίες σας;

Προσπαθώ να γράψω ένα βιβλίο για τη ζωή μου. Νιώθω ότι έχω ένα χρέος απέναντι στην Ευρώπη να το κάνω. Πάντα πίστευα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις κοινές ευρωπαϊκές αξίες. Και, δυστυχώς, τώρα, η χώρα στην οποία γεννήθηκα θέλει να φύγει από αυτήν την κοινή πορεία. Δεν είμαι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος αλλά βλέπω πως πηγαίνουν τα πράγματα στη Μεγάλη Βρετανία και δεν μού αρέσει έτσι όπως εξελίσσονται. Γι’ αυτό και δεν θέλω να πηγαίνω συχνά εκεί πλέον παρότι την αγαπώ την πατρίδα μου.

Ωστόσο, με όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, την οικονομική κρίση, το προσφυγικό, δεν νιώθετε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απομακρυνθεί από τις βασικές αρχές και αξίες της;  

Τα παρακολουθώ όλα αυτά τα γεγονότα. Αρχικά η Ευρωπαϊκή Ένωση λανσαρίστηκε ως Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα όμως αυτό δεν υπάρχει ούτε στις ΗΠΑ. Υπάρχει η Ανατολική και Δυτική Ακτή, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί κόσμοι, με εντελώς διαφορετικές ζωές. Όπως υπάρχουν ακόμη, δυστυχώς, οι φυλετικές διακρίσεις. Τρέμουν μήπως γίνει έγχρωμο το νέο πρόσωπο της Αμερικής. Και δεν θα έπρεπε να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη αλλά να την αγκαλιάσουν. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Ευρώπη με τους πρόσφυγες. Και αυτή η κατάσταση δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή. Όπως λένε και οι εκπρόσωποι των κεντροαριστερών στην Αμερική, μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι.

Έχετε ζήσει μια συναρπαστική ζωή, έχετε διαγράψει μια τεράστια καριέρα. Όταν κοιτάτε πίσω, στο παρελθόν σας, στα χρόνια που πέρασαν, νιώθετε ικανοποιημένος, γεμάτος;

Γι’ αυτό θέλω να γράψω το καινούργιο μου βιβλίο. Για να συνειδητοποιήσω ποιος πραγματικά είμαι. Γεννήθηκα το 1941. Αν αυτό ως γεγονός δεν είναι εντυπωσιακή αρχή για ένα βιβλίο, τότε τί είναι…; Και ξαναγεννήθηκα το 1964, τότε που μπήκε η μουσική στη ζωή μου. Όταν πήγαινα στο σχολείο δεν ήξερα τί θέλω κάνω, τί μπορώ να κάνω. Και ξαφνικά έγινε αυτή η μουσική έκρηξη την Αγγλία και κατάφερα κι εγώ να γίνω μέρος της. Πραγματικά ένιωσα πως ξαναγεννήθηκα. Ανακάλυψα ανθρώπους σαν κι εμένα, που ήθελα να τους αγκαλιάσω. Άνθρωποι όπως ο Τζον Λένον ο οποίος, παρότι είχε άλλα προβλήματα, ήταν υπέροχος άνθρωπος. Ή ο Τζορτζ Χάρισον με τον οποίο γίναμε στενοί φίλοι. Ο Τζορτζ, πέρα από εξαιρετικός άνθρωπος, ήταν και σπουδαίος μουσικός, παρότι στους Μπητλς δεν τον άφησαν να βγει τόσο μπροστά όσο του άξιζε. Επίσης αισθάνομαι τυχερός για όλους τους εξαιρετικούς μαύρους μουσικούς που γνώρισα στην Αμερική.

Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχετε μετανιώσει;

Αναγνωρίζω πως σε όλη αυτή τη διαδρομή έκανα λάθη. Αλλά θα απαντήσω στην ερώτηση με ένα τραγούδι μου: «No regrets» («Δεν μετανιώνω»). Πρέπει να κάνεις λάθη για να ολοκληρωθείς, να μάθεις, να αναθεωρήσεις, να προχωρήσεις μπροστά.

Είστε άνθρωπος που ανατρέχετε συχνά στο παρελθόν ή κοιτάτε μόνο μπροστά;

Εγώ ειδικά, και να ήθελα, δεν θα μπορούσα να μην ανατρέχω στο παρελθόν μου. Η εποχή που γεννήθηκα αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας. Είμαι το μωρό του πολέμου. Χρόνια αργότερα, βέβαια, θα ζούσα την τεράστια έκπληξη του να με υποδέχονται, με πολύ μεγάλη θέρμη, στο Βερολίνο, στην πρωτεύουσα του εχθρού…Ομολογώ πώς με έχει εντυπωσιάσει και η Άγκελα Μέρκελ. Λανσάρεται από ΜΜΕ ως μια ηλικιωμένη κυρία που προσπαθεί να υποστηρίξει μόνο τη χώρα της. Η αλήθεια είναι όμως πως ήταν η μοναδική που αναφέρθηκε στους Ιρλανδούς στις συζητήσεις για το Brexit.

Για το παγκόσμιο κοινό σας αποτελείτε μια θρυλική μουσική φυσιογνωμία. Αλήθεια, τί πραγματικά υπάρχει πίσω από αυτή την εικόνα;

Υπάρχει ένας άνδρας ευαίσθητος. Κλαίω πολύ. Κλαίω όταν βλέπω κακές ειδήσεις, κλαίω όταν παρακολουθώ να συντελούνται αδικίες και ανθρώπινα εγκλήματα. Δεν είμαι κλεισμένος στον μικρόκοσμό μου. Με ενδιαφέρουν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου. Δεν θα μπορούσε άλλωστε ένας καλλιτέχνης που φέρνει τους ανθρώπους κοντά στις συναυλίες του να μην ενδιαφέρεται για το τί συμβαίνει εκεί έξω.

Ποιο από τα σύγχρονα προβλήματα ξεχωρίζετε ως το πλέον επικίνδυνο;

Την καταστροφή του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή. Πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό και μάλιστα άμεσα. Ο πλανήτης μας καταστρέφεται την ίδια στιγμή γυρίζουμε ταινίες για το διάστημα. Είναι δυνατόν; Τί κόσμο θα παραδώσουμε στις νεότερες γενιές.

Η σύγχρονη μουσική πώς σάς φαίνεται; Έχετε ξεχωρίσει κάποιους νέους καλλιτέχνες;

Δεν μού αρέσει καθόλου το streaming. Το streaming σκοτώνει τη μουσική. Μέσα από αυτή την διαδικασία δεν είναι δυνατόν να ξεχωρίσουν οι πραγματικά καλοί καλλιτέχνες. Γι’ αυτό δεν υπάρχουν πλέον μεγάλοι σταρ. Μέχρι να τους εντοπίσεις, τους έχεις χάσει. Το streamingσου στερεί την ευκαιρία να πάρεις την μουσική στο σπίτι σου, να την κάνεις δική σου, να νιώσεις ότι σού ανήκει. Κι εγώ είμαι από εκείνους του τύπους που αν τους αρέσει ένα τραγούδι ή μια ταινία θέλω να απολαμβάνω ξανά και ξανά.