Πλέσσας - Μητσιάς στο ethnos.gr: Οι άγνωστες ιστορίες μας με τον Σπανό

Γεννημένος μελωδός. Συνθέτης προικισμένος με ένα μουσικό στίγμα απολύτως αναγνωρίσιμο, το οποίο «φώναζε» το όνομά του παρά τη διαφορετικότητα των μουσικών μονοπατιών που «περπάτησε». Δημιουργός ανοιχτόμυαλος, κοσμοπολίτης, πρωτοπόρος, που άνοιξε νέους δρόμους, αλλά και με έντονο μέσα του το ελληνικό μουσικό στοιχείο. Πέρα και πάνω απ’ όλα αυτά, όμως, άνθρωπος ευαίσθητος, ευγενής, γλυκός, ταπεινός με διάθεση για προσφορά…

Αυτός ήταν ο Γιάννης Σπανός, ο σπουδαίος «υπηρέτης» του ελληνικού τραγουδιού που έφυγε ξαφνικά, πριν λίγες ημέρες, σκορπώντας συγκίνηση στο πανελλήνιο αλλά και πόνο σε σημαντικούς καλλιτέχνες που είχαν ζήσει και είχαν συνεργαστεί μαζί του.

Ανάμεσά τους και ο Μίμης Πλέσσας και ο Μανώλης Μητσιάς, οι δύο τελευταίοι συνεργάτες του Γιάννη Σπανού στη σκηνή και τη δισκογραφία, οι οποίοι διηγούνται στο ethnos.gr άγνωστα περιστατικά από την πολύχρονη και στενή σχέση τους μαζί του.

«Ό,τι έχει γράψει ο Γιάννης ήταν ανεπανάληπτο και θα μείνει παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές» λέει στο ethnos.gr συγκινημένος ο Μίμης Πλέσσας, ο οποίος ακολούθησε, για δεκαετίες ολόκληρες, παράλληλη πορεία με τη δική του και σε λίγες ημέρες ετοιμαζόταν να ανέβει μαζί του στη σκηνή του «Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου» όπου είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων.

«Όλοι μας την περιμέναμε αυτή τη συνεργασία με πολύ ενθουσιασμό. Δυστυχώς, ο Γιάννης δεν πρόλαβε…Αυτοί οι άνθρωποι όμως δεν φεύγουν ποτέ. Ζουν για πάντα μέσα από το έργο τους…».

Κι όταν τον ρωτάμε τι θα κρατήσει από τον άνθρωπο Γιάννη Σπανό, εκείνος μας απαντά με συγκίνηση: «Την απλότητα και την ευγένειά του» για να μας διηγηθεί, αμέσως μετά ένα περιστατικό που αποδεικνύει του λόγου το αληθές: «Πριν λίγα χρόνια γινόταν στο Ξυλόκαστρο ένα αφιέρωμα στη μουσική μου. Ο Γιάννης ήρθε κι έκατσε πίσω πίσω, στις τελευταίες κερκίδες. Κι όταν ανακοίνωσα από το μικρόφωνο πως είναι τιμή μας που βρίσκεται ανάμεσα στους παραβρισκόμενους εκείνος είπε με περισσή ταπεινοφροσύνη: «Τι να πω εγώ μπροστά στον Πλέσσα…»!

Ο Μανώλης Μητσιάς πάλι δεν θα ξεχάσει ποτέ τις όμορφες στιγμές που πέρασαν οι δυο τους στο Κιάτο, όταν ετοίμαζαν το άλμπουμ «Πλησιάζοντας τον Καβάφη» που ήταν και η τελευταία δισκογραφική δουλειά του Σπανού: « Πήγαινα πολύ συχνά στο σπίτι του στο Κιάτο, καθόμασταν στην αυλή με τον υπέροχο κήπο που είχε φτιάξει και δουλεύαμε. Ένιωθε ευτυχισμένος εκεί ο Γιάννης» εξομολογείται ο ερμηνευτής και συμπληρώνει: «Αυτός ο δίσκος ήταν ιδέα του Σπανού γιατί μία από τις διαχρονικές επιθυμίες του, που την είχε μέχρι το τέλος της ζωής του, ήταν να βάλει το λόγο των ποιητών στο στόμα του απλού κόσμου». Για να καταλήξει με το πιο σημαντικό, το πιο ανθρώπινο: «Ο Γιάννης Σπανός δεν ήταν τσιγκούνης στα αισθήματά του. Τα έδινε όλα απλόχερα…».