Χοσέ Καρέρας: Η μάχη με τη λευχαιμία με έκανε καλύτερο άνθρωπο

Συγκαταλέγεται, δικαίως, ανάμεσα στους τρεις σημαντικότερους τενόρους όλων των εποχών. Έχει ερμηνεύσει μοναδικά τους διασημότερους οπερατικούς ρόλους, έχει πρωταγωνιστήσει στις πιο λαμπρές λυρικές σκηνές του κόσμου, έχει συγκινήσει εκατομμύρια θεατών σε ολόκληρο τον κόσμο. Πώς να χωρέσει η καριέρα του Χοσέ Καρέρας μέσα σε λίγες μόνον λέξεις;

Ο διάσημος τενόρος βρίσκεται από χθες στην Αθήνα, που είναι ο επόμενος σταθμός της περιοδείας του μετά το μακρινό Χονγκ Κονγκ,  διαμένει σε γνωστό ξενοδοχείο του Κέντρου και προετοιμάζεται για την συναυλία που θα δώσει το βράδυ της Κυριακής (24/11), στο Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ του ΟΑΚΑ, με την οποία θα αποχαιρετήσει το ελληνικό κοινό.

Ευδιάθετος αλλά και φανερά συγκινημένος για την ολοκλήρωση της σπουδαίας καλλιτεχνικής διαδρομής του, χορτασμένος αλλά και ισόβιος εραστής της τέχνης του, εμβληματικός αλλά και ιδιαίτερα ευγενής και προσιτός, ο κορυφαίος τενόρος μίλησε στο ethnos.gr για τις μεγάλες αλλά και τις δύσκολες στιγμές της ζωής του, την αρχή και το τέλος της καριέρας του που πλησιάζει αλλά και για τα γεγονότα εκείνα που τον σημάδεψαν και άλλαξαν ριζικά τη στάση του απέναντι στη ζωή.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν μεγάλο καλλιτέχνη να πάρει την απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση;

Ξεκίνησα την καριέρα μου πριν μισό αιώνα! Στις 8 Ιανουαρίου του 2020 συμπληρώνω 50 χρόνια επαγγελματικής πορείας οπότε θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αποσυρθώ. Βεβαίως είναι δύσκολο όλο αυτό. Ήδη νιώθω μελαγχολικά τον τελευταίο καιρό κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή. Σε καθετί όμως υπάρχει ένα τέλος.

Κοιτάζοντας πίσω, όλη αυτή την τεράστια και εξαιρετικά επιτυχημένη μουσική διαδρομή που έχετε διαγράψει, νιώθετε ότι έχει εκπληρώσει όλα τα καλλιτεχνικά σας όνειρα;

Δεν θέλω να ακουστώ πολύ σίγουρος για τον εαυτό μου αλλά δεν έχω παράπονο. Κέρδισα τόσα πολλά υπέροχα πράγματα κατά την διάρκεια αυτού του «ταξιδιού». Θα ήμουν αχάριστος να ζητήσω κάτι περισσότερο. Και τα περισσότερα ανεκτίμητα  «δώρα» θα πήρα από το κοινό μου.

Αν σάς ζητούσα να επιλέξετε τις πιο λαμπρές στιγμές της μουσικής σας σταδιοδρομίας ποιες θα ήταν αυτές;

Υπάρχουν στιγμές οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για μένα και για την καριέρα μου. Σε αυτές θα έβαζα την πρώτη μου εμφάνιση στην Όπερα της Βαρκελώνης, το 1970, με τη «Νόρμα» και το ντεμπούτο μου στη Σκάλα του Μιλάνου, το 1975.

Πιστεύετε πως γεννηθήκατε με την μουσική μέσα σας ή πως είχατε ένα ταλέντο το οποίο καταφέρατε να αναπτύξετε χάρη στην επίμονη και σκληρή δουλειά σας;

Νιώθω πραγματικά τυχερός και προνομιούχος. Γεννήθηκα πράγματι με ένα ταλέντο αλλά δούλεψα σκληρά και με μεγάλη πειθαρχεία. Το ταλέντο, το ένστικτο και η αυτοβελτίωση αποτελούν για μένα, τα μυστικά της επιτυχίας μου.

Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που πρέπει να διαθέτει ένας τενόρος προκειμένου να καταφέρει να ξεχωρίσει;

Μια πολύ καλή φωνή δεν αρκεί για να κάνει κάποιος μεγάλη επιτυχία σε αυτόν το χώρο. Η φωνή είναι σημαντική μεν αλλά η ειλικρίνεια στην ερμηνεία το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες.

Εσείς, τα 50 αυτά χρόνια καριέρας, χρειάστηκε να θυσιάσετε πολλά πράγματα από την προσωπική σας ζωή;

Μα φυσικά και θυσίασα πολλά πράγματα. Κυρίως την οικογενειακή ζωή κι άλλα απλά καθημερινά πράγματα τα οποία για τους περισσότερους είναι δεδομένα, για μένα όμως έμοιαζαν πολυτέλεια. Να σάς πω κάτι όμως; Άξιζαν όλες οι θυσίες που έκανα!

Στο παρελθόν ήρθατε αντιμέτωπος με μια πολύ σοβαρή ασθένεια την οποία, ωστόσο, καταφέρατε να νικήσατε. Η δύσκολη αυτή μάχη σας με την λευχαιμία πόσο επηρέασε τις μετέπειτα επιλογές σας και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε τη ζωή;

Σίγουρα με ωρίμασε πολύ αυτή η περιπέτεια. Συνειδητοποίησα την σημαντικότητα κάποιων πραγμάτων στα οποία δεν έδινα μεγάλη σημασία μέχρι τότε και κυρίως έκανα ό,τι μπορούσα για να επιστρέψω την αγάπη που μού έδωσαν κάποιοι δικοί του άνθρωποι εκείνη την πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου.

Φαντάζομαι πως αυτή η αγάπη ήταν που σάς οδήγησε στο να δημιουργήσετε το Διεθνές Ίδρυμα Λευχαιμίας;

Πράγματι ήταν ένας πολύ όμορφος τρόπος να «ξεπληρώσω» το χρέος που ένιωθα πως είχα απέναντι σε όσους με στήριξαν. Αρχικά υπήρχε η ιδέα να συμμετέχω σε κάποιες συναυλίες που γίνονταν για τον συγκεκριμένο σκοπό. Ένιωθα όμως ότι αυτό ήταν πολύ λίγο. Ήθελα να προσφέρω περισσότερα. Ήθελα να κάνω κάτι ριζοσπαστικό και θεμελιώδες που θα μείνει για πάντα και να βοηθά τους ανθρώπους σε καθημερινή βάση. Είμαι πραγματικά υπερήφανος για όλους όσοι εργάστηκαν μαζί μου γι’ αυτό το πραγματικά μεγάλο εγχείρημα.

Ως άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία πώς βλέπετε το μέλλον της Ευρώπης. Τί πρέπει να γίνει για να ξαναμπεί σε σωστή τροχιά.

Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος. Νομίζω πως αυτό που κυρίως λείπει σήμερα είναι οι αληθινοί, οι ικανοί πολιτικοί που μπορούν να εγκαθιδρύσουν τον αληθινό διάλογο σε όλες τις συνθήκες, ακόμη και στις πιο δύσκολες.