Florence and the Machine: Sold-out και η τρίτη συναυλία

Τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν με εξωφρενικούς ρυθμούς και για την τρίτη και τελευταία συναυλία των Florence + The Machine

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

Florence and the Machine (Joel Ryan / AP Photo)

Το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου το συγκρότημα Florence and The Machine θα εμφανιστεί για τρίτη φορά στο Κλειστό Γήπεδο Γαλατσίου και η εμφάνισή τους - όπως και η δύο προηγούμενες - έγινε sold-out σε χρόνο ρεκόρ.

Πλέον μένει να περιμένουμε την άφιξη της Florence στην Ελλάδα, που τόσο αγαπά, για τρεις συναυλίες, δυο στο Ηρώδειο – που ήταν προσωπική επιθυμία και επιλογή της ίδιας της Florence - και μία στο Κλειστό Ολυμπιακό Γήπεδο Γαλατσίου, που οργανώθηκε και προστέθηκε σαν αποτέλεσμα του τεράστιου ενδιαφέροντος του κοινού. Η Florence θα ανταποδώσει αυτήν την αγάπη και θα χαρίσει στους Έλληνες fans 3 αξέχαστα shows!

Να επισημάνουμε ότι ένα ευρώ από κάθε εισιτήριο θα δίνεται στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Αυτή η εξαιρετική πρωτοβουλία των Florence & The Machine βοηθά ουσιαστικά και δίνει πνοή στην οργάνωση να συνεχίσει το καθημερινό σημαντικό έργο της. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Doctors Without Borders) είναι μια διεθνής, ανεξάρτητη, ιατρική και ανθρωπιστική οργάνωση, που παρέχει επείγουσα βοήθεια σε άτομα που έχουν τραυματιστεί από ένοπλες συγκρούσεις, επιδημίες, αποκλεισμό από την παροχή ιατρικής φροντίδας και φυσικές καταστροφές, κυρίως σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας, που έχουν έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης. Η οργάνωση είναι γνωστή στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου από τη Γαλλική ονομασία της ή απλά MSF.

Δική της επιθυμία να εμφανιστεί στο Ηρώδειο

Oι Florence & Τhe Machine, το μουσικό φαινόμενο που έχει συναρπάσει κοινό και κριτικούς, έρχονται στην Ελλάδα στον πιο ταιριαστό χώρο που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί κανείς, στη σκηνή του Ηρωδείου. Η Flo δεν έχει σταματήσει να περιοδεύει από τον Αύγουστο του 2018. Θα είναι headliner του φετινού Sziget Festival, έχοντας ολοκληρώσει τον προγραμματισμό της περιοδείας της και κανονικά θα έπρεπε ήδη να σχεδιάζει τις φετινές διακοπές της. Ήταν άλλωστε μια χρονιά γεμάτη σκληρή δουλειά: την κυκλοφορία του νέου της δίσκου Ηigh As Hope διαδέχτηκε μια εξίσου επιτυχημένη περιοδεία σε ορισμένα shows της οποίας τη συνόδευσαν η Billie Elish και ο Kamashi Washighton. Οι κριτικές, όπως πάντα, εγκωμιαστικές.

Όμως η Florence αποφάσισε να αφήσει τις διακοπές της να περιμένουν για να αφιερωθεί στις ετοιμασίες του show της στο Ηρώδειο! Ο John Cale, με τον οποίο έδωσαν μια κοινή συνέντευξη πρόσφατα, της είχε πει «work is more fun than fun» και εκείνη το αποδεικνύει στην πράξη: αφού εμφανίστηκε σε Αμερική, Ευρώπη και Ωκεανία, σκέπτεται με ανυπομονησία τη βραδιά αυτή στην Ελλάδα, για να κλείσει τον κύκλο του High As Hope σ' αυτόν τον εξαιρετικό χώρο.

Η Florence είναι η καλλιτέχνις, που σέβεται τον Nick Cave, την Patti Smith, την Pj Harvey. Η μουσική της σημάδεψε τον καταληκτικό κύκλο της δημοφιλέστερης τηλεοπτικής σειράς «Game of Thrones» και μας έκανε να νιώσουμε σαν τη «Jenny of Oldstones», να συμφιλιωθούμε με τις απώλειες και τα φαντάσματά μας. Η ίδια χορογράφησε μαζί με τον διάσημο χορογράφο Akram Khan το βιντεοκλίπ «Big God». Είναι η καλλιτέχνις που μας προσφέρει τον καλύτερο τρόπο να αποχαιρετήσουμε το καλοκαίρι του 2019 με τραγούδια που αγαπάμε πολύ...

Ποια είναι η Florence Welch

Η 32χρονη Florence Leontine Mary Welch γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νότιο Λονδίνο, σε ένα περιβάλλον από το οποίο κληρονόμησε την αγάπη για τα βιβλία και την τέχνη, την υψηλή αισθητική και την ανάγκη για έκφραση. Πέρασε μία έντονη εφηβεία, με εμπειρίες που την καθόρισαν και τελικά την οδήγησαν στον κόσμο της τέχνης και της μουσικής ειδικότερα, σαν ένα είδος εσωτερικού διαλόγου. Από τις σκωτσέζικες ρίζες του πατέρα της πήρε το ταμπεραμέντο αλλά και την εμπειρία στα live, αφού τραγουδούσε σε οικογενειακές γιορτές, γάμους ακόμα και σε κηδείες. Ήταν ευαίσθητη και εσωστρεφής και από μικρή ηλικία ήθελε να ασχοληθεί με τις τέχνες.

Το 2007 γεννήθηκαν οι Florence & The Machine, αρχικά σαν φάρσα. Μέσα σε αυτή την μπάντα, η ίδια βρίσκεται σε μία διαρκή διερεύνηση των εσωτερικών της αντιφάσεων, τις οποίες συμφιλιώνει μέσα από τη θεϊκή μουσική της. Αγάπη και Θάνατος, Χρόνος και Πόνος, Παράδεισος και Κόλαση είναι κεντρικά μοτίβα στο έργο της, τα οποία συνθέτουν έναν κόσμο οδυνηρό αλλά και ρομαντικό, έναν κόσμο παραδοχής και κάθαρσης.

Το 2009 κάνει το δυναμικό μουσικό της ντεμπούτο με το Lungs, το οποίο χαρακτηρίστηκε σαν το πιο ώριμο μουσικά και συναισθηματικά γοητευτικό άλμπουμ εκείνης της χρονιάς στη Μεγάλη Βρετανία. Η ίδια αναγνωρίστηκε στη μουσική κοινότητα ως η πιο ιδιόμορφη και δημοφιλής καλλιτέχνις του καιρού μας, με καταλυτική παρουσία στη σύγχρονη μουσική σκηνή. Η επιστροφή της έρχεται τρία χρόνια αργότερα, με το πιο σκοτεινό Ceremonials. «Στιχουργικά μοιάζει να ακούς κάποια απολύτως συγκλονισμένη ύπαρξη, σαν να πνίγεται κάποιος. Όμως κάτω από αυτό το επιβλητικό σύμπαν ήχου ένιωσα να διαστέλλομαι και να γίνομαι ένα με τον ήχο. Αλλά μετά, όλα κατέρρευσαν».

Το τρίτο της άλμπουμ κυκλοφορεί το 2015 με τον τίτλο How Big, How Blue, How Beautiful με έντονες επιρροές από τη folk, τα blues και τα gospel. Τραγούδια για την απογοήτευση, την ανάγκη και την επιθυμία, τα οποία, όσο τα ερμήνευε ζωντανά, έφεραν την κάθαρση που αποζητούσε, τη δίδαξαν, όπως λέει η ίδια, ότι «τα πάντα όσα χρειαζόταν, βρίσκονταν μέσα της». Πρόκειται για ένα άλμπουμ, που προσδίδει στην εσωτερική σύγκρουσή της πνευματικό βάθος και συνειδητότητα. Τώρα πια η Florence μπορεί ατρόμητη να εκδηλώνει τα πιο μύχια συναισθήματά της.

Έναν χρόνο πριν, το 2018, το «High As Hope» έρχεται ως το επιστέγασμα της προσωπικής της ωρίμανσης. Η Florence εμπλέκεται σε κάθε στάδιο της παραγωγής. Νιώθει πλέον πιο σίγουρη και πιο αισιόδοξη, οι στίχοι της μετουσιώνονται σε τραγούδια, οι μελωδίες ξεπηδούν διαρκείς, αβίαστες και ολοκληρωμένες. Αντικρίζει την κάθε μέρα της με αισιοδοξία και ελπίδα: «Όλοι πεινάμε για κάτι, υπάρχουν κενά και ρωγμές στην ψυχή μας, που θέλουμε να τις γεμίσουμε, "να βουλώσουμε τρύπες" με αγάπη και μίσος, εξαρτήσεις και εμμονές. Η ευτυχία, όμως, δεν σχετίζεται με τα μεγάλα και το δραματικά, μπορεί να βρεθεί στις πιο συνηθισμένες στιγμές, στη ρουτίνα, σε εκείνα τα καθημερινά πράγματα, που συνήθως δεν εξυμνούμε στα τραγούδια».

Διαβάστε ακόμη