5 πράγματα που δεν πρέπει να πείτε ποτέ στον σύντροφό σας

«Να φέρεσαι στους ανθρώπους όπως θέλεις να σου φέρονται». Το ξέρουμε, αλλά τις περισσότερες φορές ξεχνάμε να το ακολουθήσουμε. Κι έτσι φερόμαστε στον άλλο με τρόπο που δεν θα θέλαμε ποτέ να μας φερθεί εκείνος. Αν για κάποιον λόγο αισθάνεστε ότι έχετε αγανακτήσει με κάποιες από τις συνήθειες ή τις συμπεριφορές του συντρόφου σας, καλό θα ήταν να συζητήσετε το πρόβλημα αντικειμενικά χωρίς να έχετε αμυντική ή επιθετική στάση, ώστε να βρείτε λύσεις που θα ικανοποιούν και τους δυο σας. Τι θα ήταν, όμως, καλό να αποφύγετε κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συζήτησης, αλλά και γενικότερα;

Τα «πάντα» και τα «ποτέ» 

«Πάντα φέρεσαι εγωιστικά», «Ποτέ δεν κάνεις αυτό που μου αρέσει» κι άλλα τέτοια. Αλήθεια; Δείτε λίγο αν πραγματικά ισχύουν τα «πάντα» και τα «ποτέ» και σκεφτείτε πότε το ταίρι σας σας είπε κάτι ανάλογο. Πώς αισθανθήκατε; Αισθανθήκατε ότι αυτό είναι δίκαιο; Σας έδωσε δύναμη και ώθηση να κάνετε κάτι για να το αλλάξετε; Μάλλον αυτό που σας έκανε να αισθανθείτε είναι άμυνα. Μπορεί να πεισμώσατε κιόλας και να αποφασίσατε ότι δεν θέλετε να ξανακάνετε τίποτε για να ικανοποιήσετε το ταίρι σας. Και δεν σας δίνω καθόλου άδικο.

«Είσαι αναίσθητος/ γκρινιάρης/εγωιστής» κλπ. 

Ναι, δεν είναι καλό να βάζουμε ταμπέλες σε κανέναν. Οι ταμπέλες είναι για τους δρόμους και όχι για τους ανθρώπους, γιατί κάθε άνθρωπος δεν χαρακτηρίζεται μόνο από ένα στοιχείο. Πριν πάρετε φόρα και ξεστομίσετε λέξεις που θα πληγώσουν τον άλλο, σκεφτείτε ότι μετά θα έχετε να αντιμετωπίσετε κι άλλο ένα θέμα: να κάνετε τα ειπωμένα ανείπωτα. Κι αυτό είναι πολύ δύσκολο έργο. Τα βέλη πήγαν απέναντι, διαπέρασαν τον άλλο και άφησαν πληγές. Αφήστε που μετά θα σας φάνε και οι τύψεις. Μπα, δεν αξίζει, σας λέω.

«Έχεις δίκιο, αλλά…» 

Ή έχει δίκιο ή αλλά. Και τα δύο δεν πάνε μαζί. Αν θέλετε να εκφράσετε τη δική σας οπτική γωνία, καλό θα ήταν να αντικαταστήσετε τη λέξη «αλλά» με τη λέξη «και». Το «αλλά» αναιρεί, δεν επιβεβαιώνει. Και τι θέλουν οι περισσότεροι άνθρωποι; Να αισθάνονται ότι τόσο εκείνοι όσο και οι απόψεις τους χαίρουν σεβασμού και αποδοχής. Πείτε: «Έχεις δίκιο, και θα ήθελα να σου αναφέρω και τη δική μου οπτική γωνία». Δεν σας ακούγεται καλύτερο αυτό;

Απειλές όπως «Χωρίζουμε»

Κατ’ αρχάς είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι αν απειλήσουμε είναι καλό και να το τηρήσουμε. Από την άλλη, φυσικά, οι απειλές δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε. Δημιουργούν φόβο και ανασφάλειες στον άλλον για να εκφραστεί και να κινηθεί ελεύθερα. Ούτε σ’ εμάς δεν θα άρεσε κάτι τέτοιο, έτσι δεν είναι; 

«Ο/Η πρώην μου δεν ήταν έτσι»

Όποιον και να διαλέξετε ως σημείο αναφοράς, το ίδιο κάνει. Ο άλλος πληγώνεται και νιώθει ότι παλεύει συνεχώς με μια φιγούρα που κατοικεί στο μυαλό σας. Και επειδή το μυαλό του ανθρώπου είναι κατά ένα μεγάλο μέρος ακόμη ανεξερεύνητο, άντε να βρει ο άλλος άκρη από πού να ξεκινήσει και πού θα καταλήξει. Ταλαιπωρία! Θα κουραστεί και θα αναζητήσει κάπου να ξαποστάσει. Και δεν θα είναι στο δικό σας μυαλό.

[Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Open Life, που κυκλοφόρησε με το Έθνος της Κυριακής, 26 Ιανουαρίου]