Το νέο, η ΝΔ και το παλιό

Οχι γιατί ο πρόεδρος της Ν∆ ισχυρίστηκε πως η κυβέρνηση ξεπουλά τη Μακεδονία ως αντάλλαγµα µιας χαριστικής απόφασης για τη διάσωση των συντάξεων.

Τα ίδια είχε υποστηρίξει προ µηνών και ο πρόεδρος της Χρυσής Αυγής Μιχαλολιάκος. Ούτε γιατί µε την εµφάνισή του ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µετακίνησε το κόµµα του µερικά κλικ πιο δεξιά, προσφέροντας ένα χριστουγεννιάτικο δώρο στον Αδωνι και στην παρέα του. Ο κ. Μητσοτάκης µπορεί να µην έκανε χρήση της λέξης «προδότες» για τη Συµφωνία των Πρεσπών, όµως πίσω από τις γραµµές αυτό ήταν το νόηµα. Το σηµαντικό από την εµφάνιση του προέδρου της Ν∆ στη Βουλή ήταν πως αποκάλυψε το µεγαλύτερο µέρος του παζλ της πόλωσης στην πορεία προς τις κάλπες. Επιχειρώντας ουσιαστικά να αποδοµήσει το προεκλογικό επιχείρηµα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεµβρίου του 2015, ότι δηλαδή το παλιό αναµετράται µε το νέο. Εφτιαξε λοιπόν η Πειραιώς µια λίστα στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία και εκφώνησε ο κ. Μητσοτάκης για να καταδείξει πως η Κουµουνδούρου στηρίζεται σε παλιά και φθαρµένα υλικά.

Κάπως έτσι αντιλαµβάνεται η ηγεσία της Ν∆ τη διαφορά του παλιού από το νέο, στη σύγκριση παλαιότητας προσώπων και ηλικιών και όχι στη βάση των πολιτικών, των αντιλήψεων και της κατανόησης πως η υπερψήφιση, για παράδειγµα, ενός δικαιωµατικού νοµοσχεδίου όπως η ταυτότητα φύλου είναι κοµβικό στοιχείο διάκρισης παλιού και νέου. Ψιλά γράµµατα. Τη Νέα ∆ηµοκρατία την ενοχλούν ο Κουρουµπλής, ο Μπόλαρης και ο Σπίρτζης που µετακόµισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, όµως στην πραγµατικότητα τη δυσαρεστεί το γεγονός πως στην Κουµουνδούρου µεταπήδησαν και εκατοµµύρια ψηφοφόροι του Κέντρου που δυσκολεύονται να κοιτάξουν προς τη Νέα ∆ηµοκρατία. Την ενοχλεί επίσης και ο Π. Καµµένος που συνεργάζεται ως κυβερνητικός εταίρος µε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οµως η Πειραιώς, θυµίζοντας πως ο υπουργός Αµυνας γεννήθηκε από τα σπλάχνα της Ν∆, λούζεται αυτό για το οποίο κατηγορεί τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, δηλαδή τον χαρακτηρισµό του ακροδεξιού. Περιέργως, όταν ο Κ. Μητσοτάκης χαρακτηρίζει παλιό τον Καµµένο είναι σαν να αποδέχεται ότι και ο ίδιος εκπροσωπεί κάτι ξεπερασµένο, όσο κι αν προσπαθεί να κάνει refresh στην εικόνα του κόµµατός του αποµακρύνοντας κάθε πρόσωπο που το θυµίζει, π.χ. τον Χρ. Μαρκογιαννάκη