Ίσως να είναι η ευκαιρία φέτος για τον ελληνικό τουρισμό

Ήμασταν 17 χρονών, ένα καλοκαίρι, όταν πήγαμε με τον ξάδερφό μου στην παραλία για μπάνιο, αργά το απόγευμα. Δεν υπήρχε καθόλου κόσμος εκτός από δύο κορίτσια τα οποία όπως είναι φυσικό προσπαθήσαμε να τα πιάσουμε κουβέντα. Εκείνες δεν έδειξαν καμιά διάθεση και γρήγορα παραιτηθήκαμε.

Ξαφνικά, πλάκωσε ένα σύννεφο από κουνούπια που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί ποτέ. Μας τσιμπούσαν δεκάδες από αυτά, ταυτόχρονα, παντού. Τρέξαμε στο αυτοκίνητο και μπήκαμε μέσα για να γλυτώσουμε και να φύγουμε. Τότε είδαμε τα κορίτσια να τρέχουν κι αυτά προς το μέρος μας τρομοκρατημένα, καθώς δεν είχαν αμάξι. Ανοίξαμε την πίσω πόρτα και μπήκαν με τη φόρα, ευχαριστώντας μας.

Δεν έχει σημασία τι απέγινε με την ιστορία. Ο λόγος που την αναφέρω είναι ότι κάτι τέτοιο βλέπω ότι μπορεί να συμβεί φέτος με τον τουρισμό στην Ελλάδα. Δηλαδή τουρίστες υψηλού εισοδήματος τους οποίους δεν μπορούσαμε χρόνια τώρα να προσεγγίσουμε, θα έρθουν από μόνοι τους.

Τα δεδομένα

Είναι  πολύ νωρίς για να κάνουμε προβλέψεις για τη φετινή τουριστική σεζόν. Ωστόσο υπάρχουν κάποια δεδομένα τα οποία μπορούν να μας οδηγήσουν σε εκτιμήσεις.

• Ο τουρισμός θα ήταν αδύνατο να κινηθεί με τους γνωστούς ρυθμούς ακόμη και στην περίπτωση ενός θαύματος το οποίο θα εξαφάνιζε αύριο τον ιό, καθώς η υποστηρικτική του περίοδος έχει σχεδόν χαθεί.
• Πολλά ξενοδοχεία δεν θα ανοίξουν.
• Πολλοί άνθρωποι θα είναι δεσμευμένοι με τις δουλειές, τα παιδιά, τα σχολεία και άλλες δραστηριότητες οι οποίες, ενώ πάγωναν το καλοκαίρι για τις διακοπές, φέτος δεν θα παγώσουν.
• Άρα πολλοί δεν θα κάνουν διακοπές και ελάχιστοι σύντομες και μη φειδόμενοι εξόδων.
• Τα αεροπλάνα είναι καθηλωμένα και οι πτήσεις θα αργήσουν να επανέλθουν στο κανονικό και τα δρομολόγια είτε τακτικά είτε τσάρτερ θα γίνουν πολύ αραιά. Ως επακόλουθο θα ανέβουν και οι τιμές.

Θα έρθουν τουρίστες λιγότεροι αλλά πιο ευκατάστατοι

Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εφ’ όσον ο κορονοϊός σημειώσει μεγάλη ύφεση το καλοκαίρι, θα έρθουν στην Ελλάδα τουρίστες. Οι πιο ευκατάστατοι όμως. Άρα οι πελάτες φέτος θα είναι λιγότεροι, αλλά καλύτεροι.

Θα έρθουν διότι, πρώτον, οι άνθρωποι έχουν ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη διακοπών μετά το σοκ, καθώς θα αναζητήσουν ενίσχυση του ανοσοποιητικού τους μέσω ήλιου και θάλασσας εν όψει των δύσκολων που ενδεχομένως θα αναμένονται και, δεύτερον, θα σημειωθεί η ’δυναμική της εκδίκησης’, δηλαδή μεγάλη κατανάλωση λόγω των στερήσεων από κείνους που έχουν την οικονομική άνεση.

Προτεραιότητα η ασφάλεια

Μολονότι εμφανίζονται διάφορες καρικατούρες για κόσμο στις παραλίες μέσα σε κουτιά από πλεξιγκλάς, κ.α. το μόνο σίγουρο είναι ότι οι τουρίστες θα αναζητήσουν απόσταση ασφαλείας. Παντού. Στις παραλίες, στο ξενοδοχείο, στη μετακίνηση, στη βόλτα, στο φαγητό. Άλλωστε οι πρώτες πραγματικές εκτιμήσεις και όχι προβλέψεις ομιλούν για ήδη καταγραφείσα ζήτηση στο εξωτερικό για απομονωμένες βίλες.

Η Ελλάδα έχει αυτές τις προϋποθέσεις. Και βέβαια η Ελλάδα έχει πάρει πολλούς πόντους ως μια χώρα που σημείωσε εξαιρετικές επιδόσεις στην καταπολέμηση του ιού και ως εκ τούτου μια χώρα ικανή και ασφαλή.

Κάτω ο μαζικός πάνω η επέκταση περιόδου. Ούτε στο όνειρό μας…

Εκείνο που δύσκολα θα λειτουργήσει θα είναι το κλασικό μοντέλο του μαζικού φτηνού τουρισμού και του φτηνού All Inclusive. Το ποσοστό απώλειας δηλαδή σε κατανάλωση, άρα εισπράξεις για τη χώρα, θα είναι μικρότερο του ποσοστού απώλειας σε αφίξεις.

Επίσης η σεζόν θα πάει πίσω, ο Αύγουστος θα γίνει Ιούλιος, ο Σεπτέμβριος Αύγουστος και υπό προϋποθέσεις θα έχουμε τουρισμό ίσως και μέχρι τον Δεκέμβρη. Με συννεφιές και με ψύχρες αλλά πολλοί άνθρωποι μπρος στην ανάγκη για μια ανάπαυλα θα πουν το ελληνικό: «Από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα».

Να η ευκαιρία

Και εδώ ερχόμαστε στο ζουμί της υπόθεσης. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Χρόνια τώρα όλες οι εκτιμήσεις για τον ελληνικό τουρισμό, μιλάνε για ικανοποιητικούς αριθμούς αφίξεων αλλά και για την ανάγκη προσέλκυσης τουριστών υψηλότερου επιπέδου. Επίσης, για την ανάγκη μικρής έστω επέκτασης της τουριστικής περιόδου. ‘Χρόνια τώρα’ το λέμε αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε.

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να γίνει από μόνο του; Και μήπως ήρθε η ευκαιρία να γίνει και να μείνει; Διότι αν έρθουν πιο ευκατάστατοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα έρχονταν υπό άλλες συνθήκες  (τουλάχιστον σ΄ αυτό το βαθμό) είναι ευκαιρία να μας μείνουν ως πελάτες. Και αν «ξεφωλιάσει» κατά κάποιο τρόπο ο μαζικός τουρισμός είναι ίσως η ευκαιρία να ξηλωθεί μια για πάντα.

Οι προϋποθέσεις

Μεταξύ της ευκαιρίας όμως και του «σκοραρίσματος» ο δρόμος είναι μεγάλος και δύσκολος.

Διότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν άλλες απαιτήσεις. Ακόμη και εν μέσω κορονοϊού. Αναζητούν καλύτερη ποιότητα. Και φυσικά φέτος θα αναζητήσουν ασφάλεια. Αν θέλουμε να τους κρατήσουμε θα πρέπει να ανταποκριθούμε σε όλα αυτά. Ακόμη και εν μέσω κορονοϊού, οικονομικής κρίσης, ύφεσης και συνακόλουθων προβλημάτων. Αν το καταφέρουμε θα έχουμε ένα επιπλέον πλεονέκτημα ότι οι ίδιοι άνθρωποι θα μας προτιμούν και για τα επόμενα χρόνια καθώς δεν θα θελήσουν να ρισκάρουν, ειδικά σε θέματα ασφάλειας.

Υπάρχουν λοιπόν ευκαιρίες καθώς και πολλοί τρόποι να δημιουργήσουμε το κατάλληλο και ποιοτικό προϊόν για να ικανοποιήσουμε και να κρατήσουμε τους πολυπόθητους πελάτες υψηλού εισοδήματος, τους οποίους χρόνια  φλερτάρουμε χωρίς αποτέλεσμα και οι οποίοι απροσδόκητα θα έρθουν στην αυλή μας, όπως το περιστατικό με τις κοπέλες στην αρχή του κειμένου.