Το δώρο του Σαρίδη

Μόνο που το πιστόλι χθες το τράβηξε ο Γιάννης Σαρίδης της Ενωσης Κεντρώων, απειλώντας την ίδια την ύπαρξη της Κοινοβουλευτικής Οµάδας του κόµµατός του, που αριθµεί από το καλοκαίρι πέντε βουλευτές. Ενας λιγότερο και ο Βασίλης Λεβέντης χωρίς Κοινοβουλευτική Οµάδα θα απολέσει τα «προνόµια» των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή. Σκούρα τα πράγµατα για τους Κεντρώους.

Κάπως έτσι εξηγείται και η εντυπωσιακή σιωπή του κόµµατος Λεβέντη στα όσα είπε χθες ο βουλευτής Σαρίδης, υπαινισσόµενος ότι θα υπερψηφίσει τον προϋπολογισµό του 2019. Ο Σαρίδης βγήκε εκτός γραµµής σε µια χρονική συγκυρία που το κόµµα του ψάχνεται, αφήνοντας τις µονές ηµέρες το ενδεχόµενο να αναζητήσει εκλογικούς συµµάχους και τις ζυγές αποκλείοντας µια τέτοια προοπτική. Το πράγµα θα δείξει, καθώς, όπως λέει και ο Βασίλης Λεβέντης, «στην πολιτική ποτέ δεν ξέρεις».

∆εν είναι όµως αυτό το θέµα µου. Οι Κεντρώοι θα αποφασίσουν τι θα κάνουν µε τον βουλευτή τους. Η πραγµατικότητα είναι πως ο Γιάννης Σαρίδης προσφέρει ένα µεγάλο δώρο στην κυβέρνηση. Η ψήφιση -στα ξεκούδουνα- του πρώτου µεταµνηµονιακού προϋπολογισµού από έναν βουλευτή αντιπολιτευόµενου κόµµατος βοηθάει την κυβέρνηση Τσίπρα να κερδίσει προκαταβολικά τις εντυπώσεις.

Είναι άλλο να υποστηρίζουν οι κυβερνητικοί βουλευτές πως πρόκειται για έναν «επεκτατικό» προϋπολογισµό που εφαρµόζει ένα µείγµα πολιτικής που συνδυάζει την ανάπτυξη και την ενίσχυση µεσαίων και µικρών εισοδηµάτων και άλλο να εµφανίζεται ένας βουλευτής -προσοχή, όχι ανεξάρτητος- ενταγµένος σε άλλο κόµµα να δηλώνει ότι πιστεύει τον προϋπολογισµό. Γιατί όπως και να το κάνουµε, η ψήφιση του προϋπολογισµού αποτελεί για κάθε κυβέρνηση µια µορφή ψήφου εµπιστοσύνης.

Το πολιτικό µέλλον του Σαρίδη θα φανεί αργά ή γρήγορα. Με την κίνηση αυτή ο βουλευτής των Κεντρώων προσφέρει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ένα ακόµη πλεονέκτηµα. Της δίνει κάθε λόγο να υπαινίσσεται και να χτίζει πολιτικά την πιθανότητα πως και στην ψηφοφορία για την κύρωση της Συµφωνίας των Πρεσπών ενδέχεται να βρεθούν πρόθυµοι βουλευτές -που σήµερα δεν εντοπίζονται από τα ραντάρ- για να την υπερψηφίσουν. Σε µια τέτοια περίπτωση ασφαλώς και το Μαξίµου δεν θα ζυγίζει ούτε τις διαθέσεις του Ποταµιού, ούτε τις προϋποθέσεις της ΔΗΜΑΡ µέσω Θεοχαρόπουλου.