Η κατανόηση της σκέψης του άλλου λύνει το πρόβλημα ακόμη και στη Λιβύη

Οι εξελίξεις στη Λιβύη επιβεβαιώνουν ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο, εξασφαλισμένο ή στατικό. Οι συσχετισμοί συνεχώς μεταβάλλονται όπως η κινούμενη άμμος στην περιοχή.

Μόλις η Τουρκία κλιμάκωσε τις παρανομίες της στην Ανατολική Μεσόγειο, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών εισηγήθηκε στον Πρωθυπουργό να προσκληθεί στην Αθήνα ο Ακίλα Σάλεχ, Προέδρος του λιβυκού Κοινοβουλίου, ώστε να διαβεβαιώσουμε το λιβυκό λαό και τους συνομιλητές μας ότι, διατηρώντας παράλληλα διπλωματικές σχέσεις και με την αναγνωρισμένη κυβέρνηση στην Τρίπολη, εργαζόμαστε με όλους για την πολιτική λύση του προβλήματος που έχει διχάσει τη χώρα.

Ο πρόεδρος του λιβυκού Κοινοβουλίου ήλθε στην Αθήνα (πραγματοποίησε υψηλές συναντήσεις 12.12.2019) και στη συνέχεια ο ΥΠΕΞ κ. Νίκος Δένδιας συνάντησε τον κ. Χαφτάρ (Λιβύη, 22.12.2019), ο οποίος ακολούθως προσγειώθηκε για συνομιλίες στην Αθήνα ταξιδεύοντας προς τη Γερμανία (Διάσκεψη Βερολίνου, 16.01.2020)

Δεν είμαστε οι μόνοι που προσεγγίζουμε με αυτό τον τρόπο τη Λιβύη. Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ρωσία επίσης επικοινωνούν και με τις δύο πλευρές.

Η Ελλάδα με αποφασιστική διπλωματική κίνηση προς την Βεγγάζη και την απέλαση του Λίβυου Πρέσβυ υπογράμμισε ότι δεν ανέχεται διγλωσσία ενώ στηρίζει την πολιτική λύση στο λιβυκό. Μόνο κινήσεις τακτικής διπλωματίας εκτονώνουν τις εντάσεις και εξισορροπούν τις διμερείς σχέσεις των χωρών. Ιταλία και ΗΠΑ, παρά την άγρια δολοφονία του αμερικάνου Πρέσβυ, ακολουθούν αυτή την τακτική ενώ εμείς ορθολογικά κρατάμε ανοιχτή την πόρτα εκτόνωσης με την Τουρκία που είναι προκλητικότερη της Λιβύης.  

Ο Προέδρος Ερντογάν, διαισθανόμενος τη διεθνή ενεργειακή του απομόνωση, επέλεξε πολιτική παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας καθιστώντας την Τρίπολη όμηρό του. Απέναντι του στάθηκε και στέκεται, με ανοχή βέβαια και το γεγονός δεν μας διαφεύγει, η διεθνής κοινότητα (ΕΕ, ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτος, Ρωσία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Ακόμη και το Κατάρ σε συνομιλίες στη Ντόχα τάχθηκε υπέρ του σεβασμού του διεθνούς δικαίου.

Η ευκαιρία που δημιουργεί το Λιβυκό επιβάλλει να καταθέσουμε χάρτες. Η έλλειψη προτάσεων από τα τραπέζια διαπραγματεύσεων μας απομακρύνει από τον επιδιωκόμενο στόχο. Πέραν τούτου παρέχεται δυνατότητα στην Τουρκία, που ενεργεί σαν περιφερειακή υπερδύναμη, να εμφανίζεται ως η "ατμομηχανή" προώθησης ενεργειακών συμφερόντων, τα οποία η Ελλάδα παρεμποδίζει με την "ιδιότροπη" συμπεριφορά της. Η Άγκυρα προτάσσει ότι έχει επενδύσει σημαντικό κεφαλαίο σε ερευνητικά/γεωτρητικά σκάφη για να εξυπηρετήσει  όχι μόνο τα εθνικά της συμφέροντα, αλλά και τις προσδοκίες πολλών ενδιαφερομένων για την Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς συμμαχικές ή εταιρικές δεσμεύσεις.

Το στοίχημα είναι μεγάλο. Η Τουρκία θα ακολουθήσει. Δεν θα επιλέξει τη διεθνή απομόνωση και  αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της.