Ανελευθερία, δυσπραγία, ανασφάλεια

Οταν προ μηνών, ο εμβληματικός ανθρωπιστής και μαικήνας Οσμάν Καβαλά ήταν έτοιμος να επανακτήσει την ελευθερία του, έπειτα από μακρόχρονη και χωρίς κατηγορητήριο παραμονή στη φυλακή της Σηλυβρίας, η Δύση είχε την αμυδρή ελπίδα πως κάτι θα άλλαζε προς το καλύτερο στην Τουρκία. Ανατρέποντας τις ίδιες της τις αποφάσεις, η τουρκική Δικαιοσύνη έκλεισε ξανά τον δραστήριο ανθρωπιστή στο κελί του. Και σήμερα εξακολουθεί να τιμωρείται με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν οι τουρκικές Αρχές, οι οποίες ελάχιστα ενδιαφέρονται για τον σεβασμό και τη διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι τουρκικές υπογραφές σε διεθνή κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι παρά ο μανδύας στον οποίο περιβάλλονται προκειμένου να εμφανίζονται στα μάτια της Δύσης αλλά και μεγάλου τμήματος του δικού τους κόσμου ως δημοκρατικό και ελεύθερο κράτος. Γνωστή η χειροτέρευση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Οι προγραφές κατά δικαστικών, στρατιωτικών, διπλωματών, λειτουργών των ΜΜΕ και πολλών άλλων θα μείνουν ανεξίτηλες κηλίδες στην ιστορία του Τούρκου ηγέτη. Η Τουρκία παραμένει μια κατ’ επίφασιν δημοκρατία, που, χωρίς πλέον να κυβερνάται από πολιτικούς που εκτελούν στρατιωτικά κελεύσματα, μετέρχεται τις γνωστές σκληρές μεθόδους της ιστορίας της. Χαρακτηριστική η πρόσφατη εξέλιξη στον κυβερνοχώρο.

Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη την πανδημία, κατέθεσε νομοσχέδιο με το οποίο όλες οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιούνται στην Τουρκία θα ελέγχονται ασφυκτικά από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Μάλιστα έπρεπε να ορίσουν εκπρόσωπο στην Τουρκία που σε 72 ώρες θα διέγραφε τις ανεπιθύμητες αναρτήσεις επί ποινή μείωσης του εύρους της ζώνης κατά 50% σε ένα πρώτο στάδιο και κατά 95% σε δεύτερο, με αποτέλεσμα οι πλατφόρμες αυτές να γίνονταν ανενεργές. Ευτύχημα είναι ότι η δυνατή φωνή των χρηστών ανέκοψε προσώρας τις κυβερνητικές διαθέσεις. Το πρόβλημα για τη σταθερότητα, τόσο στην ίδια την Τουρκία όσο και στη γύρω περιοχή της, είναι σε μεγάλο ποσοστό η αγωνία της πολιτικής επιβίωσης του Τούρκου προέδρου και της υστεροφημίας του.

Η άστοχη αντιμετώπιση της πανδημίας αλλά και οι, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ανεπιτυχείς προσπάθειες να συγκρατηθεί η τουρκική λίρα σε λογικά επίπεδα δεν αφήνουν τον Τούρκο πρόεδρο να ησυχάσει. Ο εσωτερικός κλονισμός αυξάνει την ανασφάλειά του και αρκετοί εικοτολογούν ότι θα επιλέξει την εναλλαγή της σκληρής προς τα έσω με την επιθετική προς τα έξω τακτικής, προκειμένου να συντηρήσει την ενότητα της εκλογικής πελατείας του μέχρι το 2023, οπότε θα κριθεί η διατήρησή του στην εξουσία ή όχι