Αρκετός ιδρώτας έτρεξε στην πλατεία Ομονοίας

Η εφίδρωση, ως αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού, δεν είναι μόνον αποτέλεσμα της ζέστης. Κάποιες φορές την προκαλεί το άγχος, η αγωνία του λάθους. Και το βράδυ της Πέμπτης, έτρεξε αρκετός ιδρώτας στην Πλατεία Ομονοίας.

Το λάθος ξεκίνησε από τη χθεσινή ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων ότι «ανοίγει η νέα Πλατεία Ομονοίας με το εντυπωσιακό σιντριβάνι». Δεν το ήξεραν αυτό οι Αθηναίοι; Δεν το είχαν ήδη διαβάσει και ξαναδιαβάσει στα μέσα ενημέρωσης; Κι όμως το επιτελείο του δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη επέλεξε να δώσει έναν τόνο πανηγυρικό που περίμενε να εκτοξευθεί σαν πίδακας από την εποχή που ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού (το έργο είχε ήδη τελειώσει στις αρχές Μαρτίου).

Το αποτέλεσμα ήταν να συρρεύσει ένα πλήθος. Ο κόσμος απλώθηκε υποχρεωτικά στην στενή περίμετρο που αφήνει το τεράστιο σιντριβάνι αλλά, μοιραία, πύκνωσε εκεί που θα στέκονταν οι επίσημοι. Οι εικόνες κυκλοφόρησαν σαν αστραπή, όπως έγινε και με εκείνες στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης παλιότερα.

Το πλήθος μοιραζόταν περίπου σε τέσσερα ίσα μέρη που παραθέτουμε χωρίς ιεράρχηση: Το ένα αποτελούσαν οι συνδεόμενοι με τον Δήμο Αθηναίων και τους δωρητές. Το δεύτερο, οι επαγγελματίες και ερασιτέχνες της ενημέρωσης που ήθελαν να καλύψουν το γεγονός. Ενα ακόμη ήταν οι πολίτες που πραγματικά ήθελαν να δουν από κοντά το έργο με διάθεση αστικής κατάνυξης και άλλο ένα οι περίεργοι, οι περαστικοί, ακόμη-ακόμη εκείνοι που ήρθαν με διάθεση να επικρίνουν τη «φιέστα». Εννοείται πως τα δύο πρώτα μέρη ήταν εκείνα που ίδρωσαν περισσότερο. Οι άνθρωποι από την ομάδα του Δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη διότι κατάλαβαν το κράξιμο που ερχόταν (όσοι το οσμίστηκαν). Και οι δεύτεροι γιατί έτρεχαν με τις κάμερες προσπαθώντας μάταια να αποφύγουν τον συνωστισμό.

Ο ίδιος ο δήμαρχος έφθασε συνοδευόμενος από τους ατελέσφορους επαναλαμβανόμενους παιάνες των μεγαφώνων της Δημοτικής Αστυνομίας: «Παρακαλούμε τηρείτε τις αποστάσεις». Λόγοι δεν εκφωνήθηκαν, ο κ. Μπακογιάννης έμεινε όντως για λίγο και μέσα σε εμφανή αμηχανία, πήγαινε πέρα-δώθε για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της φωτογράφισης κινούμενος γύρω από την αναμνηστική πλάκα. Οσοι διάβασαν το κείμενο επάνω της θα είδαν και την αναφορά στην πλατεία που μέσα σε έναν αιώνα γνώρισε τρεις μεγάλες αλλαγές «χάνοντας τον γραφικό (sic) της χαρακτήρα»...

Το σιντριβάνι πήρε μπρος, λευκά περιστέρια πέταξαν ψηλά γύρω από την άκρη του ψηλού πίδακα, συνοδευόμενα από τα drones που απαθανάτιζαν άνωθεν το γεγονός. Το σιδερένιο γλυπτό του Ζογγολόπουλου άρχισε και κείνο να ζωντανεύει κάποια στιγμή με τα νερά να τρέχουν, τους κύκλους να μετακινούνται τρίζοντας και αρκετά νερά να υπερχειλίζουν από την λεκάνη κάτω του. Μπροστά μας, δύο περαστικοί παραλίγο να πέσουν σκοντάφτοντας στα περιέργως τοποθετημένα μάρμαρα της βάσης του. Επίσης μπροστά μας, πολίτης αναζητούσε ματαίως κάποια κάμερα να καταγγείλει τα νερά που έτρεχαν στο φρεσκοστρωμένο πεζοδρόμιο.

Αναμφίβολα, το χαρούμενο γεγονός της ημέρας ήταν η απελευθέρωση της Ομόνοιας από τα τσίγκινα φράγματα που την κάλυπταν περιμετρικά επί σχεδόν δύο χρόνια. Στις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν οι αποστάσεις έμοιαζαν μηδαμινές. Για όσους βρεθήκαμε εκεί και αποφύγαμε τις δημόσιες σχέσεις ήταν στα όρια του επαρκούς. Εκείνοι που έχουν επηρεαστεί περισσότερο από τα καθημερινά σεμινάρια λοιμωξιολογίας, μετέφεραν σε φίλους και γνωστούς την αγωνία τους και οι πιο κυνικοί οδηγίες για τη διαθήκη τους. Ο ιδρώτας συνέχισε να κυλά χτυπώντας περισσότερο όσους φορούσαν κοστούμι. Σήμερα, ο Δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης παραδέχθηκε το λάθος με ένα σύντομο βίντεο. Χωρίς drone και πιο προσγειωμένα.