Μέτρο και αποφασιστικότητα

Με προσφυγή στα Ηνωμένα Εθνη και σε διεθνή δικαστήρια απείλησαν προ ημερών πολυάριθμες τουρκικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, προκειμένου να διεκδικήσουν τα δικαιώματα της Τουρκίας στα... Δωδεκάνησα, στην Κρήτη, στο Αιγαίο, στη Θράκη αλλά και σε εκτός ελληνικής επικράτειας περιοχές. Με τις ΜΚΟ συμπαρατάχθηκαν και Τούρκοι πανεπιστημιακοί συνδράμοντας, ασφαλώς καθ’ υπαγόρευσιν, την επίσημη πολιτική της Αγκυρας. Με προσοχή παρακολουθεί η Αθήνα την εκτύλιξη του νέου αυτού αφηγήματος που έρχεται να προστεθεί στη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», με την οποία επιδιώκεται η παγίωση ενός εικαζόμενου ισχυρού διαπραγματευτικού υλικού. Παράλληλα, η Αγκυρα επαναφέρει την αξίωσή της για πλήρη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Με στόχο τον περιορισμό της ελληνικής αμυντικής ικανότητας, τη δημιουργία ερεισμάτων για αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και την άσκηση πίεσης στην Ελλάδα με την προσθήκη θεμάτων που θα δυσχεράνουν την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας και την τυχόν παραπομπή του στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με νομικά επιχειρήματα ασθενή, η Αγκυρα καταφεύγει σε απειλές αλλά και μεθοδεύσεις που αναλύονται από την Αθήνα, της οποίας η θέση είναι ότι το καθεστώς στο Αιγαίο είναι σαφώς καθορισμένο από το Διεθνές Δίκαιο και τις υφιστάμενες διεθνείς συνθήκες και δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγματεύσεων.

Και ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε από το φυσικό της δικαίωμα για άμυνα σε περίπτωση απειλής οποιουδήποτε μέρους της επικράτειάς της. Η ρητή απειλή πολέμου, η καθημερινή παραβίαση του εναέριου χώρου των νησιών της από οπλισμένα τουρκικά αεροσκάφη, η ένοπλη προσβολή ελληνικού εδάφους το 1996 κατά την κρίση των Ιμίων και η γενικότερη αναθεωρητική στάση της Τουρκίας ως προς τις διεθνείς συνθήκες που καθορίζουν το καθεστώς στο Αιγαίο υποχρεώνουν και νομιμοποιούν την Ελλάδα να προβεί στην αμυντική προπαρασκευή που θα της επιτρέψει να ασκήσει το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας που προβλέπει το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Δικαίωμα με χαρακτήρα αναγκαστικού δικαίου (jus cogens) που, ούτως ή άλλως, υπερισχύει των όποιων διεθνών συμβατικών διατάξεων. Παράλληλα όμως με την εγρήγορση της Αθήνας, παρούσα είναι η, μέσα στην ίδια την Ελλάδα, υπερπροβολή των τουρκικών απειλών. Μια άμετρη παρουσίαση των τουρκικών προκλήσεων που εκλαμβάνεται από την Αγκυρα ως δική της επιτυχία. Από τη στιγμή όμως που κάποιες ανησυχίες αρχίζουν να πλανώνται στην ελληνική κοινωνία αλλά και να προσλαμβάνονται με στρεβλό τρόπο από την τουρκική πλευρά, επιβάλλεται επανεξέταση των προσεγγίσεών μας. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός θα συνεχισθεί.

Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει ανάγκη κάποιου εντυπωσιακού πολιτικού πυροτεχνήματος ώστε, στην εκατοστή επέτειο της Τουρκικής Δημοκρατίας, το 2023, να ανανεώσει την πολιτική του παρουσία. Ετσι, σημαντικό είναι, μετά το σαφές μήνυμα που διοχετεύθηκε στην Αγκυρα μετά τις μεταναστευτικές ανομίες της στον Εβρο, να περάσει ακόμα ένα για τη γενικότερη ελληνική αποφασιστικότητα και νηφαλιότητα σε επίπεδο κυβέρνησης, κοινωνίας και διαμορφωτών της κοινής γνώμης.