Τα Βαλκάνια ως «γειτονιά των ονείρων»

Προς το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, θυμάμαι μια γελοιογραφία σε ιστορική εφημερίδα, όπου απεικονίζονταν οι συνορεύουσες χώρες μας, με τίτλο «η ωμή πραγματικότητα» και δίπλα, υπό τον τίτλο «η ιδανική κατάσταση», χάρτης στον οποίον η Ελλάδα συνόρευε με τις Σκανδιναβικές χώρες!

Περίπου 40 χρόνια μετά, με τους προς Βορρά γείτονες να έχουν εισέλθει (ή να προσεγγίζουν) την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ και ως εκ τούτου να έχουν οικοδομηθεί αμοιβαία επωφελείς σχέσεις, μόνο η συμβίωση με την Τουρκία, παραμένει τεταμένη, με περιοδικές εξάρσεις, όπως δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα.

Παρά τη συνεχή εμπρηστική ρητορική των εξ Ανατολής γειτόνων, είναι σαφές ότι η πιθανότητα σύρραξης μεταξύ των δυο χωρών, ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.

Οι λόγοι είναι πολύ ξεκάθαροι, με πρώτο και κύριο, το γεγονός ότι ανήκουμε αμφότεροι στο ΝΑΤΟ. Μια πιθανή σύρραξη μεταξύ συμμάχων θα αποδυνάμωνε το κύρος και τη δομή του διεθνούς αμυντικού οργανισμού, οδηγώντας τον σε πιθανή διάλυση.

Ο δεύτερος λόγος αφορά οικονομικό παράγοντα. Οι δυο χώρες βασίζονται στον Τουρισμό. Αποτελεί αντίστοιχα, το 12% του Ελληνικού ΑΕΠ και αντίστοιχα, το 6% του Τουρκικού.

Μια έστω και 24ωρη σύρραξη στο Αιγαίο, θα προκαλούσε εκατέρωθεν, κατάρρευση της τουριστικής βιομηχανίας.

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση, να ξεχνάμε ότι σε κάθε κράτος, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού δεν επιθυμεί πόλεμο. Επιθυμεί να ζήσει ειρηνικά, να δημιουργήσει και όχι να καταστρέψει.

Όταν λοιπόν συγκυρίες τείνουν να μας εναντιώσουν εναντίον της Τουρκίας να θυμόμαστε ότι αφενός δεν υπάρχει περίπτωση να εκδηλωθεί για τους δυο ανωτέρω λόγους, αλλά και πως στο εν λόγω κράτος, η πλειοψηφία είναι άνθρωποι με οικογένειες, με όνειρα, ελπίδες, συναισθήματα όπως όλοι.

Ας αναζητήσουν οι κυβερνώντες μας τα υγιή τμήματα της τουρκικής κοινωνίας και ας συνεργαστούμε μαζί τους.

Μόνο η ειρηνική συμβίωση θα αποτελέσει υπόβαθρο για ανάπτυξη της γειτονιάς μας.

Κατά τον κορυφαίο Φιλόσοφο και Μαθηματικό Μπέρτραντ Ράσελ, «μόνο μέσω της συνεργασίας θα επιβιώσει η Ανθρωπότητα».