Αυτά δεν είναι λόγια προέδρου, αλλά δικτάτορα

Αναυδοι παρακολουθούν οι άνθρωποι στην Αμερική αλλά και σε όλο τον κόσμο την κατάπτωση της υπερδύναμης, η οποία -υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ- δείχνει τάσεις προς τον αυταρχισμό. Ο τρόπος με τον οποίο ανακοίνωσε τις αποφάσεις του στον λαό, την περασμένη Δευτέρα, έδειξε έλλειψη σεβασμού προς τους πολίτες. Ενώ αμφισβήτησε παράλληλα τη δύναμη της Δημοκρατίας να βρίσκει λύσεις, ακόμα και στα προβλήματα που δημιουργεί ο ίδιος. o Αμερικανoς πρόεδρος αδυνατεί να καταλάβει ότι οι διαμαρτυρίες που σαρώνουν τη χώρα έχουν στόχο τον ίδιο και τη διακυβέρνησή του.

Η δολοφονία του άτυχου Αφροαμερικανού, που υπέστη έναν φρικτό θάνατο, ήταν η αφορμή του ξεσπάσματος. Αρκετοί άνθρωποι προειδοποιούσαν ότι η Αμερική ήταν ένα καζάνι που έβραζε, αλλά ουδείς έδινε σημασία. Η οικονομία πήγαινε πολύ καλά, η ανεργία μειωνόταν, αν και έτσι κι αλλιώς ήταν σε χαμηλά επίπεδα. Ενας ιός ανέτρεψε την καλή πορεία της αμερικανικής οικονομίας, αποδεικνύοντας βασικά ότι η ανθρωπότητα δεν είναι οχυρωμένη, όσα πυρηνικά και να έχει κατασκευάσει.

Βρισκόμαστε στον πέμπτο μήνα από την εμφάνιση του κορονοϊού στη Δύση, ως «δώρο» από την Κίνα, και εκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν και σήμερα «όμηροι» της ασθένειας. Τη στιγμή που η Αμερική ξεκινούσε την πορεία προς την επανεκκίνηση της οικονομίας, δέχθηκε το δεύτερο μεγάλο κτύπημα. Αυτήν τη φορά ο εχθρός είναι ο ρατσισμός, που εκπορεύεται, δυστυχώς, και από κυβερνητικά κέντρα, ακόμα και από παράγοντες του Λευκού Οίκου.

Είναι δύσκολο περιγράψει κανείς τον τρόπο με τον οποίο πήρε φωτιά η Αμερική, από τον Βορρά στον Νότο και από την Ανατολή στη Δύση. Η δολοφονία άγγιξε εκατομμύρια ανθρώπους και αυτό είναι θετικό. Αποδεικνύει ότι έχει μέλλον η Αμερική. Οι νέες και οι νέοι που συμμετέχουν σε αυτές τις διαδηλώσεις είναι η «αφρόκρεμα» της νέας γενιάς. Ούτε εγκληματούν, ούτε λεηλατούν, ούτε καταστρέφουν. Εκφράζουν με νόμιμο τρόπο την οργή τους εναντίον του ρατσισμού και του διχασμού που σαρώνει τη χώρα.

Οσοι καταστρέφουν και λεηλατούν είναι γνωστοί στο αμερικανικό κράτος. Γιατί δεν τους συλλαμβάνει; Αυτό είναι το βασανιστικό ερώτημα των νοικοκυραίων, που προβληματίζονται όταν ακούν τον πρόεδρο Τραμπ να καλεί τους ακροδεξιούς οπαδούς του να κατέβουν στους δρόμους -ευτυχώς δεν τον άκουσαν- ή να αναφέρεται σε ένα «βαθύ κράτος» που τον πολεμά. Είναι περισσότερα από τρία χρόνια πρόεδρος. Ακόμα υπάρχει «βαθύ κράτος»; Και αν υπάρχει, δεν φέρει αυτός την ευθύνη;

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πάρει κακό δρόμο και διολισθαίνουν προς τον αυταρχισμό. Ο κ. Τραμπ δεν κρύβεται. Δεν είναι ανάγκη να μας πει τους φίλους του για να καταλάβουμε τα αισθήματά του. Δεν κρύβεται. Είναι ο μοναδικός ηγέτης στον κόσμο που είναι ανοιχτό βιβλίο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, στη διάρκεια της ομιλίας του προς τον λαό, ανακοίνωσε πως κατεβάζει στους δρόμους οπλισμένους στρατιώτες.

Ανεξάρτητα αν το έπραξε ή όχι, πρέπει να κρατήσουμε και την κίνηση και τη δήλωσή του, την οποία οι πολίτες παρακολουθούσαν σε ζωντανή μετάδοση. Πρόκειται για αδιανόητη πράξη. Οι Αμερικανοί κράτησαν τη φράση της Καμάλα Χάρις (Δημοκρατική γερουσιαστής από την Καλιφόρνια), η οποία δήλωσε ότι αυτά δεν είναι λόγια προέδρου, αλλά δικτάτορα...