Ρωσία-ΗΠΑ: Κρίση κορυφής

Η παραίτηση του υπουργού Αµυνας των ΗΠΑ, Μάτις, δίνει το µέτρο του κόστους που θα έχει για τις ΗΠΑ η εσπευσµένη αποχώρηση από τη Συρία που αποφάσισε ο Τραµπ. Η Ρωσία είναι πλέον απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού στη Συρία, όπου οι ΗΠΑ χάνουν κάθε δυνατότητα επιρροής. Η Τουρκία είναι σαφές ότι χρειάζεται ρητή ή έστω και σιωπηρή συγκατάθεση της Μόσχας για να αρχίσει επιχειρήσεις κατά των Κούρδων της Βορειοανατολικής Συρίας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έθετε σε κίνδυνο την παρουσία των δυνάµεών της δυτικά του Ευφράτη, στο Αφρίν και το Ιντλίµπ, που βρίσκονται εκεί µε την έγκριση του Κρεµλίνου.

Το Ισραήλ που έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για την ενίσχυση της φιλοϊρανικής συµµαχίας στη Συρία σε περίπτωση προσέγγισης των Κούρδων µε τη ∆αµασκό είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να εκµαιεύσει εγγυήσεις της Μόσχας για την αποτροπή µιας παρόµοιας εξέλιξης. Εκτός απροόπτου, µια έννοια σχετική στη Μέση Ανατολή, όπως προκύπτει και από τις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ηµερών, η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συρία σηµατοδοτεί το άδοξο τέλος του ηγεµονικούεπιδιαιτητικού ρόλου της Ουάσιγκτον στην περιοχή.

Με τον ίδιο τρόπο που το φιάσκο της αγγλογαλλικής εισβολής στο Σουέζ τον Νοέµβριο του 1956 σηµατοδότησε το τέλος του ρόλου στη Μέση Ανατολή των δύο µεγάλων ευρωπαϊκών δυνάµεων. Από την έναρξη του εµφυλίου στη Συρία το 2011 µέχρι και σήµερα, η Ουάσιγκτον έχει διαδοχικά δυσαρεστήσει όλες τις δυνάµεις που εµπλέκονται µε τον έναν ή τον άλλον τρόπο στη χώρα αυτή.

Σε απόλυτη αντίθεση η Ρωσία, που στην αρχή της σύγκρουσης φαινόταν να αποχαιρετά τη Συρία που χάνει, την τελευταία βάση της στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, σήµερα βλέπει την παρουσία και τον επιδιαιτητικό-σταθεροποιητικό της ρόλο να είναι αποδεκτά και µάλιστα επιθυµητά απ’ όλους τους εµπλεκόµενους. Είναι αυτονόητο ότι η εµβέλεια της ρωσικής διπλωµατίας δεν πρόκειται να σταµατήσει στα σύνορα της Συρίας