Πληθωρισµός αριστείας

Tη δίνη των µεγάλων θεµάτων της επικαιρότητας, µια είδηση που δηµοσίευσε το «Εθνος» την περασµένη Τετάρτη πέρασε σχεδόν απαρατήρητη: Σε έρευνα που έγινε µεταξύ 1.148 ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ποσοστό 41,72% παραδέχθηκαν ότι δέχονται πιέσεις ως προς τη διαµόρφωση της παιδαγωγικής τους κρίσης. Από τις πιέσεις αυτές, το 61,36% αφορά τη βαθµολογία των µαθητών.

Σύµφωνα µε τον υπεύθυνο της έρευνας, το γεγονός προϊδεάζει για το τι έχει να συµβεί από το επόµενο έτος που σύµφωνα µε το νέο σύστηµα εισαγωγής στην Τριτοβάθµια Εκπαίδευση θα συνυπολογίζεται και ο βαθµός του απολυτηρίου: «Το είχαµε ζήσει στο παρελθόν, όταν προσµετρούσαν τους προφορικούς βαθµούς. Οι πιέσεις προς τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς τότε ήταν αφόρητες» είπε.

Πράγµατι, τη δεκαετία του 1980 οι βαθµοί και των τριών τάξεων του Λυκείου (5% η Α’ Λυκείου, 8% η Β’ Λυκείου, 12% η Γ’ Λυκείου) προσµετρώνταν στα µόρια για την εισαγωγή στα πανεπιστήµια µαζί µε τον βαθµό των Πανελλαδικών. Τι συνέβη; Αυξήθηκαν οι αριστούχοι κατά περίπου…95% σε σχέση µε την προηγούµενη δεκαετία! Προσέξτε όµως: Ο πληθωρισµός αριστούχων δεν συνέβη µόνο στα ιδιωτικά σχολεία, όπου οι σχολάρχες και οι γονείς µπορούσαν, θεωρητικά τουλάχιστον, να πιέζουν πιο εµφατικά τους εκπαιδευτικούς. Παρατηρήθηκε και στη δηµόσια εκπαίδευση, αφού και οι καθηγητές του δηµοσίου προσπάθησαν να βοηθήσουν τους µαθητές τους, στον βαθµό που µπορούσαν, να επιτύχουν την καταξίωση της εισαγωγής στο πανεπιστήµιο.

Το 2012 δηµοσιεύτηκε µια έρευνα του ΕΚΚΕ για το ελληνικό σχολείο, η οποία διαπίστωσε ότι η βαθµοθηρία αρχίζει από το γυµνάσιο, εν µέρει ως απόρροια της µαζικής παραγωγής αρίστων στο δηµοτικό, όπου το 75% των µαθητών βαθµολογείται µε άριστα. Θυµηθείτε τι γινόταν µέχρι πρόσφατα στα δηµοτικά µε τις πιέσεις γονιών για άριστα, όταν από τους βαθµούς κρινόταν το ποιος µαθητής θα κρατούσε τη σηµαία στις παρελάσεις... Στο λύκειο, διαπίστωσε το ΕΚΚΕ, σχεδόν οι δύο στους τρεις εµφανίζονται πολύ καλοί µαθητές (43%) και άριστοι (21%). Κάτι δεν πάει καλά εδώ, θα έλεγε η κοινή λογική. Από τις παθογένειες της ελληνικής εκπαίδευσης, η βαθµοθηρία είναι αυτή που περνάει συνήθως ασχολίαστη. Γιατί δεν βολεύει κανέναν.

Με το νέο σύστηµα που προβλέπει σύνδεση του βαθµού του απολυτηρίου µε την εισαγωγή στην Τριτοβάθµια Εκπαίδευση, όµως, είναι βέβαιο ότι θα γιγαντωθεί ξανά, και οι εκπαιδευτικοί θα υποστούν αφόρητη πίεση από γονείς και µαθητές. Ιδιαίτερα στις µικρές κοινωνίες η πίεση θα είναι αβάσταχτη. Από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας, η απάντηση είναι ότι οφείλουµε να εµπιστευτούµε τον Έλληνα εκπαιδευτικό. Όταν όµως ο ίδιος οµολογεί ότι δέχεται πιέσεις σε τέτοιο µεγάλο ποσοστό, µήπως να το ξανασκεφτεί ο υπουργός;