«Αποπίλωσις»

«Πίλος» είναι η ελληνική λέξη για το καπέλο και έχει πολλά παράγωγα. ∆υστυχώς το λεξικό δεν γράφει πώς ονοµάζεται το να χτυπήσεις το καπέλο ενός άλλου και να το ρίξεις στο έδαφος. Υποθέτω ο σωστός όρος θα ήταν «αποπίλωση».

Τον 19ο αιώνα η πράξη αυτή συνιστούσε βαριά προσβολή και ήταν λόγος µονοµαχίας. Αλλά κανένα επαναστατικό εγχειρίδιο της εποχής δεν αναφέρει την «αποπίλωση» αστυνοµικού από διαδηλωτή. Ισως διότι οι διαδηλωτές του 19ου αιώνα ήταν σοβαροί άνθρωποι. Μπορεί να πυροβολούσαν, αλλά δεν έκαναν προσωπικές προσβολές.

Προχθές το πρωί, µπροστά στο υπουργείο Παιδείας, µε ευλυγισία και εν γένει συµπεριφορά δεκαετούς, κάποιος διαδηλωτής, άνεργος εκπαιδευτικός, χτύπησε το γείσο του πηληκίου ενός ανώτερου αξιωµατικού που υπερασπιζόταν την είσοδο του υπουργείου, µε αποτέλεσµα αυτό να πέσει και, φυσικά, να χαθεί ανάµεσα στο πλήθος. Αν ο αξιωµατικός έκανε κάποια κίνηση αναζήτησής του, σκύβοντας ανάµεσα στα πόδια των διαδηλωτών, θα αποτελούσε αντικείµενο χλεύης και ίσως ποδοπατήµατος.

Έμεινε όμως ατάραχος και χαµογελαστός (ελπίζω να του δώσουν παράσηµο για την ψυχραιµία του), ενώ ο «αποπιλωτής» τον κοίταζε ειρωνικά, µε ύφος «δες τι σου έκανα, εσύ δεν µπορείς να µου κάνεις τίποτε».

Στην πραγματικότητα µπορούσε. Μπορούσε να τον στείλει στο δικαστήριο µε αυτόφωρο και βέβαιη ποινή έναν χρόνο φυλακή (κόστος εξαγοράς περίπου 3.500 ευρώ). Και τώρα µπορεί να το κάνει, εκτός αυτοφώρου, δεδοµένου ότι υπάρχει τηλεοπτική καταγραφή. Οµως, ο «αποπιλωτής» εκπαιδευτικός ήταν βέβαιος ότι δεν θα πάθαινε τίποτε. Άλλωστε, αν γινόταν απόπειρα σύλληψής του, οι λοιποί εκπαιδευτικοί θα θύµωναν και εµψυχωµένοι θα κατελάµβαναν, ενώπιον ασκεπών αστυνοµικών, τα χειµερινά ανάκτορα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευµάτων.

Ίσως ήρθε η ώρα το µάθηµα της «αποπίλωσης» να εισαχθεί στα σχολεία. ∆εν ξέρω σε ποια βαθµίδα. Αυτό θα το αποφασίσει το υπουργείο. Αν βέβαια στο µεταξύ δεν καταληφθεί από αποπιλωτές