Είναι νωρίς για δάκρυα, αλλά αργά για γελάκια

Αυτήν τη φορά, η έκφραση του Τσόρτσιλ «από τον Ρήνο ως τον Ιτζόνσο», εννοώντας το κάποτε «Σιδηρούν Παραπέτασμα», μοιάζει να λειτουργεί ανάποδα. Τώρα, η ίδια περιοχή δεν έχει σχέση με σύμφωνα της Βαρσοβίας και τείχη στη γερμανική πρωτεύουσα, αλλά με τον σχηματισμό μιας «εναλλακτικής για τη Γερμανία» κίνησης που κατάφερε στις εκλογές για την κυβέρνηση της Βαυαρίας να μπει στην τοπική Βουλή, δίνοντας μια σαγονιά στους αιωνίως κυβερνώντες Χριστιανοκοινωνιστές. Από τη Σκανδιναβία έως το τακούνι της Ιταλίας και την ένωση του Βίσεγκραντ, και κατά μήκος της κρουαζιέρας του Δούναβη, η αυταρχική ή άκρα δεξιά, στηριγμένη σε ζητήματα που κάποτε ήταν κτήμα της Σοσιαλδημοκρατίας (τουλάχιστον), βρίσκει κοινοβουλευτική φωνή και παρουσία. Με τις υγείες μας. Είτε σε λάθος πλανήτη προσγειωθήκαμε είτε λάθος αντίδραση διαλέγουμε. Τα απόνερα κρίσεων, το Μεταναστευτικό και ο τυφλός φόβος εξαπλώνονται και οι «δημοκράτες» (μην πω κάτι χειρότερο) διαδηλώνουν πως είναι αντιφασίστες, θαρρείς πως κάποιος τους κατηγόρησε πως είναι. Δεν είναι τυχαίο που οι αναλυτές άφησαν στην ησυχία τους τη Βαυαρία και ασχολούνται με την πτώση των γράδων της Μέρκελ. Τον καιρό που Σαρκοζί και Μπερλουσκόνι ψέλλιζαν κάτι αντιδραστικά, πιέζοντας τους λαούς τους, ο κόσμος πίστευε πως ο πλανήτης ήταν, τελικά, προσανατολισμένος στις ιδέες της δεκαετίας του εξήντα. Ηταν μια προφητεία χαζή, υπεραισιόδοξη, διότι η συνύπαρξη Οικολόγων και Χριστιανοκοινωνιστών δείχνει ρήγμα και όχι συγκόλληση. Οι λέξεις «συνύπαρξη», «σύγκλιση» και «ευρωπαϊκό κεκτημένο» θα παραμείνουν για τα μάτια στη ρητορεία των πολιτικών, ώσπου να ηχούν ωσάν καλαμπούρια. Οταν ο σκαντζόχοιρος και η χελώνα των πολιτών κουλουριάζονται στα αγκάθια ή στο σκληρό κέλυφος και οι μεγάλοι του κόσμου, κατάχρεοι και δήθεν οργανωτές, δεν παίρνουν χαμπάρι τις δραστικές πολιτικές αλλαγές που απαιτούνται, μη μου απορήσετε πως όλο και περισσότερες χώρες θα χειροκροτούν τους μεγάλους οραματιστές κάθε προέλευσης που σημαδεύουν τους ανεμόμυλους του Δον Κιχώτη. Ενώ ποτέ δεν ξεπέρασαν το μπόι και το μεταφορικό μέσο του Σάντσο Πάντσα...