Ο χώρος και ο χρόνος

Κάτι τέτοιες µέρες στον χώρο των media παίρνει ιδιαίτερες διαστάσεις η έννοια του χώρου και του χρόνου.

Αλλες εποχές, που σφύζουν από την πολιτική ή γενικώς από την ευρύτερη επικαιρότητα, κείµενα εκατοντάδων λέξεων γράφονται, ξαναγράφονται, πετσοκόβονται ή ακόµα και πετιούνται στον κάλαθο της «πληθώρας ύλης». Τηλεοπτικά ρεπορτάζ για µεγάλα κοινωνικά θέµατα δεν «χωράνε» στον ασφυκτικό χρόνο του δελτίου ειδήσεων και µένουν στον «ψυγείο» για µια στιγµή ανάγκης ή χάνονται µέχρι κάποιος από τον ανταγωνισµό να αναδείξει το θέµα.

Η πολιτική (κυρίως) περίοδος αλλά και η πυκνότητα σε θεµατολογία µπορεί να διαµορφώνουν µια τεράστια βάσανο για αρχισυντάκτες και κατ’ επέκταση δηµοσιογράφους, παράλληλα όµως και κατά έναν περίεργο τρόπο σταδιακά διαµορφώνουν και ένα νέο µοντέλο δηµοσιογραφίας. Αυτό της κάλυψης του χώρου και του χρόνου και όχι της ειδησεογραφίας.

Το φαινόµενο πήρε ευρύτερες διαστάσεις από την ανάγκη κάλυψης του τηλεοπτικού χρόνου.

Αντί λοιπόν να µειωθεί ο χρόνος λόγω έλλειψης ειδησεογραφίας, «µεγάλωνε» η είδηση για να καλύψει τον αναγκαίο χρόνο.

Ετσι είτε µε την ανατροφοδότηση µε τις εφηµερίδες το ένα µέσο «κάλυπτε» σε θεµατολογία το άλλο, είτε ένα θέµα µονόστηλου ή δίλεπτου τηλεοπτικού χρόνου µεγάλωνε και έπαιρνε διαστάσεις µεγαλύτερες από αυτές που είχε στην πραγµατικότητα.

Οι εορταστικοί περίοδοι και το καλοκαίρι εκπαίδευσαν νέους δηµοσιογράφους στην υπερβολή και στον εντυπωσιασµό, ενώ υποχρέωσαν τους παλαιότερους και εµπειρότε-
ρους στη µέθοδο της σεναριολογίας.

Τα πράγµατα έγιναν χειρότερα και µε τον νέου τύπου ανταγωνισµό του ∆ιαδικτύου και έτσι εθιστήκαµε όλοι, δηµοσιογράφοι και αναγνώστες-τηλεθεατές, στην ευκολία.

Αν ήµουν συνεπής µε όσα σας γράφω, κανονικά χριστουγεννιάτικα µαζί µε τους άλλους συναδέλφους θα έπρεπε να διεκδικήσουµε λιγότερες σελίδες για τις λιγότερες ειδήσεις και µικρότερο τηλεοπτικό χρόνο για την αποφυγή επανάληψης των ίδιων εικόνων (µερικές φορές τα πλάνα δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα περσινά). ∆εν γνωρίζω γιατί δεν το πράττουµε. Ισως γιατί µε τούτα και µε τ’ άλλα συµπληρώθηκαν οι απαιτούµενες και για φέτος 300 λέξεις από τον αρχισυντάκτη...