Από «άντρακλες» τύπου Big Brother πήξαμε. Τα παλικάρια λείπουν

«Σταυρώνει» η κοινωνία τα τελευταία 24ωρα εκείνον τον Αντώνη του Big Brother που υπέπεσε στο παράπτωμα -ηθικό και ποινικό- της λεκτικής παραίνεσης ενός βιασμού. Και ορθώς τον σταυρώνει. Όχι για την ίδια τη διατύπωση της έκφρασής του. Άλλωστε, ποιον ενδιαφέρει η γνώμη ενός άγνωστου Αντώνη. Ορθώς όμως τον σταυρώνει για έναν άλλο λόγο: διότι οι φευγαλέοι «σταρ» των τηλεπαιχνιδιών με ζωντανή μετάδοση της ζωής τους, δημιουργούν πρότυπα. Πρότυπα που δυστυχώς αναδύονται μέσα από το κοινωνικό σύνολο, ειδικά εάν κανείς δεν μπορεί να φιλτράρει και να οριοθετήσει το σωστό και το λάθος.

Τέτοιοι «άντρακλες» Αντώνηδες, όπου και να εμφανίζονται, είτε στη μικρή οθόνη είτε στη γειτονιά μας, είτε στις παρέες, θα πρέπει να απομονώνονται. «Μέχρι να γίνουν άνθρωποι» όπως θα έλεγαν και οι παλαιότεροι. Διότι αν τους επιτρέψεις να συνεχίσουν να διατυπώνουν απόψεις περί επιβολής της σεξουαλικής τους ορμής με τη βία στις γυναίκες, τότε το μοντέλο θα αναπαράγεται συστηματικά και με τον… νόμο. Καθότι ο νόμος συνήθως αργεί να δράσει. Η ίδια η κοινωνία είναι ο νόμος που μπορεί είτε να απομακρύνει τους Αντώνηδες είτε να τους αφήσει να θεριέψουν.

Σε μια εποχή που φθίνουν συστηματικά οι ηθικές αξίες, θα πρέπει να χαρίσουμε στους Αντώνηδες τέτοιας ποιότητας, το δώρο της μοναξιάς. Να τους επιβάλουμε, δηλαδή, αναγκαστικά να πορεύονται στη μοναξιά τους, χωρίς κανείς να ακολουθεί τις ιδέες τους. Να μοιάζουν δηλαδή απόκληροι της κοινωνίας όσοι αναζητούν την καταξίωση μέσα από τη βίαιη επιβολή των σεξουαλικών τους αναζητήσεων επάνω σε γυναίκες. Να αφορίσουμε όσους μετατρέπονται σε «χαράκτες» της ψυχής και του σώματος των γυναικών, χωρίς τη θέλησή τους.

Διότι από τέτοιους άντρακλες έχουμε πήξει. Τα παλικάρια λείπουν…