Ποιον ενόχλησε ο Σταμάτης Κραουνάκης που δήλωσε panerotic

Ο Σταμάτης Κραουνάκης, αυτός ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης, σε τηλεοπτική συνέντευξή του -μεταξύ άλλων- αναφέρθηκε και στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό AntiVirus: «Είχα κάθε δικαίωμα να δώσω ένα φως στους νεότερους ανθρώπους να ξεφοβηθούν για το ποιοι είναι. Είναι αλήθεια πως είμαι panerotic. Είμαι ένα ον διαθέσιμο στο σύμπαν να με εκμεταλλευτεί ερωτικά όπως γουστάρει», υπογράμμισε ο ίδιος και πρόσθεσε: «Είμαι 65 χρόνων και, βεβαίως, είμαι ερωτευμένος - απλώς δεν έχω πάντα αντικείμενο ανθρώπινο απέναντί μου. Μπορώ να ερωτευθώ και ένα τζιτζίκι». Την ίδια στιγμή, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -αλίμονο- ξεκινούσε το πάρτι χολερικών σχολίων για αυτή τη δήλωσή του.

Αλήθεια, μπορούμε να συνεννοούμαστε και να καταλαβαίνουμε ακριβώς τι θέλει να πει αυτός που είναι απέναντί μας ή να κλειστούμε στα σπίτια μας κατά μόνας; Επειδή προφανώς και το ερώτημά μου είναι καθαρά ρητορικό, αυτό που μένει είναι να προσπαθήσουν κάποιοι να καταλάβουν πως πολλά πράγματα λέγονται στην υπερβολή τους για να αποδώσουν το πλήρες νόημά τους. Είναι τουλάχιστον αστείο να υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας οι οποίοι θεωρούν πως ο Κραουνάκης μπορεί, κυριολεκτικά, να ερωτευτεί ένα τζιτζίκι και να βγει και για ντίνερ μαζί του. «Αστείο», είπα; Γελοίο. Και δεν υπάρχουν λόγια για αυτή τη νοητική κατάπτωση κάποιων γύρω μας – οι οποίοι ψηφίζουν, κιόλας και θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται τα βασικά της ανθρώπινης επικοινωνίας. Δυστυχώς, αυτοί είναι που ενοχλήθηκαν για την panerotic δήλωση του Κραουνάκη.

Όλα αυτά ενώ ο μουσικοσυνθέτης δήλωσε αυτό που θα πρέπει όλοι να κουβαλάμε μέσα μας: την αγάπη για την πλάση στην πιο ακέραιη μορφή της, έρωτα για τα όντα που είναι δίπλα μας. Ξέρετε, ο έρωτας δεν υφίσταται μόνο μεταξύ ανθρώπων. Υπάρχει και ο μεταφορικός, εκείνος που θέλει να αποδώσει, «απλώς», τη λαχτάρα μας για κάτι. Από ένα αυτοκίνητο, μέχρι ένα ζώο, ναι. Μπορούμε να ερωτευτούμε από προσωπικότητες ανθρώπων, μέχρι ένα τοπίο με θάλασσα και δειλινό. Αλλά είμαστε στην εποχή που πρέπει να εξηγούμε τα αυτονόητα. Αλλωστε, ο Γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκώ είχε γράψει «υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα είχαν ερωτευτεί ποτέ τους, αν δεν είχαν ακούσει να γίνεται λόγος για τον έρωτα». Μεταξύ ανθρώπων, πάντα, έτσι;

Ζούμε σε μια εποχή που οι εξελίξεις και η επικαιρότητα γεννούν αντιερωτισμό, σε μια ακραία μορφή, αφού το άγχος για τα μελλούμενα σκοτώνει τον έρωτα με πυροβολισμό στο κεφάλι. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν τον Σταμάτη, ενώ άλλοι ακούνε πως κάποιοι μπορεί να είναι ερωτευμένοι μαζί τους και ρωτούν, με δυσπιστία, «καλά, πότε πρόλαβες;». Την ίδια στιγμή που ο έρωτας, σόρι, δεν εξηγείται – thank you, next…

Στην ίδια συνέντευξη ο Σταμ, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι, είπε κι άλλα, εξαιρετικά σημαντικά, με τα οποία δεν ασχολήθηκαν και πολλοί, αφού έμειναν στον «έρωτα με το τζιτζίκι», ζητώντας εξηγήσεις – που δεν θα καταλάβουν. Ποτέ, όμως. Ενας άλλος Γάλλος συγγραφέας, ο Εμίλ Ποντίς, εκεί, στο τέλος του 19ου αιώνα, είχε πει: «Στον έρωτα δεν δίνει κανείς εξηγήσεις. Ο έρωτας υποχρεώνει τον άλλο να καταλάβει». Σταμάτη, ναι, ξέρω, λες και τρώμε τον χειμώνα παγωτό. Ανθρώπων έργα…