Οι αξιοθαύµαστες ιδιότητες του Γιάννη Μανιάτη

Ο πρώην υπουργός που -αν και ένας- αξίζει όσο 10 δαιµόνιοι βουλευτές της αξιωµατικής αντιπολίτευσης στην ανεύρεση κυβερνητικών ατασθαλιών. Φυσικά µιλάω για τον Γιάννη Μανιάτη. Του ΚΙΝΑΛ.

∆εν του αποδίδω εγώ αυτές τις αξιοθαύµαστες ιδιότητες. Ο ίδιος τις αποδίδει στον εαυτό του. Μόνος του εξέδωσε ανακοίνωση τον περασµένο Οκτώβριο µε την οποία «έκραζε» τους βουλευτές της Νέας ∆ηµοκρατίας γιατί άργησαν να ασχοληθούν µε την υπόθεση της εξαγοράς της εταιρείας EDS από τη ∆ΕΗ. Οπως έλεγε ο ίδιος, είχε εντοπίσει το θέµα δύο εβδοµάδες νωρίτερα και είχε καταθέσει και τις σχετικές ερωτήσεις µιλώντας για «µεγάλο σκάνδαλο». Που συνδεόταν, φυσικά, µε τη Συµφωνία των Πρεσπών.

Μάλιστα, αυτή η φράση πρέπει να είναι η αγαπηµένη του. Τακτικά, µία φορά τον µήνα, εντοπίζει κι από ένα «µεγάλο σκάνδαλο». Είτε αφορά την EDS, είτε τη ∆ΕΠΑ, είτε τους διαγωνισµούς της Περιφέρειας Αττικής. Η ικανότητά του αυτή σε κάνει να απορείς γιατί επέλεξε να ασχοληθεί µε την πολιτική. Στη δηµοσιογραφία -τον βεβαιώνω- αυτό του το ταλέντο θα ήταν εξαιρετικά χρήσιµο. Είναι βέβαιο πως τουλάχιστον δύο εκδότες-δηµοσιογράφοι (ένας από κάθε πλευρά του πολιτικού φάσµατος) θα λάτρευαν τη µεθοδολογία του.

Οσο για το πώς γνωρίζει όλες τις «εκφάνσεις του ∆ιαβόλου», όπως οι ιεροεξεταστές του Μεσαίωνα, µάλλον πρέπει να το αναζητήσουµε στο υπουργικό του παρελθόν. Κάπου µεταξύ 2013 και 2015, ως υπουργός Περιβάλλοντος της κυβέρνησης Σαµαρά, πρέπει να έγινε πολύ σοφός σε αυτά τα θέµατα. ∆ιότι από αυτήν τη θέση φαίνονται πολύ καλά οι προσπάθειες της διαπλοκής να κάνει τα «δικά της» µε την εκτελεστική εξουσία.

Το µόνο που σίγουρα πρέπει να λυπεί τον Γιάννη Μανιάτη είναι πως βρίσκεται σε ένα κόµµα που δεν µπορεί να αξιοποιήσει τα ταλέντα του. Οχι απαραίτητα λόγω έλλειψης βούλησης. Αλλά λόγω µεγέθους. Τι να σου κάνει το ΚΙΝΑΛ µε µόλις 20 βουλευτές; Ούτε µια επερώτηση της προκοπής δεν έχει δικαίωµα.

Σε αντίθεση µε τη Νέα ∆ηµοκρατία, που και βουλευτές έχει και δικαιώµατα αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Οπως, για παράδειγµα, να προτείνει εξεταστικές επιτροπές ή, αν βγει κυβέρνηση, να τις κάνει και πράξη.

Ετσι έκλεισε άλλωστε και η κοινοβουλευτική χρονιά, µε επερώτηση της Ν∆ για το θέµα της ∆ΕΠΑ. Εκεί που ο Γ. Μανιάτης βρήκε χρόνο να κάνει το δικό του «σόλο», µιλώντας για «το µεγαλύτερο πολιτικό και ηθικό σκάνδαλο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ». Προφανώς µέχρι ο ίδιος να ανακαλύψει το επόµενο.

Οµως ο Γιάννης Μανιάτης δεν µπορεί να περιµένει µονίµως τη Ν∆. Στενοχωριέται και θλίβεται. Για την «άτιµη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζει κι άλλους τους κατεβάζει». Νοσταλγεί, ίσως, τον «παλιό  καλό καιρό».