Μας χρειαζόταν ο Covid-19 για να μπούμε στην Ηλεκτρονική Εποχή;

Ζητούμενο επί δεκαετίες η Ηλεκτρονική Εποχή στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που για άλλες χώρες ήταν απλά, εδώ και 15-20 χρόνια, αυτονόητη! Σήμερα, το 2020, βοήθησε την Πολιτεία να αντισταθεί άμεσα στην επιδρομή του κορονοϊού και να πάρει αστραπιαίες αποφάσεις, δίνοντας στον κόσμο την ευκαιρία, με απλές ενέργειες, να λύσει καθημερινά προβλήματα.

Προβλήματα που η λύση τους ήταν και πέρυσι και πρόπερσι και νωρίτερα εφικτή αλλά κανείς δεν την εφάρμοζε με αποτέλεσμα τα προβλήματα να παραμένουν, οι λύσεις να χρονίζουν και οι άνθρωποι να ταλαιπωρούνται με ουρές και διαδικασίες απέναντι σε ένα δυσκίνητο κράτος που δεν μπορούσε να ξεπεράσει την αφόρητη γραφειοκρατία. Και επί του προκειμένου, κυρίως τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, τους ανάπηρους (τυφλούς, κωφούς, με σοβαρά κινητικά προβλήματα) τους χρονίως πάσχοντες, τους έχοντες κάποια ψυχική πάθηση ή άλλου είδους σύνδρομα και τις οικογένειές τους,  που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν.

Και ήρθε ο covid-19, ο αποκαλούμενος και «κορονοϊός» για να ταρακουνήσει τα πράγματα. Και ξαφνικά:

Άρχισε μες στην καραντίνα να γίνεται παράδοση φρέσκου ψωμιού μέσω drone στη Θεσσαλονίκη σε ευπαθείς ομάδες.

Άρχισαν να «κλείνονται» ραντεβού ασθενών με γιατρούς μέσω τηλεϊατρικής και στις περισσότερες περιπτώσεις δωρεάν, με την ενίσχυση ιατρικών συλλόγων και περιφερειών.

Άρχισαν να γίνονται ηλεκτρονικές αιτήσεις στον ΟΑΕΔ για έκδοση και ανανέωση κάρτας ανεργίας και ατομικά, απόρρητα, τηλεφωνικά ραντεβού συμβουλευτικής σε ανέργους.

Άρχισε η άυλη συνταγογράφηση, δηλαδή με ένα click η συνταγή φαρμάκων ενός χρονίως πάσχοντα στο κινητό του και άμεσα εκτελεστή από το φαρμακείο της γειτονιάς του. Και ήρθαν και τα άυλα παραπεμπτικά εξετάσεων, για να μειώσουν τα άσκοπα πέρα-δώθε των ασθενών στο γιατρό τους.

Άρχισε η παράδοση εξειδικευμένων φαρμάκων με delivery από τον ΕΟΠΥΥ στους ασθενείς μέσω email.

Άρχισαν να γίνονται αιτήσεις των ΑμεΑ για τα προνοιακά επιδόματα που δικαιούνται από τον ΟΠΕΚΑ μόνο ηλεκτρονικά και χωρίς φυσική παρουσία.

Κλείνουμε ηλεκτρονικά ραντεβού στον ΕΦΚΑ, στοn δήμο Αθηναίων κ.ά.

Άρχισαν εκατοντάδες χιλιάδες εργοδότες και εργαζόμενοι να συναλλάσσονται πλέον μέσα από πλατφόρμες, την ίδια στιγμή που μια σειρά εργασιών του δημοσίου, όπως η βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής, δεν γίνεται πλέον πατροπαράδοτα στις ουρές των ΚΕΠ και των Α.Τ. αλλά μόνο με ένα click στο gov.gr.

Και πώς λειτουργεί πλέον το γνωστό μας επί δεκαετίες πρόγραμμα «Βοήθεια Στο Σπίτι» για μοναχικά άτομα, ΑμεΑ και ηλικιωμένους που δε μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν; Ως μια υπηρεσία συνεχούς κατ΄ οίκον παρακολούθησης και τηλεειδοποίησης μέσω ειδικών συσκευών: κατ’ οίκον παρακολούθησης με κουμπί πανικού, κατ’ οίκον παρακολούθησης με ανίχνευση πτώσης και κουμπί πανικού παρακολούθησης και εντοπισμού θέσης εκτός σπιτιού. Και μάλιστα, οι συσκευές (χεριού ή λαιμού) παρέχονται δωρεάν στους πολίτες που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και εγκαθίστανται στην οικία των ωφελουμένων, με βάση δίκαια κοινωνικά, ιατρικά και οικονομικά κριτήρια (συμβαίνει ήδη στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας).

Αλλά δεν είναι μόνο οι ανάπηροι και οι χρονίως πάσχοντες.

Είναι όλοι οι συμπολίτες μας που βγάζουν πλέον δεκάδες πιστοποιητικά από το κινητό τους, μέσα από το κινητό τους τηλέφωνο αποκτούν e-banking, πληρώνουν κάθε είδους λογαριασμούς, ελέγχουν τα έσοδα και έξοδά τους κι αυτό χωρίς να αναγκαστούν να τρέχουν σε τράπεζες και εφορίες για να μπορέσουν να κάνουν έτσι τις συναλλαγές τους. Και όσοι δεν ήξεραν ή νόμιζαν ότι δεν μπορούσαν, αυτοεξυπηρετούνται με μια μικρή βοήθεια στην αρχή. Έτσι γίνονται πλέον δημοτικά συμβούλια, με τηλεδιάσκεψη. Έτσι γίνονται μαθήματα στα παιδιά και τους φοιτητές με κλειστά σχολεία και Πανεπιστήμια. Με τηλεδιάσκεψη. Έτσι γίνονται πλέον προγραμματισμένα σεμινάρια,  συναντήσεις και επαφές που λόγω κορονοϊού έχουν αναβληθεί. Με Skype, με What s up. Με Viber. Mε facetime.

Και πόσα άλλα.

Η Ηλεκτρονική Εποχή ήταν εκεί έξω εδώ και χρόνια αλλά εμείς δεν το ξέραμε και δεν μπορούσε ή δεν ήθελε ή δεν προλάβαινε να την «διαβάσει» ούτε η Πολιτεία. Υπερβολικό, μακάβριο και φρικτό να πει κανείς: «Μα είχαμε ανάγκη, χρειαζόμασταν τον κορονοϊό για να μας φέρει την ηλεκτρονική εποχή;».

O περίφημος ποιητής μας Κωνσταντίνος Καβάφης, είχε – περίπου- περιγράψει τη σημερινή κατάσταση στο ιστορικό πλέον ποίημά του «Περιμένοντας τους βαρβάρους» όπου κατέληγε: «Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις». Μήπως άνετα θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε εκείνους τους «βαρβάρους» με τον σημερινό βάρβαρο covid 19;

Κι αν στο μέλλον παρατηρήσουμε πάλι κάποιο φαινόμενο προβλήματος που δεν λύνεται γιατί ο «Υπεύθυνος» δεν εφαρμόζει την επιστήμη και την τεχνολογία, τι θα γίνει; Θα περιμένουμε το τότε «βάρβαρο» φαινόμενο της εποχής να μας εξαναγκάσει σε αποφάσεις, εκσυγχρονισμό και λύσεις;