Κλείνοντας τις διαβάσεις των ΑµεΑ

Εικόνα σου είµαι, κοινωνία, και σου µοιάζω»: µια τέτοια αντίδραση από την πλευρά του οδηγού που είχε κλείσει τη διάβαση των ΑµεΑ, εµποδίζοντας την πρόσβαση ενός νεαρού µε αµαξίδιο στην πόλη, θα έδειχνε τουλάχιστον αυτογνωσία.

Η αλήθεια είναι ότι το περιστατικό της Γλυφάδας -που άγγιξε όλη την Ελλάδα µετά την αντίδραση του πατέρα του νεαρού µε το αµαξίδιο- δεν είναι µεµονωµένο: η ελληνική κοινωνία δεν είναι φιλική στα άτοµα µε αναπηρία και το δείχνει µε κάθε τρόπο.

Φυσικά, το ζήτηµα έχει να κάνει µε την παιδεία: δεν είµαστε οι Ελληνες λιγότερο ευαίσθητοι από έναν Γερµανό ή έναν Ολλανδό, που στις χώρες τους αντιµετωπίζουν µε σεβασµό τους ανθρώπους µε κινητικά προβλήµατα. Είναι η προσέγγιση της πολιτείας που οδηγεί στην απόλυτη αναισθησία ένα µεγάλο µέρος των πολιτών. Το «να κάνω εγώ τη δουλειά µου και όλοι οι άλλοι ας περιµένουν» έχει να κάνει και µε την οικογένεια αλλά και µε το σχολείο.

Και, βεβαίως , οι υποδοµές για αυτούς τους συµπολίτες µας, αν και από αρκετούς δήµους έχει γίνει σηµαντική προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ικανοποιητικές: οι πάντες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους – είτε πρόκειται για ΙΧήδες που κλείνουν τις διαβάσεις και µετά ζητούν και τα ρέστα είτε πρόκειται για άρχοντες της Αυτοδιοίκησης που αµελούν τις ευθύνες τους.