Κορονοϊός: Οταν όλοι έχουν «φυλακιστεί» με ενοχλούν οι... επαναστάτες, προκλητικοί ποδηλάτες

Κι όσο περνούν οι ομιχλώδεις μέρες της αβεβαιότητας μέσα στην πανδημία, τόσο κάποιοι δεν βαστάνε άλλο και κάνουν την «επανάστασή» τους εντός νόμιμου πλαισίου... Ε, λοιπόν αν πολλούς τους ενοχλούν οι κυνηγοί και οι ψαράδες και πολύ το χάρηκαν (με οικολογικά κριτήρια) για την απαγόρευση που επιτάσσει η πανδημία, εμένα με ενοχλούν κάποιοι ποδηλάτες. Κι όχι τώρα στον καιρό του κορονοϊού. Από τότε που ανακάλυψαν την άθληση δια ποδηλάτου, μερικοί από αυτούς μας έχουν κάνει τη ζωή «ποδήλατο»...

Κι ας αφήσουμε το «τότε» κι ας σταθούμε στα τωρινά: Οι ποδηλάτες, ορθώς και με το γράμμα του νόμου, πατούν «αποστολή» στο Νο6 προς το 13033 και ξεχύνονται στους δρόμους, όπως παλιά. Γράφοντας, κάποιοι, στα (πανάκριβα, ολοκαίνουργια) υποδήματά τους, την τήρηση των αποστάσεων, την απαγόρευση ομαδικής άθλησης, την υποχρέωση να φορούν μάσκα, τους εναγκαλισμούς και στο τέλος της αθλητικής μέρας τους τη συνάντηση στα καφέ για έναν στα όρθια κάνοντας τον απολογισμό της εξόδου.  

Τις ίδιες μέρες οι κυνηγοί, διαβιούν σαν φυλακισμένοι καταδικασμένοι σε εγκλεισμό από μια άδικη απόφαση· οι ψαράδες της προκυμαίας, αλλά και οι ψαροντουφεκάδες στέγνωσαν βλέποντας παλιές φωτογραφίες, ενώ ομαδικά αθλήματα μικρών κατηγοριών κατέβασαν ρολά, αλλά οι ποδηλάτες, εκεί: ομαδόν!

Οι ποδηλάτες, που δεν έχουν ποδηλατόδρομους (εκτός του πανάκριβου Μεγάλου Περιπάτου...) και εισβάλλουν κάθε που ξημερώνει Σαββατοκύριακο, μερικοί αγνοώντας προκλητικά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας: Κυρίως περνούν με «κόκκινο» ή καταλαμβάνουν δυο λωρίδες στα δεξιά υποχρεώνοντας οδηγούς σε απεγνωσμένες κινήσεις επικίνδυνες.

Και σήμερα, Σαββάτο πρωινό έμορφο, ίδιο Πρωτομαγιά, η λεωφόρος Μαραθώνος θύμιζε κάτι από «Γύρο της Γαλλίας». Κι οι σκιαγμένοι συνετοί μασκοφόροι να βλέπουν και να κουνούν το κεφάλι. Και πολλοί θα σκεφτούν (όχι αδίκως) ότι η αδικία υπάρχει από πρόθεση κι όχι από λάθος ή παράληψη. «Όλο το έθνος αδικείται, όταν αδικείται ένας μόνος πολίτης» και στις μέρες του κορονοϊού αδικούνται πολλοί πολίτες! Κι αν το θέμα με κυνηγούς και ψαράδες ήταν οικολογικό, να το δεχτούμε δίχως συζήτηση, αλλά δεν ήταν!

Κι αν κάποιοι απολαμβάνουν τούτες τις μέρες τη λιακάδα, άλλοι μαραζώνουν στη σκιά.