Προς µετωπική σύγκρουση ΗΠΑ-Τουρκία για Ιράν και γεωτρήσεις στην Κύπρο

Oλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, δεν θα επιχειρήσει να ενοχλήσει τα πλοία των δύο εταιρειών που αναµένεται να «τρυπήσουν», στο οικόπεδo 10 η Exxon Mobil, τον Νοέµβριο, και στο τεµάχιο 6 η Total, τον ερχόµενο Ιανουάριο. Ειδικά οι Αµερικανοί φέρονται να είναι πεπεισµένοι ότι τα τουρκικά πολεµικά, που τόσο πολύ τα διαφηµίζει ο ισλαµιστής ηγέτης της Τουρκίας, δεν θα τολµήσουν να πλεύσουν προς την περιοχή όπου θα βρίσκεται το πλοίο-γεωτρύπανο της αµερικανικής εταιρείας. Κοιτάζοντας κανείς το θέµα γεωστρατηγικά, και παρά την απελευθέρωση του πάστορα Αντριου Μπράνσον, καταλήγει στο συµπέρασµα ότι οι Ηνωµένες Πολιτείες και η Τουρκία συνεχίζουν να οδεύουν σε µετωπική σύγκρουση, µία εξέλιξη που απεύχονται στην Ουάσιγκτον. Οι κυρώσεις στο Ιράν και οι γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ είναι δύο θέµατα για τα οποία η Τουρκία αισθάνεται «προδοµένη» από την Αµερική, ένας ισχυρισµός εντελώς λανθασµένος, διότι: Για το µεν Ιράν, οι Τούρκοι συνελήφθησαν ψευδόµενοι όταν έσπασαν το αµερικανικό εµπάργκο δηµιουργώντας ένα ύποπτο σχέδιο αγοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου και πληρώνοντας σε χρυσό τους µουλάδες της Τεχεράνης. Για δε την Κύπρο, στην Aγκυρα παραπονούνται ότι οι Αµερικανοί σταµάτησαν να πιέζουν τη Λευκωσία για τη (φιλοτουρκική) λύση του Κυπριακού, επειδή άρχισαν να σκέφτονται στρατηγικά και µακροπρόθεσµα, και επειδή η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραµπ επηρεάζεται για τα θέµατα της περιοχής από τον Μπέντζαµιν Νετανιάχου. Η Αµερική έχει απαιτήσει απ’ όλες τις χώρες συµµάχους της να σεβαστούν και να τηρήσουν τις νέες κυρώσεις εναντίον της Τεχεράνης. Μία χώρα που γρήγορα ευθυγραµµίστηκε ήταν και η Ελλάδα. Η Τουρκία, διά του Ταγίπ Ερντογάν, απαίτησε να της δοθεί το δικαίωµα να συνεχίσει να αγοράζει πετρέλαιο επειδή είναι πιο… φθηνό! Εάν η Ουάσιγκτον το αποδεχθεί, είναι ως «να φτύνει στα µούτρα της», όπως το έθεσε ένας Ευρωπαίος διπλωµάτης, διότι αυτόµατα καταργεί τις δικές της κυρώσεις. Πώς θα σταθεί ο πρόεδρος Τραµπ όταν επιβάλλει κυρώσεις τις οποίες πιστεύει, αλλά την ίδια στιγµή επιτρέπει σε µία µόνο χώρα, την Τουρκία, να τις παραβιάζει; Αυτό είναι ένα σηµείο τριβής, που θα µπορούσε να οδηγήσει τις τουρκοαµερικανικές σχέσεις σε νέα, µεγαλύτερη κρίση. Η Κύπρος όπως και η Ελλάδα είναι δύο «οικόπεδα» στη Μεσόγειο µε µεγάλη στρατηγική σηµασία. Για την ώρα η Αµερική έχει επικεντρωθεί στην ενέργεια, για να µην επιτρέψει τη ρωσική διείσδυση στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι σηµαντικό να σηµειώσουµε ότι ο Βλαντιµίρ Πούτιν έχει στείλει 28 πολεµικά πλοία στην περιοχή, µε τη δικαιολογία της ασφάλειας της Συρίας. Από τις µέχρι τώρα κινήσεις τους, οι Αµερικανοί δείχνουν αποφασισµένοι να εργαστούν στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και στα Βαλκάνια, για να αποκλείσουν τη ρωσική διείσδυση. ∆εν επιθυµούν να αφήσουν τον παραµικρό «χώρο» στη Μόσχα και το σχέδιό τους είναι να της αποκλείσουν κάθε πρόσβαση. Είναι όµως δυνατόν; Παρά το γεγονός ότι οι Αµερικανοί έχουν «αλώσει» το νησί, στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής συµµαχίας που θα αποτελείται από πιστούς φίλους των ΗΠΑ, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ελλάδα, ακόµα και η Ιταλία, η Ρωσία ασκεί έλεγχο ακόµα στην οικονοµική ζωή της Κύπρου. Και για το θέµα αυτό, όπως και πολλά άλλα, ο υφυπουργός Εξωτερικών Γουές Μίτσελ, που θεωρείται ο εµπνευστής της νέας στρατηγικής, θα αναλάβει να «νουθετήσει» τους αξιωµατούχους της κυπριακής κυβέρνησης, που θα συναντήσει την 1η Νοεµβρίου, όταν θα φτάνει κοντά στην κυπριακή ΑΟΖ το γεωτρύπανο της ExxonMobil. Το στοίχηµα για τον στρατηγικό διάλογο Ουάσιγκτον - Αθήνας Η έναρξη του στρατηγικού διαλόγου της Ελλάδας και των Ηνωµένων Πολιτειών είχε συµφωνηθεί στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωµένων Εθνών και είχε χαρακτηριστεί ένα σηµαντικό γεγονός και από τις δυο πλευρές. Στις 13 ∆εκεµβρίου, σύµφωνα µε το αρχικό πρόγραµµα, ο υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Ποµπέο, θα υποδεχόταν στην Ουάσιγκτον τον Eλληνα οµόλογό του, Νίκο Κοτζιά. Μαζί θα καθόριζαν τη νέα στρατηγική σχέση, την οποία έχει ανάγκη η Ελλάδα, διότι περιλαµβάνει και στρατιωτικά, και διπλωµατικά, και οικονοµικά οφέλη. Για όσους δεν γνωρίζουν ή αδυνατούν να καταλάβουν, όταν µία µεγάλη δύναµη, όπως η Αµερική και η Ρωσία, λάβει τη µεγάλη αυτή απόφαση, είναι ένα σπουδαίο γεγονός. Το ερώτηµα, λοιπόν, που τίθεται είναι ποιος θα αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα σε αυτή τη συνάντηση µε τον κ. Ποµπέο και την οµάδα του. Υπουργός Εξωτερικών είναι πλέον ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εκείνη την ηµέρα πρέπει να βρίσκεται στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών. Θα είναι λάθος να επιχειρήσει να στείλει κάποιον άλλο για να τον αντιπροσωπεύσει, διότι αυτόµατα υποβαθµίζει τον διάλογο και θα έλεγα ότι ταυτόχρονα τον υπονοµεύει. Με λίγα λόγια, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αναλάβει ο κάθε «ανόητος» που νοµίζει πως η εξωτερική πολιτική είναι πολύχρωµες πανάκριβες γραβάτες… Οπότε ο πρωθυπουργός θα πρέπει να λύσει τον «γόρδιο δεσµό» και να βρίσκεται στις 13 ∆εκεµβρίου στην Ουάσιγκτον, όπου θα µπορούσε µε άνεση να συναντήσει, εκτός του κ. Ποµπέο, τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς και τον σύµβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον.