Το σκάνδαλο και το ράφι

Η ελληνική κοινωνία απαιτεί την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης – και φυσικά την τιµωρία των ενόχων, ειδικά αν πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα.

Ωστόσο, από την πρώτη στιγµή η υπόθεση αυτή έχει καταστεί αντικείµενο πολιτικής αντιπαράθεσης, κυρίως λόγω της εµπλοκής προστατευόµενων µαρτύρων, οι οποίοι καταθέτουν ανωνύµως, παρά το γεγονός ότι δεν εισφέρουν αδιάσειστα στοιχεία, όπως αριθµούς τραπεζικών λογαριασµών, που να «δένουν» την υπόθεση.

Τώρα -και ενώ η ∆ικαιοσύνη δεν έχει βρει στοιχεία που να δείχνουν τη διαδροµή «µαύρου» χρήµατος- βρισκόµαστε µπροστά στη µετατροπή ενός προστατευόµενου µάρτυρα σε κατηγορούµενο.

Ουδείς βεβαίως -και σίγουρα όχι το «Εθνος»- επιθυµεί να κρίνει τις ενέργειες των εισαγγελέων. Οµως, είναι προφανές ότι στην υπόθεση υπάρχουν αρκετά θολά σηµεία – για τα οποία πρέπει να δοθούν αναλυτικές εξηγήσεις και διευκρινίσεις από τις αρµόδιες εισαγγελικές Αρχές.

Βεβαίως, ο κάθε πολίτης που αντιµετωπίζει κατηγορίες έχει κάθε δικαίωµα να αµυνθεί – και στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει κατ’ αρχάς να αντιµετωπιστούν οι ισχυρισµοί του πρώην µάρτυρα, νυν κατηγορουµένου, για άσκηση πιέσεων από την πλευρά των εισαγγελικών Αρχών.

Ωστόσο, η αρχική κατάθεσή του είχε χρησιµοποιηθεί -µεταξύ άλλων- για να κατηγορηθούν για βαριά αδικήµατα πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί. Ποια είναι σήµερα η υπόσταση της δικογραφίας; Είναι νοµικά ορθό να κατηγορείται ένας προστατευόµενος µάρτυρας από έναν άλλον προστατευόµενο µάρτυρα; ∆ιότι το τελευταίο που θέλει η ελληνική κοινωνία  είναι να µπει το σκάνδαλο στο ράφι!