Τα... κάστανα του «Μακεδονικού»

Παράδοξο, αλλά συµβαίνει: έτσι όπως η κλεψύδρα του «Μακεδονικού» τελειώνει και η µπάλα έρχεται προς τη δική µας πλευρά, οι ίδιοι κύκλοι πολιτικών και αναλυτών που χρέωναν στον Τσίπρα µειωµένη εθνική ευαισθησία και απαράδεκτους συµβιβασµούς, ανησυχούν τώρα µήπως το ξανασκεφτεί και δεν κυρώσει τη Συµφωνία των Πρεσπών.

Αγωνιούν λοιπόν για τις ηµεροµηνίες, προσθαφαιρούν βουλευτές και διερωτώνται µήπως ο πρωθυπουργός έχει κατά νου να πάει στις κάλπες, αφήνοντας την κύρωση ως άλλη βόµβα στα χέρια όποιου επείγεται να τον διαδεχθεί.

Επειδή όµως η πολιτική είναι σπορ για µεγάλα παιδιά, κάπου οφείλουµε να συνεννοηθούµε: ή η Συµφωνία των Πρεσπών προσκρούει στα συµφέροντα της χώρας και πρέπει να καταψηφιστεί ως αντίθετη µε την εθνική γραµµή ή αποτελεί επωφελή συµβιβασµό που αναβαθµίζει τον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας και πρέπει να υπερψηφιστεί. Και τα δύο δεν γίνεται. Ξεπερνάει, µάλιστα, κάθε όριο λογικής η φιλοδοξία όσων επιδιώκουν µε τον έναν και µοναδικό «σµπάρο» της συµφωνίας να πετύχουν δύο τρυγόνια: και να βγάλουν τον Τσίπρα «προδότη» και να κλείσει ο ΣΥΡΙΖΑ την «εκκρεµότητα».

Ασχέτως των προθέσεων του πρωθυπουργού, ο οποίος επιµένει να βλέπει τις «Πρέσπες» ως το ιστορικό αποτύπωµα της Αριστεράς στις εξελίξεις και επιδιώκει την κύρωση της συµφωνίας από την παρούσα Βουλή, η αξιωµατική αντιπολίτευση φοβάται έναν εκλογικό αιφνιδιασµό που θα µεταθέσει το βάρος της υπόθεσης στους ώµους της.

Γνωρίζει, άλλωστε, ότι εάν κληθεί εκείνη να διαχειριστεί τη συµφωνία, η γραµµή «µηδενικής ανοχής» που σήµερα ακολουθεί, µπορεί να εξελιχθεί σε απόλυτο διπλωµατικό µπούµερανγκ.

Στις συνθήκες που έχουν διαµορφωθεί και µε την κυβέρνηση Ζάεφ να περνά διά πυρός και σιδήρου όλα τα προαπαιτούµενα των «Πρεσπών», η διεθνής κοινότητα είναι προφανές ότι δεν θα υπολογίσει ποιος κρατάει το τιµόνι της κυβέρνησης. Θα αντιµετωπίσει οποιαδήποτε απόπειρα επαναδιαπραγµάτευσης ή ακύρωσης της συµφωνίας ως παράµετρο αστάθειας στην περιοχή µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για το διεθνές status της χώρας στη συγκυρία των µεγάλων γεωπολιτικών ανατροπών που διανύουµε.

Κρυφός πόθος διαφόρων κύκλων είναι ο Τσίπρας να περάσει τη συµφωνία έστω και µε «ατελή πλειοψηφία», δηλαδή µε λιγότερες ψήφους από τις 151 που απαιτούνται για να σχηµατιστεί απόλυτη πλειοψηφία, καθώς κάτι τέτοιο κοινοβουλευτικά είναι ανεκτό. Πρόκειται για σύλληψη που προσθέτει στο όλο σχήµα επιπλέον πολιτικά βάρη για την κυβέρνηση, αφού ο πρωθυπουργός, πέραν όσων «ενδοτικού» χαρακτήρα θα του καταλογίζονται, θα εµφανίζεται να έχει κλείσει το «Μακεδονικό», µη διαθέτοντας ούτε κοινοβουλευτική ούτε κοινωνική πλειοψηφία.

Στην πραγµατικότητα, αυτό που συµβαίνει είναι ότι οι αντίπαλοι της κυβέρνησης, αντιλαµβανόµενοι τα... επερχόµενα, βλέπουν στο πρόσωπο του πρωθυπουργού τον άνθρωπο που µπορεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Το ενδιαφέρον του πράγµατος είναι, ωστόσο, ότι δεν θέλουν απλώς να τα βγάλει, αλλά και... να καεί! Θα τους κάνει τη χάρη; Μάλλον δύσκολο... Ο µόνος τρόπος για να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση είναι να συγκεντρώσει 151 ψήφους, όπως φαίνεται να είναι και το πιθανότερο.