«Η λογική του παραλόγου»

Αυτό που αποτελεί κοινή παραδοχή, είναι ότι η εποχή μας είναι εξαιρετικά δύσκολη για επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Σχεδόν όλο το 2020 χάθηκε για την οικονομία μας εξαιτίας της πανδημίας, ενώ και το 2021 ξεκίνησε με τις περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες να είναι κλειστές ή σε υπολειτουργία. Ακόμα και η σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων γίνεται με τόσο αργά βήματα, που δεν επιτρέπουν μεγάλη αισιοδοξία για το μέλλον.

Για παράδειγμα, πρόσφατα άνοιξε το λιανεμπόριο, όμως παραμένουν κλειστοί πολλοί άλλοι επαγγελματικοί κλάδοι, μεταξύ των οποίων και ο κλάδος των εκπαιδευτών οδηγών οδήγησης. Οι Σχολές δεν έχουν ανοίξει ακόμα και είναι εύλογη η αγωνία για χιλιάδες επαγγελματίες, οι οποίοι εκφράζουν και μία ουσιαστική απορία. Τελικά ποιος παίρνει τις αποφάσεις για το μέλλον μας και κυρίως με ποια κριτήρια;

Ως Αντιπρόεδρος του Ε.Ε.Α. και με άριστη γνώση της κατάστασης που επικρατεί στη λειτουργία των Σχολών Οδήγησης μπορώ να μιλήσω με συγκεκριμένα στοιχεία. Ανήκουμε στην κατηγορία των επαγγελματιών που και στα δύο lockdown ήμασταν από τους πρώτους που κλείσαμε και από ότι φαίνεται θα είμαστε και από τους τελευταίους που θα ανοίξουμε. Κανείς δεν αμφιβάλει ότι πρέπει να τηρούμε όλοι πιστά τα υφιστάμενα μέτρα, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία της δημόσιας υγείας. Όμως κάπου πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ιδιαιτερότητα του κλάδου μας. Η επαγγελματική μας δραστηριότητα δεν μπορεί να γίνει εξ΄ αποστάσεως.

Παρέχουμε συγκεκριμένες υπηρεσίες μέσω φυσικής παρουσίας. Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί από την στιγμή που τα μαθήματα οδήγησης γίνονται κατόπιν ραντεβού και έχοντας λάβει όλα τα μέτρα προφύλαξης, παραμένουμε ακόμα εκτός λειτουργίας; Το λιανεμπόριο άνοιξε, στα ταξί επιτράπηκε να έχουν έως δύο άτομα μέσα στο όχημα, η κίνηση με τα μέσα μεταφοράς συνεχίζεται παρά τις περιπτώσεις συνωστισμού, υπηρεσίες άλλων κλάδων έχουν ξεκινήσει με ραντεβού, μόνο εμείς είμαστε οι επικίνδυνοι για τη μετάδοση του κορονοϊού;

Η μέχρι τώρα αποτίμηση της κατάστασης έχει δείξει ότι ο χώρος μας είχε ελάχιστα κρούσματα, ενώ επειδή ακριβώς γίνονται όλα με προκαθορισμένες συναντήσεις, είναι εύκολη η ιχνηλάτηση σε περίπτωση κάποιου κρούσματος. Γιατί αυτή η τελείως αρνητική στάση σε ένα κλάδο που οι επαγγελματίες του αγωνίζονται για την επιβίωση τους; Με εργασία λίγων μηνών μέσα σε έναν χρόνο, καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε σε μία σειρά υποχρεώσεων. Και αν σκεφτούμε ότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα τρίτο lockdown, τότε αισθανόμαστε σαν ναυαγοί στη μέση του ωκεανού και χωρίς σωσίβιο μάλιστα.

Καλούμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Μεταφορών, την Επιτροπή των ειδικών και όλους τους εμπλεκόμενους με την υλοποίηση του σχεδίου αντιμετώπισης της πανδημίας, να σκεφτούν τη ζημιά που προκαλούν σε έναν κλάδο ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει εφαρμόζοντας τα πιο αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας. Θεωρούμε άδικη τη μέχρι τώρα αντιμετώπιση μας και ζητούμε να αρθούν οι σχετικοί περιορισμοί ώστε να επιστρέψουμε επιτέλους στα επαγγελματικά μας καθήκοντα. Όσο και αν ψάχνω τους λόγους, δεν μπορώ να βρω κανέναν που να δικαιολογεί την παράταση του κλεισίματος μας.