Εκλεκτικές προτιµήσεις

Παρότι «διαφωνών» µε την κεντρική γραµµή του Ποταµιού για τη Συµφωνία των Πρεσπών. Παρότι γενικώς «διαφωνών» µε τις κατευθύνσεις του κόµµατός του. Παρότι την παράσταση αυτόν τον καιρό κλέβουν ο Τσίπρας µε τον Καµµένο.

Οπως φάνηκε, αρκούσε µια κόντρα µε τον υπουργό Εθνικής Αµυνας. Για την οποία δεν µπορούµε να πούµε ότι ήταν και το καλύτερο παράδειγµα πολιτικής αντιπαράθεσης. ∆εν το διδάσκεις και σε σχολεία. (Η αλήθεια είναι πως το «κακό» µέρος της κόντρας δεν το ξεκίνησε ο βουλευτής του Ποταµιού, αλλά ο Καµµένος. Αυτός χρησιµοποίησε πρώτος τη λέξη «νυφούλα» για τον Γ. Αµυρά και έτσι αυτός ανταπάντησε µιλώντας για «ζωντοχήρα».) Ας φύγουµε όµως από αυτά, γιατί η τακτική του βουλευτή του Ποταµιού (για την ώρα τουλάχιστον) παρουσιάζει µεγαλύτερο πολιτικό ενδιαφέρον.

Σίγουρα ο Γιώργος Αµυράς είναι ένας από τους λόγους που οι δηµοσιογράφοι οι οποίοι παρακολουθούσαν χθες στη Βουλή τη συνεδρίαση της ΚΟ του Ποταµιού για τη Συµφωνία των Πρεσπών... τραβούσαν τα µαλλιά τους. Προσπαθώντας να καταλάβουν αν τελικά άλλαξε η θέση του κόµµατος, ενώ έχει δηλώσει ότι είναι υπέρ. Αν θεωρεί προϋπόθεση µια ψηφοφορία για ψήφο εµπιστοσύνης στην κυβέρνηση, πριν πει το τελικό «ναι» για τις Πρέσπες. «Το Ποτάµι δεν έχει µία θέση. Αλλη έχω εγώ, άλλη 
ο ∆ανέλλης, άλλη ο Σταύρος» είπε, άλλωστε, χαρακτηριστικά χθες ο Γιώργος Αµυράς, ενισχύοντας τη γενικότερη θολούρα. Προσέθεσε, µάλιστα, πως «όποιος ψηφίσει τη Συµφωνία των Πρεσπών ψηφίζει κυβέρνηση». Μήνυµα που προφανώς δεν απευθυνόταν στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ, αλλά κυρίως στους βουλευτές του Ποταµιού.

Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι ο Γιώργος Αµυράς δεν βλέπει ούτε τη συµφωνία µε την ΠΓ∆Μ, ούτε κανένα άλλο θέµα, ανεξάρτητα από τη γενικότερη πολιτική κατάσταση. Αυτό, δηλαδή, που περηφανεύεται ότι έχει ως πολιτικό προσόν το Ποτάµι: Να παίρνει τις αποφάσεις του χωρίς να υπολογίζει ποιος λέει τι και µε ποιον θα συµφωνήσει.

Αντιθέτως, ξεκαθαρίζει πως «είναι πολύ σκληρά τα χαρτιά για να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις». Με άλλα λόγια, ζητά από το Ποτάµι να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Με δεδοµένο ότι είναι κάργα «αντισυριζαίος», προσπαθεί να το τραβήξει προς τη Νέα ∆ηµοκρατία. Εκεί οφείλονται και οι χωριστές πλατφόρµες στο Συνέδριο, εκεί και οι ξεκάθαρες δηλώσεις σχετικά µε το τι θα κάνει σε πιθανές ψηφοφορίες στη Βουλή. Σαφές και αντιληπτό.

Αλλωστε, καλό είναι να µην ξεχνάµε ότι ο Γιώργος Αµυράς για µερικούς µήνες θα παραµένει... παραλίγο ευρωβουλευτής της Νέας Δηµοκρατίας. Με κάτι παραπάνω από 127.000 ψήφους, είναι πρώτος επιλαχών στο ευρωψηφοδέλτιό της από τις εκλογές του 2014. Στο οποίο είχε µετάσχει -σύµφωνα µε δήλωσή  του- «έπειτα από πρόσκληση του ίδιου του Αντώνη Σαµαρά».