Ο δρόµος για τις κάλπες

Η σκέψη για ψήφισή της άµεσα και όχι τον Μάρτιο, όπως αρχικώς σχεδιαζόταν, άρχισε να ζυµώνεται ήδη από τις αρχές ∆εκεµβρίου. Τα σηµάδια ήταν πολλά. Ο πρόεδρος της Βουλής ακύρωσε επίσηµο ταξίδι του στην Κούβα που ήταν προγραµµατισµένο για τα µέσα Ιανουαρίου, επιδιώκοντας να βρίσκεται στα καθήκοντά του όταν οι Πρέσπες θα ολοκλήρωναν τον κύκλο τους στα Σκόπια. Μέσα στις γιορτές ο Ν. Βούτσης πήγε στο Μαξίµου για ευχές αλλά και µε το ηµερολόγιο του 2019 ανά χείρας, για να κοιτάξουν µαζί µε τον πρωθυπουργό χρόνους και ηµεροµηνίες.

Το Μαξίµου είχε ήδη αρχίσει να νιώθει την ασφυξία που προκαλούσε ο περιορισµός του οξυγόνου από τις συνεχείς παρεµβάσεις του κυβερνητικού εταίρου για το «Μακεδονικό», προκαλώντας εκ των πραγµάτων ζητήµατα πολιτικής σταθερότητας. Ο Τσίπρας προσπαθούσε να χαρεί για τη διάσωση των συντάξεων, την ώρα που οι καθηµερινοί αποχαιρετισµοί του εταίρου του στα στρατόπεδα τον τραβούσαν προς τα κάτω. Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, άλλωστε, ως δεινός δύτης γνωρίζει καλά πως εάν µείνεις από οξυγόνο στα βαθιά, κάλλιστα µπορείς να καταλήξεις και στον βυθό.

Ο Τσίπρας όµως ήθελε να βρίσκεται πάνω στο κύµα. Η απόφαση για επίσπευση της κύρωσης της Συµφωνίας των Πρεσπών και η εγκατάλειψη του ορίζοντα του Μαρτίου προέκυψαν από την ενεργοποίηση του ενστίκτου επιβίωσης της κυβέρνησής του. Για πόσο καιρό θα µπορούσε να συνεχίζεται µια κυβερνητική συνεργασία µε το ένα µέρος να βάζει το ονοµατολογικό στην ηµερήσια διαταγή; Επιπλέον, ο πρωθυπουργός δείχνει πως επιθυµεί να τελειώνει µε όλα τώρα, ώστε η ψήφιση της Συµφωνίας των Πρεσπών να έχει χρονική απόσταση από τις εκλογές. Ο Τσίπρας προφανώς και αναζητά έναν «καθαρό διάδροµο» προς τις κάλπες µε µια νέα κυβέρνηση που δεν θα φθείρεται από απειλές, αποχωρήσεις και γκρίνιες, αλλά θα υπηρετεί στο σύνολό της το ίδιο σχέδιο. Θα του βγει; Θα φανεί. Στους ΑΝΕΛ, πάντως, η προσπάθεια να αναστηθούν µέσω του «Μακεδονικού» αντλώντας ψήφους από τη Ν∆ δεν έφερε αποτελέσµατα.