Γλυκά Νερά: Η γυναικοκτονία που στάθηκε αφορμή να δείξουμε όλοι τα πρόσωπά μας

Δεν έχει περάσει ούτε ένα 24ωρο από την ώρα που ο 32χρονος σύζυγος της Καρολάιν ομολόγησε στις Αρχές πως είναι ο ίδιος που σκότωσε την νεαρή γυναίκα στα Γλυκά Νερά και αν έπρεπε να περιγράψουμε τις ώρες που έχουν περάσει από τότε, θα λέγαμε πως συνοδεύονται από μια συσσωρευμένη φόρτιση. Κάπως πικρή και κάπως λυτρωτική, αφού με την αποκάλυψη της αλήθειας, κάθε φορά γεννάται η ελπίδα πως η σιωπηλή ανοχή της κοινωνίας απέναντι στην έμφυλη βία θα σπάσει το απόστημά της και θα ανατρέψει τα αριθμητικά δεδομένα που - σίγουρα -  δεν πρέπει να μας κάνουν περήφανους.

Στην γυναικοκτονία της 20χρονης Καρολάιν, στις εκατοντάδες περιπτώσεις εκείνων που χάθηκαν στα χέρια των συζύγων τους και στις άλλες τόσες εξομολογήσεις αυτών που έφτασαν μέχρι τον θάνατο, υπάρχουν γυναίκες που βλέπουν τα δικά τους θραύσματα που προέκυψαν έπειτα από πράξεις βίαιης επιβολής, κακοποίησης και παραβίασης της ίδιας της ζωής. Η ανάγκη να καθιερωθεί ο όρος στο λεξιλόγιο μας, να ριζώσουν οι πρακτικές εναντίον της στα σχολεία και στις οικογένειες, συγκρούεται – και θα συγκρούεται- στα λεγόμενα όσων βρίσκουν μια δικαιολογία για την δολοφονία μιας γυναίκας. Είτε αυτή λέγεται σύζυγος, είτε όχι. Είτε είναι μητέρα των παιδιών του δράστη, είτε όχι. 

Προκύπτει όμως και μια ειδική ευθύνη που έχουν όσοι αναπαράγουν τις ειδήσεις, όσοι μεταδίδουν αντίστοιχα νέα, όσοι δίνουν αφορμές για δημόσιο διάλογο. Απέναντι σε τέτοια εγκλήματα, η αλήθεια πρέπει να είναι καθαρή, το οφείλουμε στα θύματα, σε εκείνες που «έφυγαν». Ο 32χρονος πιλότος δεν σκότωσε την Καρολάιν επειδή του είπε ότι θα τον αφήσει, η δολοφονία στη Μακρυνίτσα δεν ήταν έγκλημα πάθους, ο άνδρας που αφαίρεσε την ζωή της συζύγου του τον περασμένο Νοέμβριο στη Μάνη δεν το έκανε επειδή την αγαπούσε. 

Όλα ήταν φρικώδη εγκλήματα κατά γυναικών και ως τέτοια οφείλουμε να τα αντιμετωπίζουμε. Ήταν η τελευταία πράξη που έπεσε σαν άλλη επιβολή της εξουσίας του ισχυρού στον ανίσχυρο. Όποιος αναπαράγει ανάλογες φράσεις, όποιος αφήνει μονίμως την σκόνη να κρύβεται κάτω από το χαλί και δεν πάει την σκέψη του ένα βήμα παραπέρα, καλλιεργεί - έστω και άθελά του - μια κατάσταση που πνίγει τις γυναίκες που χρειάζονται βοήθεια και ανοίγει τον δρόμο για να μετατραπούν σε νούμερα της πιο τραγικής στατιστικής.

Τα αριθμητικά στοιχεία

Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ που δόθηκε στη δημοσιότητα αποδεικνύει πως 137 γυναίκες ανά τον κόσμο δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους. Σύμφωνα πάλι με την ετήσια έκθεση για τη βία κατά των γυναικών από τη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (ΓΓΟΠΙΦ), την περίοδο Μαρτίου - Απριλίου 2020, στα συμβουλευτικά κέντρα του δικτύου δομών για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών απευθύνθηκαν 549 γυναίκες στο σύνολο. Οι επικρατέστερες μορφές βίας κατά των γυναικών και τους δύο μήνες αναφοράς υπήρξε η ενδοοικογενειακή βία με σχεδόν 84%. Περίπου το 28% των γυναικών έλαβε ψυχολογική υποστήριξη και το 26% νομική υποστήριξη.

Έξαρση κατά την διάρκεια του lockdown

Στην Ελλάδα, το διάστημα της πρώτης καραντίνας οι κλήσεις προς την Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης SOS 15900, αυξήθηκαν κατά 230%.  Η επικρατέστερη μορφή βίας για την περίοδο αναφοράς είναι η ενδοοικογενειακή βία σε ποσοστό 84% από το σύνολο των καταγεγραμμένων μορφών βίας στα Συμβουλευτικά Κέντρα ανά την επικράτεια, ενώ ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά η σεξουαλική παρενόχληση και ο βιασμός 2%. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η σχέση θύματος - θύτη είναι κυρίως συζυγική (νυν ή πρώην) κατά 56%, καθώς και συντροφική (νυν ή πρώην) σε ποσοστό 13%, ενώ το 12% εκ του συνόλου των γυναικών θυμάτων που εξυπηρετήθηκαν από τα Συμβουλευτικά Κέντρα του Δικτύου Δομών της ΓΓΟΠΙΦ κατήγγειλαν ότι ο θύτης είναι μέλος της οικογένειας (π.χ αδερφός, πατέρας ή και άλλος συγγενής).

Τετραπλασιάστηκαν οι καταγγελίες μέσα σε μια δεκαετία

Aκόμα ένα στοιχείο που αξίζει να αναφερθεί είναι πως σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, από το 2010 έως και το 2019, οι καταγγελίες για εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας τετραπλασιάστηκαν. Συγκεκριμένα, το 2010 ο ετήσιος αριθμός καταγγελιών, ανεξαρτήτως του φύλου του θύματος ή του θύτη, της μεταξύ τους σχέσης, όπως και της μορφής της βίας, άγγιζε τις 1.303, ενώ το 2019 ο αριθμός αυτός εκτοξεύτηκε στις 5.220.

Οι μέρες που διανύουμε παράγουν κοινωνικές διεργασίες. Πολλοί αναφέρουν πως η υπόθεση των Γλυκών Νερών πρέπει να διδαχτεί στα σχολεία. Αν η κουλτούρα των έμφυλων προτύπων αλλάξει, από τα γεννοφάσκια της όμως, ίσως τότε πάψουμε να μετράμε θύματα. Ας μην ξεχνάμε πως οι γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση - οποιασδήποτε μορφής -  πρέπει πάντα να αποδεικνύουν πως όντως υπέστησαν, να απολογηθούν γι’ αυτό, να περάσουν από το καχύποπτο βλέμμα των μίντια,  των Αρχών και της κοινωνίας, για να καταλήξουν  - σε πολλές περιπτώσεις- να αμφισβητηθούν δημόσια. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Και η σημερινή, η ευκαιρία να δείξουμε όλοι τα πρόσωπά μας.

Όλες οι ειδήσεις

Δολοφονία στα Γλυκά Νερά - Πιλότος: Θα με εγκατέλειπε, είχαμε καβγάδες

Δολοφονία στα Γλυκά Νερά: Πώς «έσπασε» ο πιλότος - Τι ανέφερε στην ομολογία του

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Στο Μαξίμου το πόρισμα της Επιτροπής Βιοηθικής - Τι προβλέπει

Κυβέρνηση: Φυγή προς τα εμπρός με το ευρωπαϊκό … σχέδιο Μάρσαλ

Ο Τσίπρας «παίζει μπάλα» και με τους ευρωσοσιαλιστές

Σαν σήμερα 18 Ιουνίου, ο Μέγας Ναπολέων συντρίβεται στη μάχη του Βατερλώ