Manual για επίδοξους γυναικοκτόνους

Η επόμενη μέρα της ομολογίας της γυναικοκτονίας της 20χρονης Καρολάιν από τον σύντροφό της Μπάμπη Αναγνωστόπουλο στα Γλυκά Νερά φέρνει στην επιφάνεια τα βαθιά ριζωμένα σημάδια της πατριαρχίας στην ελληνική κοινωνία.

Ο 32χρονος πιλότος, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ομολόγησε το βράδυ της Πέμπτης 17 Ιουνίου τη γυναικοκτονία της συζύγου του Καρολάιν σε μια υπόθεση που όπως εξελίχθηκε ανέδειξε για ακόμα μια φορά τις βαθιές αιτίες που δολοφονούν γυναίκες σε όλο τον κόσμο αλλά και πώς οι θεσμοί εντός της κοινωνίας αναπαράγουν τα στερεότυπα της πατριαρχίας.

Αυτό που για χρόνια είχε περιγραφές για τον θύτη «που έχασε τον έλεγχο», ή για το «άτυχο», αυτές οι δολοφονίες που βαφτίζονταν ως «έγκλημα τιμής» ή «έγκλημα πάθους», αποτελεί συγκεκριμένο αδίκημα. Δεν είναι ζήτημα ατυχίας. «Γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία γυναικών, από πρόθεση, επειδή είναι γυναίκες», όπως αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Μια ακόμα ακραία περίπτωση ακραίας έμφυλης βίας, έρχεται να προστεθεί στον θλιβερό κατάλογο των γυναικών που δολοφονούνται παγκοσμίως.

Η επόμενη μέρα φέρνει στο δημόσιο διάλογο λεπτομέρειες για το πώς φτάσαμε στο σημείο ο δράστης να ομολογήσει, ποιες ήταν οι λεπτομέρειες που «τον πρόδωσαν», ενώ την ίδια ώρα, επιχειρήματα γεμάτα με στερεότυπα της πατριαρχίας δε σταματούν να απειλούν τις ζωές γυναικών αλλά και να «οπλίζουν» επίδοξους γυναικοκτόνους.

«Έπρεπε να πάρει τηλέφωνο την αστυνομία, για να μη σαπίσει στη φυλακή»

Μιλώντας στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα Mega, ο συνδικαλιστής της ΕΛ.ΑΣ, Σταύρος Μπαλάσκας ανέφερε τα στάδια των αστυνομικών ερευνών, εξηγώντας ότι για την αστυνομία ο 32χρονος δράστης δεν αντιμετωπιζόταν κατ’ ουσίαν ως βασικός μάρτυρας αλλά ως ένα πρόσωπο που συνδέεται άμεσα με τη δολοφονία.

Ωστόσο όπως εξήγησε, η στρατηγική της αστυνομίας ήταν να του δοθεί χρόνος ώστε να στοιχειοθετηθεί η σύλληψή του με ακράδαντα στοιχεία.

Παράλληλα, σύμφωνα με τον συνδικαλιστή της ΕΛ.ΑΣ, ήταν περίεργο ότι «έκανε 8 ώρες για να σπάσει», κάτι στο οποίο κλήθηκε να απαντήσει, για το πώς ερμηνεύεται αυτό.  «Αυτό δείχνει ότι είναι βλάκας, πρώτα απ’ όλα», απάντησε αποστομωτικά ο Σταύρος Μπαλάσκας και στη συνέχεια ανέπτυξε το σκεπτικό του, δηλώνοντας: «Εκείνη τη στιγμή, αν ήταν ατυχές γεγονός μέσα στο θυμό του και μέσα στο «τα ‘χασε και τρελάθηκε», εάν έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία, δε θα πήγαινε ούτε τέσσερα χρόνια φυλακή, τώρα θα σαπίσει μέσα στη φυλακή».

Ο Σταύρος Μπαλάσκας συνέχισε, λέγοντας: «Έκανε όλη τη σκηνοθεσία, σκότωσε το σκυλί του, προσπάθησε να μπερδέψει, έβγαλε κάρτες από κάμερα, τώρα τέλειωσε, έσβησε».  Μάλιστα απαντώντας στην ερώτηση του δημοσιογράφου Ιορδάνη Χασαπόπουλου, ο συνδικαλιστής της ΕΛ.ΑΣ, εξήγησε ότι ο καθ’ ομολογία γυναικοκτόνος δε θα πήγαινε ούτε τέσσερα χρόνια φυλακή αν είχε ακολουθήσει τη διαφορετική αυτή γραμμή υπεράσπισης, εξήγησε ως διακεκριμένος ποινικολόγος, ότι ο 32χρονος «θα πήγαινε εν βρασμώ ψυχής, σε ενδοοικογενειακό καυγά, χωρίς να το θέλω εκείνη τη στιγμή, δε λειτουργούσα εγώ, πρώιμος έντιμος βίας… θα πήγαινε πέντε - έξι χρόνια φυλακή; Είναι νέο παιδι. Τώρα πόσο θα πάει; Τώρα θα πάρει δόλο, τώρα πάρει χίλια δυο πράγματα πάνω του. Θα πάρει τη σκηνοθεσία, τί ελαφρυντικό μπορεί να έχει τώρα».

To manual σε επίδοξους γυναικοκτόνους

Η παραπάνω κυνική εξήγηση και στρατηγική που περιέγραψε ο συνδικαλιστής της ΕΛ.ΑΣ για το τι διαφορετικό θα μπορούσε να ακολουθήσει ο 32χρονος γυναικοκτόνος δεν προκαλεί κάποιο σοκ για τα «παραθυράκια» υπεράσπισης που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος ώστε να πέσει στα χαμηλά, ωστόσο εγείρονται σοβαρά ζητήματα πρώτον λόγω της έκδηλης πατριαρχικής λογικής που υπάρχει στα επιχειρήματά του και δεύτερον, λόγω του θεσμικού ρόλου του.

Ο κ. Μπαλάσκας, συνδικαλιστής της αστυνομίας, στην πραγματικότητα ξεδίπλωσε ένα σοβαρό νομικό οπλοστάσιο αναδεικνύοντας για ποιους λόγους ο δράστης μιας γυναικοκτονίας μπορεί να αλλάξει το περιεχόμενο και την ουσία της πράξης του για να τη γλιτώσει, επιβεβαίωσε ότι αυτό όντως συμβαίνει καθώς είναι μια υπαρκτή εναλλακτική, αλλά ακόμα περισσότερο, μιλώντας δημόσια, όπλισε με επιχειρήματα επίδοξους κακοποιητές και γυναικοκτόνους οι οποίοι πλέον και διά στόματος εκπροσώπου της αστυνομίας γνωρίζουν ότι υπάρχει τρόπος να τη γλιτώσουν καθώς η δολοφονία μιας γυναίκας δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια «κακιά στιγμή» που χάθηκε ο έλεγχος.

Είναι πιθανό, ακόμα και εντός της ημέρας, μόλις ξεσπάσουν αντιδράσεις από τη δήλωσή του στα social media, o κ. Μπαλάσκας να ανασκευάσει μια ακόμα προκλητική αναφορά του, όπως το συνηθίζει.

Ωστόσο, το τραύμα του φόβου για τις γυναίκες που τον άκουσαν να μιλάει σκεπτόμενες την αυξανόμενη απειλή ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, είναι ανεπανόρθωτη.

Η ανάλυση αυτή είναι η επιτομή της βαθιά ριζωμένης πατριαρχίας. Είναι ένα ακόμα παράδειγμα που αναδεικνύει ότι η ίδια η κοινωνία κλείνει τα μάτια στην έμφυλη βία και ενδιαφέρεται περισσότερο για το «τραύμα» και τα άλλοθι του γυναικοκτόνου, απ’ ότι για τη γυναίκα που δολοφονήθηκε, ή για τη γυναίκα που αύριο θα της στερήσει κάποιος τη ζωή και η κοινωνία έκπληκτη θα αναφωνεί, «μα πώς έγινε κάτι τέτοιο!».